അമ്മായിയപ്പൻ തന്ന സൗഭാഗ്യം 17

Posted by

ജ്യോതി കുളിച്ചൊരുങ്ങി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറാക്കുകയായിരുന്നു.താൻ ചെന്നിട്ടു വേണം സുജക്ക് ഇങ്ങോട്ടു വരാൻ.സാരിയുടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ് ഫോൺ അടിച്ചത് .നോക്കിയപ്പോൾ ജോസ്…ഇവനിതെന്താ ഈ നേരം…..കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് കാണാനില്ലായിരുന്നു.താനും അങ്ങോട്ട് വിളിക്കാറില്ലായിരുന്നു.

“ഹാലോ……

“ഞാനാ ജോസ്…..

“പറയടാ….

“എവിടെയാ….

“ഞാൻ  ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകുവാൻ ഒരുങ്ങുന്നു.ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങും….

“ജ്യോതി ചേച്ചിക്ക് ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു  പോയാൽ പോരെ …..ഞാൻ വീടിനടുത്തുണ്ട്…തമ്മിൽ കണ്ടിട്ട് കുറെ ദിവസങ്ങൾ ..ആയില്ലേ..തന്നെയുമല്ല ഈ മാസത്തെ പലിശ ഇങ്ങു കിട്ടിയതുമില്ല.

“എടാ ഞാൻ പോകാനായി ഒരുങ്ങി…ചേട്ടന്റെ പൈസ ഒട്ടു വന്നിട്ടുമില്ല. വന്നാൽ ഉടനെ ഞാൻ അങ്ങെത്തിക്കാം.

“അയ്യോ നാളെ എനിക്ക് മധുരയ്ക്ക് പോകണം.സാധനം എടുക്കാൻ.ഇനിയിപ്പോൾ പലിശ കാശില്ലെങ്കിലും കുഴപ്പമില്ല.അന്നത്തെ കൂട്ട ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം.ഈ മാസത്തെ പലിശ വേണമെന്നില്ല.

“എടാ ഞാൻ റെഡിയായെടാ…..അത് തന്നെയുമല്ല ആ സുജ അവിടെ കാത്ത് നിൽക്കും.

“ചേച്ചി ഒന്ന് വിളിച്ചു പറ…ഒരു മണിക്കൂർ താമസിക്കും എന്ന് .ഞാൻ ദേ ഠപ്പേ  പറഞങ്ങെത്താം…..ബൈക്കിലാ വരുന്നത്.ചേച്ചിയുടെ വീടിന്റെ ഓപ്പോസിറ്റിൽ നിർത്തി ഞാൻ ഗേറ്റു വഴിയങ്ങു വരാം.നമുക്ക് അരമണിക്കൂർ പോരെ…..

“എടാ നീ നാളെ വാ…..എങ്കിൽ….

“ഓ..ഈ ചേച്ചിയുടെ ഒരു കാര്യം…ഒരു മണിക്കൂർ താമസിച്ചെന്നു പറഞ്ഞു ഏതാണ്ട് സംഭവിക്കുമോ….ഞാൻ ദാ എത്തി…..അവൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

ജ്യോതി ആലോചിച്ചു.അവനെ പിണക്കാനും പറ്റില്ല.പലിശ അവൻ ഇളവ് ചെയ്യാമെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. വിളിച്ചു പറയാം താമസിക്കുമെന്നുള്ളത്.

ജ്യോതി ഫോൺ ചെയ്തു സുജയോട് പറഞ്ഞു..കറണ്ട് ചാർജ്ജ് അടക്കാൻ നിൽക്കുകയാണ്.ഒന്നര മണിക്കൂറിനകം അങ്ങ് എത്താൻ ശ്രമിക്കാം….എന്നിട്ടു മറുപടിക്കു കാത്തുനിൽക്കാതെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *