പറഞ്ഞാൽ മാഡം വിശ്വസിക്കുമോ എന്നറിയില്ല…
നീ പറയൂ… എന്നിട്ടു നോക്കാം… അവർ ചിരിച്ചു.
അത്…. നിയമം പഠിക്കണം എന്നാണാഗ്രഹം.. അവൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അതേയോ… ആ വലിയ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും വിടർന്നു… അവർ മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് കൈമുട്ടുകൾ മേശപ്പുറത്തു കുത്തി. ഞെരുങ്ങുന്ന കൊഴുത്ത മുലകൾ സാരിത്തലപ്പിന്റെ അതിരു ഭേദിച്ച് മുന്നോട്ടു തള്ളി.
എന്തുകൊണ്ട് നിയമം?
അത്… എനിക്ക് നിയമങ്ങൾ പഠിക്കാനും വ്യാഖ്യാനിക്കാനും കഴിയും എന്നൊരു വിശ്വാസം.
ഉം… നല്ലതു തന്നെ. ഞാൻ എന്തിനാണ് നിന്നെ കാണണം എന്നു പറഞ്ഞത് എന്നറിയാമോ?
ഇല്ല മാഡം.
നീ ഇന്നലെ എഴുതിയ അഫിഡവിറ്റ് ഞാൻ വായിച്ചു. നല്ല ഭാഷ.. ഫോർമൽ.. മുകുന്ദന് ഇംഗ്ലീഷ് പ്രയോഗിക്കാൻ അറിയില്ല. പക്ഷേ കേസും കക്ഷികളേയും പിടിക്കുന്നതിൽ മിടുക്കനാണ്. രാമന് അവനെ പഠിപ്പിക്കാൻ താല്പര്യമില്ല. എനിക്കാണെങ്കിൽ സമയവും. നീ എത്ര നാൾ ഇവിടെ കാണും?
ഒരു മാസമെങ്കിലും കാണും മാഡം.
ഓക്കെ. നിനക്ക് എന്നെ സഹായിക്കാമോ? നിയമത്തിന്റെ ലോകത്തിലേക്ക് ഒരു നോട്ടം ആവാം. മുകുന്ദന് കുറച്ചിംഗ്ലീഷ് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാം. പിന്നെ എന്റെ ഹസ്ബന്റ് എറണാകുളത്ത് ഹൈക്കോടതിയിലേക്ക് പ്രാക്ടീസ് മാറ്റി. ഇക്കൊല്ലം അവസാനം ഞാനും പോകും. ഇവിടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കേസുകൾ മാത്രമേ ഇപ്പോൾ ഞാൻ എടുക്കുന്നുള്ളൂ. ഇപ്പോൾ ജൂനിയർ വക്കീലന്മാരെ ഞങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി. അവർ രക്ഷപ്പെടട്ടെ. ഗുമസ്തന്മാർക്കു വേഗം എവിടെയെങ്കിലും കേറിപ്പറ്റാം. നീ ആലോചിക്ക്. ചന്ദ്രശേഖരനോടും ചോദിക്ക്. ഇന്ന് ഒരു മറുപടി തരണം.
ശരി മാഡം. വിനീതൻ എഴുന്നേറ്റു. ഒപ്പം പാർവ്വതി അയ്യരും. വരൂ… നിന്നെ ഞങ്ങളുടെ ലൈബ്രറി കാട്ടിത്തരാം. അവർ അകത്തേക്കുള്ള വാതിൽ തുറന്ന് മുന്നിൽ നടന്നു.
ഒരു നിമിഷം വിനീതന്റെ ശ്വാസം നിന്ന പോലെയായി. പാർവതി അയ്യരുടെ പിൻഭാഗം…. ഒതുങ്ങിയ അരയിൽ നിന്നും വശങ്ങങ്ങളിലേക്കു വിടർന്ന് അതുപോലെ പിന്നിലേക്കു തള്ളി, തടിച്ചുകൊഴുത്ത, തുളുമ്പുന്ന വലിയ ചന്തികൾ…. ഇറുക്കിയുടുത്ത വെളുത്ത സാരി കനത്ത തുടകളേയും തുടത്തൂണുകളിൽ നിന്നും വിടർന്ന തടിച്ച ചന്തികളേയും വാരിപ്പുണർന്ന് ആ കൊഴുപ്പും, വടിവും എടുത്തുകാട്ടി. ഓരോ ചുവടും വെക്കുമ്പോൾ ആ കനത്ത ചന്തിക്കുടങ്ങൾ മാദകമായി ചലിച്ചു. ഇറക്കി തയിച്ച കറുത്ത ബ്ലൗസും, പൊക്കിയുടുത്ത സാരിയും അവരുടെ വയറും, ഇടുപ്പും മറച്ചു. എന്നാലും വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് ആ പ്രൗഢസ്ത്രീയുടെ മുലകളുടെ എടുപ്പും കൊഴുപ്പും, ചന്തികളുടെ പൃഥുലതയും ചന്തിക്കുടങ്ങളുടെ നടുവിലെ വിരിഞ്ഞ ചുഴിയും മറയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. തടിച്ച തുടകൾ ഇറുകി അരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
വിശാലമായ വലിയ ഹാൾ… എത്രയോ ഷെല്ഫുകൾ…. മുഴുവനും പുസ്തകങ്ങൾ…. ധാരാളം കേസുകേട്ടുകൾ…. പൊടി പിടിച്ച കാർഡ് ബോർഡിന്റെ ബോക്സുകൾ…
പാർവതി കൈകൾ ഉയർത്തി ഷെല്ഫുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടി… അവരുടെ കക്ഷങ്ങളിൽ നിന്നും ഉയർന്ന വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം അമ്മായിയുടെ കക്ഷങ്ങളിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന ഗന്ധത്തിൽ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. വിനീതന് ഏതോ ഒരു സുഗന്ധം അനുഭവപ്പെട്ടു… ഇതു നോക്കൂ… വിനീതൻ… നീ എന്നെ സഹായിച്ചേ പറ്റൂ… ഒറ്റ മാസം.. അതു മതി. ഇതു മുഴുവൻ കാറ്റാലോഗ് ചെയ്യണം. ചന്ദ്രശേഖരനോട് ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ പറയാം.