ഉമ്മാന്റെ ചുണ്ടിൽ [ഷജ്നാദേവി]

“എന്താന്റെ ജുമ്യേ അന്നെപ്പോലെ ഈ മൊലേൽന്ന് പാലുകുടിച്ചോനാ ഓനും. ഇന്റെ കുട്ടിക്ക് അങ്ങനൊന്നും തോന്നുല്ല.” സൽമ സങ്കടപ്പെട്ടു.

“അതന്നെ ഞാനും പറഞ്ഞേ,ഇന്യും കുടിക്കാണ്ട് നോക്കിക്കോ. ഇക്കറ്യാ ഇപ്പൾത്തെ ചെക്കമ്മാരെ മനസ്സിര്പ്പ്” അതും കൂടി പറഞ്ഞ് അവൾ അരയിളക്കി മുറിവിട്ട് പോയി.

ജുമാനയുടെ ആക്രോശം കേട്ട് തന്റെ റൂമിലേയ്ക്ക് പോയ മാലിക്കിന് കണ്ണിൽ നിന്ന് ഉമ്മയുടെ അർദ്ധനഗ്നത പോകുന്നില്ല. അവൻ കണ്ണടച്ചുനോക്കിയപ്പോൾ കണ്ണിനുള്ളിലും സൽമ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു. അവൻ തലകുടഞ്ഞ് അസ്വസ്ഥനായി. അതുവരെയുണ്ടാകാത്ത മാനസികാസ്വാസ്ഥ്യത്തിലേയ്ക്ക് പതിനാറുകാരനെ തള്ളിവിട്ടത് ജുമാനയുടെ വാക്കുകളായിരുന്നു. ആ വാക്കുകളുടെ മൂർച്ച അവനെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു. അതിലേറെ തെറ്റിലേയ്ക്ക് നോക്കിയെന്ന കുറ്റബോധം അവനെ വേട്ടയാടി. ഇടയിലതും കടന്ന് സൽമയൊരു കാശ്മീരി ചില്ലിയായ് ചിന്തയിൽ എരിഞ്ഞു കയറുന്നത് തടയാൻ വല്ലാതെ പണിപ്പെട്ടു മാലിക്ക്.

പതിനേഴ്‌ കഴിഞ്ഞ ജുമാനയ്ക്ക് അടുത്ത മാസം കല്ല്യാണമുറപ്പിച്ചിക്കുന്നു. ഒട്ടും അച്ചടക്കമില്ലാത്ത നാവും,അതിലേറെ അടങ്ങിയിരിക്കാത്ത കൈകാലുകളുമായിരുന്നു ജുമാനയ്ക്ക്. ഒരു നിമിഷം പോലും അടങ്ങിയിരിക്കാതെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കും. വീട്ടിലെ ജോലികൾ അധികവും അവളാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. സത്യത്തിൽ എട്ടേക്കറിനു നടുവിലെ മനോഹര സൗധത്തിലെ ഗൃഹനാഥയായിരുന്നു ജുമാന ഹസീൻ.

ഉമ്മയെക്കൊണ്ട് അധിക ജോലിയെടുപ്പിക്കാതെ കഴിവതും ഒറ്റയ്ക്ക് ചെയ്ത് തീർക്കാനുള്ള ത്വരയാണവൾക്ക്. വെറുതെയിരുന്നാലവൾക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും. ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഒറ്റയ്ക്ക് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യുമായിരുന്നു ജുമാന.

‘ഉപ്പ മരിച്ചിട്ട് ഒരു വർഷം തികയുന്നു. ഇതിനിടയിൽ തന്നെ ഉമ്മയെത്രയോ തവണ കരഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ ജീവിതത്തിൽ ജുമാന കരയുന്നത് കണ്ടത് ഉപ്പ മരിച്ചപ്പോൾ മാത്രമാണ്.’ മാലിക്ക് ചിന്തിച്ചു കിടന്നെപ്പഴോ ഉറങ്ങി. ജുമാനയുടെ വിളികേട്ടുണർന്ന മാലിക്ക് ശരിക്കും നിരാശനായി. കുറച്ചേ ഉറങ്ങിയുള്ളൂ എന്നതല്ല; സൽമയുടെ നഗ്നത അവ്യക്തമായെങ്കിലും ഒന്നുകൂടി കാണാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു അവൻ. കടിച്ച് കീറാനുള്ള ദേഷ്യം തോന്നിയെങ്കിലും താത്തയുടെ നാവിന്റെ ചൂട് ശരിക്കറിയാവുന്ന മാലിക്ക് വായ് മൂടിയിരുന്നു.