പക്ഷേ, ലക്ഷ്മി കയറാറുണ്ടായിരുന്നു..!!! കയറ്റാറുണ്ടായിരുന്നു എന്നു പറയുന്നതാണ് ശരി. ലക്ഷ്മിക്ക് 18 തികഞ്ഞു ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പതിവുപോലെ തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞതു കേട്ട് അടിച്ചുവാരാൻ കയറിയ ലക്ഷ്മി ആദ്യം ഒന്നമ്പരന്നു: വാതിൽ തുറന്നു കിടക്കുന്നു. അവൾ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി, ആരുമില്ല. ഉള്ളിലേക്കു കയറി മുറവും ചൂലും താഴേക്കിട്ട് മുടി വാരി കെട്ടാൻ കയ്യുയർത്തിയതാണ്- പെട്ടെന്നാണ് പുറകിൽ നിന്നും ബലിഷ്ടമായ രണ്ടു കയ്യുകൾ അവളെ പൂണ്ടടക്കം പിടികൂടിയത്. അവളുടെ അലർച്ച തൊണ്ടയിൽ നിന്നും അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് എത്തുന്നതിലും വേഗത്തിൽ ആ കൈകളിലൊന്ന് അവളുടെ പോർമുലകളിലൊന്നിനെ അമർത്തിതടവി കഴുത്തിലൂടെ ഉരുമ്മിയുയർന്ന് ആ ചെഞ്ചുണ്ടുകളെ ചേർത്തടച്ചു…!!! പതിയെ, വളരെ പതിയെ, ഒരു ശബ്ദം അവളുടെ ചെവിയിൽ പതിഞ്ഞു, “ലക്ഷ്മി കുട്ടീ, ഇത് ഞാനാ”… ആ ഞെട്ടലിലും ആ ശബ്ദം അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു- കൃഷ്ണേട്ടൻ, മാടമ്പള്ളി മനയിലെ അനന്തരാവകാശി കൃഷ്ണൻ തമ്പി..!!!
വയസ്സറിയിച്ചതിനും മുൻപ് കളിക്കൂട്ടുകാരായതാണ് ലക്ഷ്മിയും കൃഷ്ണനും. പയ്യെ പയ്യെ, ആ കൂട്ട് ഇഷ്ടമായി. ഇരുവേലി കുന്നിന്റെ പച്ചപ്പും വൃക്ഷസമ്പത്തും അവരുടെ സംഗമങ്ങൾക്കു കാവൽ നിന്നു. അങ്ങനെയൊരു സമാഗമസന്ധ്യയിലാണ് കൃഷ്ണൻ അവളുടെ കുട്ടി പാവാടക്ക് മുകളിലൂടെ തുടയിൽ പതിയെ കൈ വെച്ചത്. മീനവെയിലിന്റെ തീച്ചൂടിലും, തൻ്റെ തുടകൾക്കിടയിൽ ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് വീശിയ പോലെ അവൾക്കു തോന്നി. കൃഷ്ണേട്ടൻ ഉമ്മ വെക്കുമ്പോഴും, അയഞ്ഞ തുണികൾക്കിടയിലൂടെ തൻ്റെ നാരങ്ങാ മുലകളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ പിതുക്കുമ്പോഴും ഒന്നുമില്ലാതിരുന്ന ഒരു തണുപ്പ്. …