നിഷിദ്ധ ജ്വാല (E002) [കിരാതന്‍]

Posted by

ദുര്‍മേദസ്സിനാല്‍ ചന്തം വര്‍ദ്ധിച്ച ആ ചന്തിപാളികളുടെ നടുവിലേക്ക് നാവിന്റെ അഗ്രം നീട്ടിപ്പിടിച്ച് നീങ്ങി. മധുരമുണര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന സ്വര്‍ണ്ണ നിറമുള്ള കൂതിയുടെ നടുവിലേക്ക് നാവാഗ്രം സ്പര്‍ശിച്ചു. വന്റെ നാവില്‍ നിന്നും കൊതിവെള്ളം കൂതിയിലെക്ക് ഒഴുകി.

“……ന്‍റെള്ളോ….”.

ഉമിനീരിന്റെ തണുത്ത ഭ്രാന്തന്‍ ജല്‍പ്പനങ്ങള്‍ തൊട്ടറിഞ്ഞ പാത്തൂമ്മ ഉയര്‍ന്ന് പൊങ്ങി. മനസ്സില്‍ കാമ കുസൃതിയുടെ പരിനാളങ്ങളാല്‍ പാത്തുമ്മയില്‍ അതിനിഗൂഡസ്മിതം വിരിഞ്ഞു. അവള്‍ തന്‍റെ മദ്ധ്യവയസ്സ് മറന്നുകൊണ്ട് ചെറുപയ്യനായ നിയാസ്സിന്റെ നാവിലെക്ക് സ്വന്തം കൂതിയെ വീണ്ടും മുട്ടിച്ചു.

തന്‍റെ നേര്‍ക്ക് മലപോലെ പതുക്കെ അടുക്കുന്ന ചന്തിയിലെ സ്വര്‍ണ്ണ കൂതിയില്‍ പോളമിട്ട് നില്‍ക്കുന്ന സ്വന്തം ഉമിനീരിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന് ആ കൊതിനീരിനോട് അസൂയ തോന്നി.  അവന്‍റെ യുവത്ത്വം തുടിക്കുന്ന നാവ് പാത്തൂമ്മയുടെ മദ്ധ്യവയസ്സിയുടെ സ്വര്‍ണ്ണകൂതിയില്‍ കാറ്റില്‍ ഉലയുന്ന തോണി പോലെ പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

സുഖത്താല്‍ പാത്തൂമ്മ സൂചിമുനയില്‍ ശ്വാസം പിടിച്ച് നിന്നു.അമര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച ശ്വാസം വിട്ടതും, അതിന്‍റെ പരിണിതഫലമോ എന്തോ ആ സ്വര്‍ണ്ണകൂതി വിടര്‍ന്നു. കൂതിക്കുള്ളിലെ ഉഛ്വാസവായു സുഗന്ധമായി അവനിലേക്ക് വമിച്ചു. അവന്‍ അറിയാതെ സ്വന്തം മൂക്ക് വിടര്‍ത്തി.

“…മൂഉഹ്ഹ്ഹ്ഹാ……അമൂഉഹ്ഹ്ഹ മൂഊഊ ….”.

ആ സ്വര്‍ണ്ണ കൂതിയില്‍ നിന്ന് ഉഛ്വാസമായി വന്ന  ആയിരം പനിനീര്‍പൂക്കളാല്‍ പൊഴിക്കുന്ന പോലെയുള്ള സുഗന്ധം  കൊതിയോടെ ആഞ്ഞുവലിച്ചു.

എത്രമണത്തീട്ടും മതിവരാത്ത അവന്‍റെ മൂക്കിലേക്ക് പാത്തൂമ്മ ശ്വാസം അടക്കിപ്പിടിച്ച് അവളുടെ പൊന്‍കൂതി തുറന്ന് തന്നെ പിടിച്ചു. അവന് മതിവരുവോളം അതിലെ പാടയുടെ നേരിയ കൊഴുപ്പും പിന്നെ അതിലേറെ ആ കുതിയുടെ മദഗന്ധവും ആസ്വദിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *