“ മോനേ ദേവിയെ പതുക്കെ ആട്ടെടാ… “ ശ്രീദേവിയെ ഉൂഞ്ഞാലിൽ ഇരുത്തി മുറുകെ ആയത്തിൽ ആട്ടുന്ന മനുവിനെ നോക്കി… മോളേയും കയ്യിൽ പിടിച്ച് കളിപ്പിച്ചു ഉമ്മറത്തിരുന്ന രഘു പറഞ്ഞു… ഉൂഞ്ഞാലാടി മനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നപ്പോൾ അവൻ ശ്രീദേവിയുടെ ചന്തികളിൽ പിടിച്ചൊന്നു ഞെരിച്ചുവിട്ടു… അതു മനസ്സിലായ ശ്രീദേവി പിന്നിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു.
നല്ല പൊക്കത്തിൽ ഒന്നാട്ടിയിട്ട് മനു പോയി മുന്നിൽ നിന്നു… എന്നിട്ട് അവളോട് ചാടിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു.
“ ഞാൻ ചാടൂട്ടോ… “ അവൾ ആർത്ത് ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“ ഉം… ചാടിക്കോ… വലിയാട്ടം…. ചെറിയാട്ടം… ചാട്ടം… “ അവൻ ചാടുവാനുള്ള സിഗ്നൽ കൊടുത്തു… വേഗം കുറഞ്ഞ ഉൂഞ്ഞാലിൽ നിന്നും ഉൂർന്ന ശ്രീദേവി മനുവിന്റെ തൊട്ടു മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവന്റെ മേലേക്ക് വീണു… അവളുടെ ഭാരം താങ്ങാൻ അവനായില്ല… അവൻ അവളേയും കൊണ്ട് താഴേക്ക് വീണു.. അതോടൊപ്പം അവളുടെ മാർക്കൂമ്പുകൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു… ആ സുഖത്തിൽ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ പുറത്തൂടെ ആ നിതംബങ്ങളിൽ അമർത്തി തഴുകി… ശ്രീദേവി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
അവരുടെ പൊട്ടിച്ചിരിയിൽ രഘുവും പങ്കുചേർന്നു.
ഉച്ചയ്ക്ക് ഓണസദ്യ… രഘുവിനേയും രണ്ടു മക്കളേയും ഇരുത്തിയിട്ട് ശ്രീദേവി വിളമ്പിക്കൊടുത്തു… ബഞ്ചിൽ ഇടത്തേ അറ്റത്തിരുന്ന മനുവിന് പായസം വിളമ്പുകയായിരുന്നു ദേവി.
“ പഴം ഉടച്ച് നല്ലവണ്ണം കുഴച്ച് കഴിക്കെടാ… “ ശ്രീദേവി അവന്റെ മുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. അപ്പോൾ അവന്റെ ഇടതു കൈ അവളെ അരക്കെട്ടിലൂടെ പിടിച്ച് തന്നോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു… എന്നിട്ട് അവളുടെ ചന്തിപ്പാളികളെ കുഴച്ചു മറിച്ചു…
“ ഇങ്ങിനെ കുഴച്ചാൽ മതിയോ അമ്മേ… “ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൻ ചോദിച്ചു…. അവന്റെ പിടുത്തം അവൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു… എന്നാലും അവിടെ വച്ച് അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത് അവൾക്ക് ശരിയായി തോന്നിയില്ല… അവളവന്റെ പിടുത്തം വിടുവിച്ച് അവരുടെ ഒപ്പം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.
വൈകിട്ട് കൃഷിത്തോട്ടത്തിലൂടെ പഴയ കഥകളൊക്കെ പറഞ്ഞ് ശ്രീദേവിയും മനുവും ചിഞ്ചു മോളേയും കൂട്ടി നടന്നു… രഘു വീണ്ടും പണിയിലേക്കു മടങ്ങി… കൃഷിത്തോട്ടം കഴിഞ്ഞിട്ടേ അയാൾക്ക് വേറെന്തും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…
രാത്രി ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം മനു അച്ഛനോടു പറഞ്ഞു.
“ അച്ഛാ… എനിക്കിന്ന് അമ്മയുടെ ഒപ്പം കിടക്കണം… “ അവൻ കേഴുന്ന സ്വരത്തിൽ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ രഘുവിന് മറുത്തൊന്നും ചിന്തിക്കാൻകഴിഞ്ഞില്ല… ശ്രീദേവിയെ അവൻ തന്റെ അമ്മയായി അംഗീകരിച്ചതായാണ് അയാൾക്ക് തോന്നിയത്… രഘു അത് ശ്രീദേവിയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു…