പെട്ടെന്ന് അയാള് ഞെട്ടി. ഇവള് എന്തിനാണ് ഈ രാത്രി മുറിയിലേക്ക് വന്നത്? മുന്പ് ഒരിക്കലും ഇല്ലാത്ത പതിവാണല്ലോ ഇത്? അതും ഈ വേഷത്തില്! എന്തൊരു അഴകാണ് പെണ്ണിന്..ഛെ..തന്റെ മരുമകളാണ് അവള്..അങ്ങനെ ചിന്തിക്കാന് പാടില്ല..അയാള് പണിപ്പെട്ടു മനസിന്റെ ചാഞ്ചല്യം നിയന്ത്രിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
“നീ എന്തിനാണ് വന്നത്?” അയാള് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛാ..എനിക്ക് തനിച്ചു കിടക്കാന് പേടി…ജനലിന്റെ അപ്പുറത്ത് എന്തോ കണ്ടതുപോലെ…അച്ഛന് എന്റെ മുറിയില് വന്ന് അല്പനേരം ഇരിക്കുമോ..ഞാന് ഉറങ്ങുന്നത് വരെ….” ശ്രീദേവിയുടെ ശബ്ദം അയാളുടെ കാതുകളില് എത്തി.
“ജനലിനരുകില് എന്ത് കണ്ടു…”
“അറിയില്ല..എന്തോ..ഒരു പൂച്ചയുടെ മുഖം പോലെ..എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു അച്ഛാ….” ശ്രീദേവി ചിണുങ്ങി. അവളുടെ സ്വരത്തില് ഭയമല്ല, കൊഞ്ചലാണ് കൂടുതല് എന്ന് ബാലാരാമന് തോന്നി.
“നിന്റെ അമ്മെ വിളിച്ചോണ്ട് പോ..എനിക്ക് പറ്റില്ല…” ബലരാമന് രാത്രി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നതിന്റെ കുഴപ്പം മനസിലോര്ത്തു പറഞ്ഞു.
“അമ്മ പോത്തുപോലെ ഉറക്കമാ..കണ്ടില്ലേ….ഉണരില്ല..അച്ഛന് വന്നാല് മതി..”
അവള് ചിണുങ്ങി. അത് കേട്ടപ്പോള് അയാള് വീണ്ടും ഞെട്ടി. ഇവള്ക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം രാധമ്മ ബോധമില്ലാതെ ഉറങ്ങുകയാണെന്ന്?
“വാ അച്ഛാ..” മൃദുവായ കരം അയാളുടെ ശക്തമായ കൈകളില് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു. ബലരാമന് അറിയാതെ എഴുന്നേറ്റുപോയി.
ശ്രീദേവി അരണ്ട വെളിച്ചത്തില് തന്റെ മുന്പിലൂടെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള് അയാള് യാന്ത്രികമായി അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. അവളുടെ ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിന്റെ താളത്തിലുള്ള ചലനം അയാള് കാമത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം സൃഷ്ടിച്ചു. തെന്നിക്കളിക്കുന്ന നിതംബങ്ങള് മെല്ലെ ഇളക്കി അവള് മുറിയിലേക്ക് കയറി. അവിടെ മങ്ങിയ വെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നു. ബലരാമന് ഉള്ളില് കയറിയപ്പോള് ശ്രീദേവി കതകടച്ചു.
“എ..എന്തിനാണ് നീ കതകടച്ചത്….”
അയാള് അവളുടെ മുഗ്ദ്ധ സൌന്ദര്യത്തില് മതിമയങ്ങാന് വെമ്പുന്ന മനസിനെ പിടിച്ചുകെട്ടാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛന് പോകുമ്പോള് തുറന്നോളൂ..എനിക്ക് പേടിയാ..”
ശ്രീദേവി തന്റെ ചൂണ്ടുവിരല് ചോര തുടിക്കുന്ന ചുണ്ടില് അമര്ത്തി പറഞ്ഞു. ബലരാമന് തന്റെ മരുമകളുടെ ആകാരവടിവും മുഖസൌന്ദര്യവും പരിഭ്രമത്തോടെ നോക്കി. ഇത്രയ്ക്ക് സുന്ദരിയാണ് ഇവള് എന്ന് ഇപ്പോള് മാത്രമാണ് താന് അറിയുന്നത്. കാരണം മുന്പ് ഒരിക്കലും മറ്റൊരു മനസോടെ അവളെ താന് നോക്കിയിട്ടേയില്ല. അയാള് വീണ്ടും ആ സൌന്ദര്യത്തിലേക്ക് ആര്ത്തിയോടെ നോക്കി. തന്റെ മനസ് അവളുടെ അടിമയായി മാറുന്നുണ്ടോ എന്നയാള് സന്ദേഹിച്ചു. തുടുത്ത മുഖത്തിന് താഴെ ലേശം നീണ്ട കഴുത്ത്. അതില് മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന സ്വര്ണ്ണമാല. നെഞ്ചില് എഴുന്നു നില്ക്കുന്ന സ്തനദ്വയങ്ങള്. താഴെ വിരിഞ്ഞ വയറിനും താഴെ ഏതു നിമിഷവും ഊരിവീഴാം എന്ന മട്ടില് നില്ക്കുന്ന അടിപ്പാവാട. രാത്രിയിലും അവളുടെ കക്ഷങ്ങള് വിയര്ത്തിരുന്നു. വിയര്പ്പും മുല്ലപ്പൂവും കലര്ന്ന മാദകഗന്ധം അവളില് നിന്നും വമിച്ച് അയാളെ വേറേതോ ലോകത്തേക്ക് നയിച്ചു.