ആയിഷ
Aayisha bY അൻസിയ
“മോളെ ഉപ്പ പോയിട്ട് വരാട്ടാ….”
ഉപ്പ പുറത്ത് നിന്നും പറയുന്നത് കേട്ട് ആയിഷ മുന്നിലേക്ക് വന്നു….
“ഉപ്പ ബാങ്കിലെ പൈസ കിട്ടിയോ….???
“ആ അവിടേക്ക് തന്നെയാ ആദ്യം പോകുന്നത്…. അത് വാങ്ങിയിട്ട് വേണം സ്വർണ്ണ കടയിൽ പകുതിയെങ്കിലും കൊടുക്കാൻ….”
അതും പറഞ്ഞു ഹംസ മകളെ ഒന്ന് നോക്കി….
“ഉമ്മ വന്ന പറഞ്ഞേക്ക്…. ഞാൻ ഇറങ്ങി….”
അതും പറഞ്ഞയാൾ ഇടവഴിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി…..
ഉപ്പ പോയതും ആയിഷ വാതിലടച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു….
ഹംസ നഫീസാനെ രണ്ടാം നിക്കാഹ് കഴിക്കുമ്പോ ആയിഷാക്ക് അന്ന് നാല് വയസ്സാ…. ഹംസയുടെ ആദ്യ നിക്കാഹ് ആയിരുന്നു അതെങ്കിലും വയസ്സ് കുറച്ച് ആയിരുന്നു അയാൾക്ക്… സ്വന്തം പെങ്ങന്മാരെ കെട്ടിച്ചയാക്കാനും അവരുടെ ജീവിതം പച്ച പിടിപ്പിക്കാനും നെട്ടോട്ടം ഓടി നടന്നതിനാൽ സ്വന്തം കാര്യം നോക്കിയില്ല…. അങ്ങനെ വയസ്സ് നാല്പത് ആകനായപ്പോൾ ആണ് നഫീസടെ കാര്യം വരുന്നത്…. ആങ്ങള തലയിൽ ആകും എന്ന് പേടിച്ച പെങ്ങന്മാർക്ക് രണ്ടാം കെട്ടും കുട്ടിയും ഒരു പ്രശ്നമേ അല്ലായിരുന്നു…. വേറെ മക്കളും ഈ പതിനാല് കൊല്ലത്തിനുള്ളിൽ അവർക്ക് ഉണ്ടായില്ല……
പതിനെട്ട് തികയുന്ന ആയിഷാക്ക് ഇപ്പൊ ഒരു കല്യാണ കാര്യം വന്നിട്ടുണ്ട്… കാണാൻ അതി സുന്ദരിയായ ആയിഷാനെ കണ്ടപ്പോൾ അവർ സ്ത്രീധനം ഒന്നും ആവശ്യപെട്ടിട്ടില്ലെങ്കിലുംകമ്പികുട്ടന്.നെറ്റ് ഒരു പത്തു പവനെങ്കിലും കൊടുക്കണം എന്നാണ് ഹംസയുടെ ആഗ്രഹം…. അതിന് തന്റെ പേരിലുള്ള വീടും സ്ഥലവും ബാങ്കിൽ പണയം വെച്ച് കുറച്ച് കാശ് എടുക്കാൻ ആണ് ഹംസയുടെ തീരുമാനം…..
സ്വന്തം മകൾ അല്ലാതിരുന്നിട്ടും തന്നോട് ഉപ്പ കാട്ടുന്ന കരുതലിൽ ആയിഷയും സന്തോഷവതി ആയിരുന്നു…. പക്ഷെ ചിലപ്പോഴേക്കെ ഉള്ള ഉപ്പാടെ നോട്ടം കണ്ടാൽ ചൂളി പോകുന്നത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു….. അങ്ങനെ ഒരു കണ്ണുകൊണ്ട് ഉപ്പ തന്നെ കാണില്ല എന്നവൾ ഉറച്ചു വിശ്വസിച്ചു….
ഉമ്മ വന്നപ്പോൾ ആയിഷ ഉപ്പ പോയ കാര്യം പറഞ്ഞു….
“നിനക്ക് സ്വർണ്ണം തരണം എന്ന് അങ്ങേർക്ക് വല്യ വാശി….. ഞാൻ പറഞ്ഞതാ അവരൊന്നും ചോദിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ പിന്നെയെന്തിനാ ഈ കടമാക്കുന്നതെന്ന്…. “
“ഉമ്മാക്ക് അല്ലെങ്കിലും അസൂയായ….”
“എന്നിക്കെന്തിന് അസൂയ നീ പോയാൽ അനുഭവിക്കാനുള്ളത് ഞാനല്ലേ….”
“എന്ത് അനുഭവിക്കുന്നത്… ????