രമ്യയുടെ മുലകള് തന്റെ ദേഹത്ത് മുട്ടി ഉരയുനത് ശ്യാമിന് കൂടുതല് ഊര്ജം നല്കി…..
താന് ശ്യാമിന് ഈ നാട് റോഡില് വച്ച് കീഴ്പെട്ടു പോകുമോ എന്നാ ഭയം രമ്യയെ അലട്ടി എങ്കിലും അവന്റെ ചൂടേറ്റു നില്ക്കാന് കൊതിച്ചപ്പോലെ അവള് ഒന്നും തന്നെ പ്രതികരിക്കാതെ നിന്നു…..
പെട്ടന്നുള്ള ഒരു ആനയുടെ അലര്ച്ച കേട്ടാണ് അവരിരുവരും പരസ്പ്പരം വിട്ടു മാറിയത്…. ഇതിപ്പോള് മൂന്നാം തവണയാണ് ഇങ്ങനെ ….
രമ്യ കിതച്ചു…. ശ്യാമിന്റെ അവസ്ഥയും മറ്റൊന്നല്ലയിരുന്നു…. രമ്യ കൈകള് തന്റെ ഷാളില് ചുമ്മാ കെട്ടികൊണ്ട് നിന്നു…..
അപ്പോളേക്കും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഒത്ത ലക്ഷണമുള്ള ആ കരിവീരന് നടന്നു വന്നു….
“മണികുട്ടന്”…
രമ്യയുടെ വായില് നിന്നു വന്ന പേര് ശ്യാം കേട്ട്….
“എന്താ രമ്യ കുഞ്ഞേ ….. സുഖമാണോ….. ഇതാണല്ലേ കൂട്ടുക്കാരന്…. കവലയില് പറയുന്നത് കേട്ട്……എന്താ കൂട്ടുക്കാരന്റെ പേര്?”
ആനയുടെ പാപ്പാന് എന്ന് തോനിക്കുന വിധം കയ്യില് വടി പിടിച്ച ഒരാള് ചോദിച്ചു…
“അതെ ശങ്കരണ … ശ്യാം എന്നാ പേര്…. ഞങ്ങള് വെറുതെ കിങ്ങിണിയെ ഒക്കെ ഒന്ന് കാണാന്…….. ശ്യാം ഇത് മണികുട്ടന്”
ആനയെ ചൂണ്ടികാണിച്ചു കൊണ്ട് രമ്യ പറഞ്ഞു… ശ്യാം ആനയെ നോക്കി ….
പോടുണനെ ശ്യാമിന്റെ കണ്ണും ആനയുടെ കണ്ണും തമ്മില് ഒന്നുടക്കി,,,,,,,,,,
ആന ചെറുതായൊന്നു മുരണ്ടു…. ശ്യാം ചെറുതായൊന്നു ഭയപെട്ടു…..
ആന വീണ്ടു വീണ്ടും മുരളാന് തുടങ്ങി…….. പാപ്പാന് അവനെ അനുസരിപ്പിക്കനെന്നവണ്ണം അതിനോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു…
രമ്യ ഭയത്താല് ശ്യാമിന് പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞു….. ശ്യാം വീണ്ടും ആനയെ തന്നെ നോക്കി….
അവരുടെ കണ്ണുകള് വീണ്ടും ഉടക്കിയപ്പോള് ആനയുടെ കണ്ണുകള് ചെറുതായൊന്നു വിടര്ന്നു…..
ദൈവത്തിനു മുന്നില് വന്ദിക്കുനത് പോലെ ആന തന്റെ തുമ്പി കൈ മടക്കി ഉയര്ത്തി ശ്യാമിന് മുന്നില് ശിരശു താഴ്ത്തിയപ്പോള്……
അവിടെ നിന്ന പാപ്പാനും ശ്യാമും രമ്യയും ഒരുപോലെ അത്ഭുതപെട്ടു……
ഈ ആനക്ക് ഇതെന്തു പറ്റി എന്ന് മനസില്ലാക്കാന് കഴിയാതെ അതിന്റെ പാപ്പന് കുഴങ്ങി…..
ശ്യാം ആനയുടെ തുമ്പി കൈയില് പതിയെ തൊട്ടപ്പോള് … ആന ചിരിക്കുനുണ്ടോ എന്ന് രമ്യക്ക് സംശയം തോനാതിരുന്നില്ല …….
മണിക്കുട്ടന് അവരോടു യാത്ര പറഞ്ഞു നടന്നു നീങ്ങി…..
ഒന്നും മനസിലാകാതെ രമ്യ ശ്യാമിനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…..
“താന് എന്നാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ?”