എന്‍റെ ഒളി സഞ്ചാരങ്ങൾ – ഭാഗം 01

Ente Oli sancharangal Part 1 bY Yayathi

നീ ഒരു പച്ചക്കരിമ്പാണല്ലോടാ? നിന്നേ ഞാനിന്ന് നക്കി തിന്നൂട്ടോ?

എൻറെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തെ അഭിനന്ദനമായിരുന്നു അത്. അത് പറയുമ്പൊൾ രവിയണ്ണൻറെ വിടർന്ന കണ്ണുകളിൽ നിറയുന്ന കൊതിയൂടെ പകൽപ്പൂരം എന്നെ കോരിത്തരിപ്പിച്ചു. കാരണം ആദ്യമായാണ് എന്നേ ഒരാൾ അഭിനന്ദിക്കുന്നത്.

അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കും സ്കൂളിനുമൊക്കെ ഞാൻ പഠിക്കാത്ത കുരുത്തക്കേടുകാരനായിരുന്നു. പക്ഷേ ചായക്കടക്കാരൻ രവിയണ്ണന്
എന്നേ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. സ്കൂൾ വിട്ട് നടന്നു വരുമ്പോളോക്കെ ഒരു മിഠായിയും കവിളിലൊരു ഉമ്മയും എനിയ്ക്കായി രവിയണ്ണൻ കാത്തു വച്ചിരുന്നു.

പതിയെ പതിയെ സ്നേഹ പ്രകടനങ്ങളുടെ തീവ്രത കൂടി വരുമ്പോഴും എനിയ്ക്ക് അതൊരിക്കലും മടുത്തിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ആ വാൽസല്യത്തിൻറെ ചൂട് ഞാൻ വളരും തോറു കൂടി വരുന്നത് പതിയേ പതിയേ ഞാനും മനസിലാക്കിത്തുടങ്ങി. പക്ഷേ പുള്ളിയുടെ ചക്കരേ… എന്ന വിളിയിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന മാധുര്യം എനിക്ക് മറ്റാരേക്കാളുമൊക്കേ പ്രിയപ്പെട്ടതായിരുന്നു.

നിർത്താതെ പെയ്യൂന്ന ഒരു മഴക്കാലത്താണ് രവിയേട്ടൻറെ സ്നേഹം എന്നിൽ മഴ പോലെ പെയ്തിറങ്ങിയത്. അന്ന് ഞാൻ ഒൻപതാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുകയാണ്. വെളുത്ത് മെലിഞ്ഞ് നീണ്ട മൂക്കൂം നീണ്ട വിരലുകളുമൊക്കെയുള്ള ഒരു കിളുന്ത് ചെക്കൻ. നനഞ്ഞ് കുളിച്ച് സ്കൂൾ വിട്ട് തിരിച്ചൂ പോകുകയായിരുന്ന എന്നേ രവിയേട്ടൻ വഴക്കു പറഞ്ഞു വിളിച്ച് കടയിൽ കയറ്റി. പതിയേ തോളിൽ കിടന്ന തോർത്തു മുണ്ടെടുത്ത് തല തുവർത്തി. പിന്നേ എൻറെ ഷർട്ടിൻറെ ബട്ടൻസ് അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാനാദ്യം തടഞ്ഞെങ്കിലും രവിയേട്ടൻ വഴക്കു പറഞ്ഞപ്പൊ അടങ്ങി. അല്ലേലും രവിയേട്ടൻ ചെയ്യുന്നതോന്നും തടുക്കാനെനിക്ക് ആകുമായിരുന്നില്ല.

നനഞ്ഞൊട്ടിയ ഷർട്ട് പതിയേ നഷ്ടമായപ്പോൾ രവിയേട്ടൻ പതിയെ പിന്നിലേക്ക് മാറി നിന്ന് എന്നേ ഒന്നു നോക്കി. ഒൻപതിലാണേലും കണ്ടാൽ അത്രേം തോന്നാത്ത എൻറെ കിളുന്ത് മേനിയിൽ രവിയേട്ടന്റ കണ്ണുകൾ പരതി നടക്കുകയായിരുന്നു. എൻറെ തവിട്ടു മുലക്കണ്ണുകളും കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിളും അയാളിൽ വല്ലാത്ത ഒരു കൊതി നിറയ്ക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

അയാളടുത്തേക്കു വന്നപ്പോൾ ആ കൊടും മഴയിലും ഒരു ഇളം ചൂട് എൻറെയുള്ളിൽ രൂപപ്പെടുന്നതായി എനിക്കെ തോന്നി. രവിയേട്ട പതുക്കെ എൻറെ പാൻസിൻറെ ഹൂക്ക് അഴിച്ചു. ആ കൈകൾ എൻറെ നനഞ്ഞ തൊലിപ്പുറത്ത് തൊട്ടപ്പോൾ ആറിയാതെ എൻറെ തൊണ്ട വരണ്ടു.

രവിയേട്ടൻ പാന്റ്സ് താഴേക്ക് വലിച്ചുരിയപ്പോൾ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആ മുഖം ഒരു വെട്ടം എൻറെ പാന്റിൻ്റെ മുൻവശത്തുരസി പോയി. ഒരു തരിപ്പ് എൻറെ നെട്ടല്ലിലൂടെ കടന്നു പോയി. ഹോ…

ഈ ജെട്ടിയും അപ്പടി നനഞ്ഞെല്ലോടാ…

പുള്ളി പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ എൻറെ ജെട്ടി മുട്ടിനു താഴെയെത്തിയിരുന്നു. രവിയേട്ടൻ എൻറെ തുണികളെല്ലാം പെറുക്കി മാറി നിന്നു പിഴിയാൻ തുടങ്ങി. ഞാനാണേൽ പിറന്ന പടി നിന്നു പരുങ്ങുകയാണ്. രവിയണ്ണൻ ഒളി കണ്ണിട്ട് എൻറെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരൂന്നു. ഞാൻ ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ എൻറെ തുടയിടുക്ക് കൈ കൊണ്ട് മറയ്ക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമം നടത്തി.

ഹോ… ആരെങ്കിലും കയറി വന്നാൽ. ഞാനിവിടെ… പിറന്ന പടി.

രവിയണ്ണാ മതി… ഇങ്ങ് കൊണ്ട് വാ…

ഞാൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

അടങ്ങി നില്ലെടാ അവിടെ… ഞാനിതൊന്നു വിരിച്ചിടട്ടെ.

രവീയണ്ണൻ എൻറെ പാൻറും ഉടുപ്പും ജട്ടിയുമായി കടയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. ഞാനൊരുവിധം അവിടെ അലമാരയിൽ വച്ചിരുന്ന ഒരു പഴയ പത്രക്കടലാസ് എടുത്ത് എൻറെ നഗ്നത മറച്ചു. അപ്പോഴേക്കും രവിയണ്ണൻ തിരിച്ചു വന്നു.

നീയെന്താ നിന്നൂ പരുങ്ങുന്നേ… ഇങ്ങ് വാ…

രവിയണ്ണൻ എന്നേ അടുത്തു വിളിച്ചിരുത്തി.