Posted by ഞാൻ : അതെന്തേ, നിനക്കിഷ്ടമല്ലേ.
മിഥുൻ : ഇഷ്ടകേടല്ല. എന്റെ മൈൻഡ് ഇപ്പോഴും ശെരിയായിട്ടില്ല.
ഞാൻ : ശെരിയാകുമ്പോൾ എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ മതി. ഞാൻ ഏർപ്പാടാക്കാം.
മിഥുൻ : ഹ്മ്മ്
ഞാൻ : എന്നാ ഉറങ്ങിക്കോ ഞാൻ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വന്ന് കിടന്നോള്ളാം.
ഇതും പറഞ്ഞു ഞാൻ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി വാതിൽ ചാരി. എന്നിട്ട്‌ ദേവകിയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. വാതിൽ തള്ളി നോക്കി, അടച്ചിട്ടില്ല തുറന്നകത്തു കേറി. ചെറിയമ്മ എന്നെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.
ഞാൻ : വായോ നമ്മുക്ക് ഇളയമ്മയുടെ മുറിയിൽ എന്താ നടക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കാം.
ദേവകി : ഇപ്പൊ തുടങ്ങി കാണുമോ ?
ഞാൻ : മരുന്ന് കുടിച്ചിട്ട് കുറച്ച് സമയമായില്ലേ. സീത ചെറിയമ്മയ്ക്കു ഇപ്പൊ കടി കേറി തുടങ്ങി കാണും.
ദേവകി : കുളമാകാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു.
ഞങ്ങൾ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി. വരാന്തയിലെ മുഴുവൻ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി വെളിച്ചം ലവലേശം ഇല്ലാതാക്കി. എന്നിട്ട്‌ ഇളയമ്മയുടെ മുറിയുടെ പുറത്തെ ജന്നൽ പാളികൾ ഒക്കെ പതിയെ തുറക്കാൻ നോക്കി. ഇളയമ്മ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഏതെങ്കിലും ഒരു പാളി കൊളുത്തു മാറ്റിയിട്ടിരിക്കും എന്ന് എനിക്കുറപ്പുണ്ട്. ഒന്ന് രണ്ടു പാളികൾ തുറക്കാൻ നോക്കി തുറന്നില്ല. മുകളിലെ ഒരു പാളി തുറക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അത് തുറന്നു. ഞാനാ പാളി കുറച്ച് തുറന്നു ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. കളി തുടങ്ങിയിട്ടില്ല, സീത ചെറിയമ്മ ഞങ്ങൾക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞാണ് ഇരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് പ്രശ്നമില്ല ഞാനാ ജന്നൽ മുഴുവൻ തുറന്നു, ജനലിനു മുന്നിലായി ഡ്രസ്സ്‌ തൂക്കിയിടുന്ന ഒരു സ്റ്റാൻഡ് ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളെ പെട്ടന്നൊന്നും കാണില്ല. പിന്നെ പുറത്ത് ഇരുട്ടായതുകൊണ്ടു ഒന്നും തന്നെ വ്യക്തമാകില്ല.
ഞാൻ ദേവകിയെ മുന്നിലേക്ക്‌ കയറ്റി നിറുത്തി, ദേവകി ചെറിയമ്മയ്ക്കു പെറുവിരലിലൂന്നി എത്തിച്ചു നോക്കണം. എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാം. ഞാൻ ദേവകിയോടു ഒട്ടിച്ചേർന്നു ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. അവർ ഇപ്പോഴും കട്ടിലിൽ വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്നു. രണ്ടുപേരും കട്ടിലിൽ ഒരോ അറ്റത്തു കാലുനീട്ടി മുഖാമുഖം ഇരിക്കുന്നു. സീത ചെറിയമ്മ നന്നായി വിയർക്കുന്നുണ്ട്. മരുന്ന് പണി ചെയ്ത് തുടങ്ങി എന്ന് മനസിലായി.