” നിങ്ങടെ മോൾടെ പൂറു ഞാൻ പലവട്ടം ഊക്കി പൊളിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ കയറ്റി അടിക്കാൻ പറ്റിയില്ല ഇത് വരെ …അത് മാത്രമേ ഈ മനീഷിനു ഒരു വിഷമം ഉള്ളു ” മനീഷ് അയാളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു …അയാൾ ഒന്നും പറയാതെ തല താഴ്ത്തി ഇറങ്ങി പോയി …
അവരുടെ മുന്നിൽ ജയിക്കാൻ ആയി അങ്ങനെ ഒക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും രമ്യയെ നഷ്ടപെടുന്നതിൽ മനീഷിന്റെ മനസ്സ് ശരിക്കും വിഷമിച്ചിരുന്നു …മനീഷ് വീടിനു അകത്തു കയറി പോയി അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ വരുന്നത് ചാച്ചൻ കണ്ടു ..
“പോട്ടെടാ … നിന്നെ വേണ്ടാത്ത കൂത്തിച്ചിയെ നിനക്കും വേണ്ട ” അയാൾ മനീഷിനോട് പറഞ്ഞു
അവൻ ചാച്ചനെ കെട്ടിപിടിച്ചു …അവനു ദുഃഖം അടക്കാൻ ആയില്ല …അയാളുടെ തോളിൽ തലവച്ചു അവൻ പൊട്ടി കരഞ്ഞു
ചാച്ചൻ അവന്റെ തലയിൽ തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു …
” കരഞ്ഞോ …മനസ്സിലെ വിഷമം മൊത്തം കളയൂ …നീ അവളുടെ കല്യാണത്തിന് പോകണം ..എന്നിട്ട് ഒരുക്കലും മറക്കാത്ത സമ്മാനം കൊടുക്കണം ” ചാച്ചൻ പറഞ്ഞു
രമ്യയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു .മനീഷ് കല്യാണം കൂടാൻ പോയിരുന്നു .മനീഷിനെ കണ്ട അവൾ ആകെ ചൂളി പോകുന്നത് അവൻ കണ്ടു .അവൻ അവളെ നോക്കി ഒരു വിജയിയെ പോലെ ചിരിച്ചു ..അവൻ കല്യാണ സമ്മാനം കൊണ്ട് പോയിരുന്നു ,ഒരു ചെറിയ ഡപ്പിയിൽ വാണം അടിച്ചു ഒഴിച്ചു അത് പെട്ടിയിൽ വച്ചു ,വര്ണക്കടലാസു കൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞു കല്യാണസമ്മാനം ആയി രമ്യക്ക് കൊടുത്തു.സമ്മാനത്തിൽ പേര് വച്ചില്ല ..പക്ഷെ രമ്യക്ക് മനസ്സിലായിക്കോളും ” …
അടുത്ത ദിവസം ജിപ്സിൻ മനീഷിനെ കാണാൻ വന്നു .അവൻ മനീഷിന്റെ കാലിൽ നോക്കി …ചെരുപ്പ് ഇല്ല ..
മനീഷിന്റെ പ്രതികാരം – 2
Posted by