അത്തം പത്തിന് പൊന്നോണം 2

ശ്രീലേഖ : അയ്യോ ചേച്ചി,  ഞാനാദ്യമായിട്ട ഇങ്ങനെയൊക്കെ…. ചേച്ചിക്ക് വയ്യെന്ന് കരുതിയാ ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്….
ഇളയമ്മ നന്നായിട്ട് അഭിനയിക്കുന്നു ആദ്യമായിട്ടാണ് പോലും.

സീത : അയ്യോ മോളേ…  ഹ്മ്മ്… നീയെന്നെ തെറ്റിദ്ധരിക്കല്ലേ… അഹ്…  എന്റെ ചേട്ടൻ പോയതിൽ പിന്നെ ആദ്യമായാണ് എന്റെ ദേഹത്ത് ഒരാൾ തൊടുന്നത്.

ഇളയമ്മ മുലകൾ കുഴച്ചുമറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ശ്രീലേഖ : ഇതൊക്കെ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല. നമ്മുക്കിതിവിടെ നിർത്താം ചേച്ചി,  എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു.

ഇളയമ്മ അഭിനയിച് ഓസ്കാർ വാങ്ങുമോ.

സീത : നിർത്തല്ലേ മോളേ, നീയിപ്പോ…. ഹ്മ്മ്…. കൈയെടുത്താൽ ഞാൻ അലറിവിളിക്കേണ്ടി വരും.  എന്റെ ജീവൻ പോകുന്നപോലെ,  ആഹ്  ….. എന്റെ ദേഹം മുഴുവൻ വിയർത്തു വിറക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ… ഇതൊന്നും ആരും അറിയാൻ പോകുന്നില്ല ലേഖേ….

സീത വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.  കഴപ്പ് ശരിക്ക് അസ്ഥിക്ക് പിടിച്ചു.  ഇനി അത് നിയന്ത്രിക്കാൻ.  രതിമൂർച്ചയല്ലാതെ വേറെ വഴിയില്ല.  പാവം ചെറിയമ്മ തനിക്ക് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ സങ്കടവും നിരാശയും അപമാനവും എല്ലാം കൂടി കട്ടിലിൽ കിടന്നു പുളയുന്നു.

ശ്രീലേഖ : ചേച്ചിക്ക് ഞാനെന്താ ചെയ്ത് തരേണ്ടത്. ?

സീത : എന്റെ കുട്ടീ…  നീ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്തോ…  എനിക്കല്പം സമാധാനം കിട്ടിയാൽ മതി.