ഭാഗ്യദേവത 8

Posted by

ഒട്ടിയ ഇടുപ്പിന് താഴെ രുദ്ര വീണയുടെ ആകാര ഭംഗിയോടുകൂടെ അസാധാരണമായി പൊങ്ങി തുടുത്തു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ചന്തിക്കുന്നുകൾ ഹ്രസ്വ ദൃഷ്ടിയിൽ അവ ചെറു താഴ്വാരങ്ങളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നു. അവയ്ക്കും അഴക് പകർന്ന്, ആ തിളങ്ങുന്ന സ്വർണ്ണനൂലരഞ്ഞാണം…….

ഞാൻ പതുക്കെ ആ തോളുകളിൽ പിടിച്ചു, മുടിയിഴകൾ വകഞ്ഞു മാറ്റി, പിൻകഴുത്തിൽ ഉമ്മ വച്ചപ്പോൾ എന്റെ നേർക്ക് മുഖം തിരിച്ച് അവൾ ചോദിച്ചു.
അതൂട്ടാ…. ഞാൻ ഒരുകൂട്ടം പറയട്ടെ… ?? !!
പറയെടീ ചേച്ചി… എന്നോട് നിനക്ക് എന്താണ് പറയാൻ പാടില്ലാത്തത്‌… ? അതിന് ഇത്ര ഫോർമൽ ആവണോ…. ?
ശരി… എന്നാലേ… എന്റെമേൽ പുറത്ത്, ഇതേപോലെ തന്നെ ഒന്ന് കുറച്ചു നേരം കമിഴ്ന്നു കിടക്കാമോ…. ??
പിന്നെന്താ…. റെഡി.
രണ്ടു കൈകളും ഒരുപോലെ തലയണയിൽ വച്ചു കിടക്കുന്ന അവളെ, ഞാൻ അങ്ങിനെ തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു, ആ പുറത്ത് അതേ പൊസിഷനിൽ മുകളിൽ കയറി കിടന്നു.
എന്റെ ശരീരഭാരം മൊത്തം ഞാൻ അവളുടെ മേൽ കേന്ത്രീകരിച്ചു കിടന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു… ചേച്ചി ഇങ്ങനയാണോ ഉദ്ദേശിച്ചത്.. ?
എക്സാൿറ്റ്ലി…. യെസ് ടാ…, അത് തന്നെ…., അങ്ങനെ തന്നെ…., വെരി നൈസ്…., ഗുഡ് ഫീലിംഗ്……, അവൾ അതിന്റെ ഒരുപാട് നിർവ്വചനങ്ങൾ പറഞ്ഞു പിറുപിറുത്തു….

ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് തല തിരിച്ചു വച്ചു കിടക്കുന്ന അവളുടെ, കവിളിൽ എന്റെ കവിൾ വച്ചും, ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് തഴുകിയും കിടന്ന, എന്റെ ശ്വാസോച്ഛ്വസം അവളുടെ ചെവിയിലും കഴുത്തിലും തട്ടിയപ്പോൾ അവളിൽ അത് ഒരു ചെറു നിർവൃതിയുടെ തുടക്കമായി,….. അവളുടെ കൈകൾക്ക് മേലെ സമാന്തരമായി വിശ്രമിക്കുന്ന എന്റെ കരതലങ്ങളിലെ വിരലുകളിൽ ശക്തമായി അവൾ കോർത്തു പിടിച്ചു….. വളരെ കഷ്ട്ടപെട്ടു ശ്വാസം വലിച്ചു വിടുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.
ടീ,…. ചേച്ചിക്കുട്ടീ… ശ്വാസം മുട്ടുന്നില്ലേ നിനക്ക്… ? എന്റെ ഈ 78 കിലോ ഭാരം താങ്ങുന്നുണ്ടോ നിനക്ക് ? ഞാൻ ചോദിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *