Posted by കണ്ടോടീ ഗോമതീ. അടുക്കളേക്കേറുന്ന ആമ്പിള്ളാരുമൊണ്ട്. സുമതി പറഞ്ഞു.
പരിപ്പിറക്കിവെച്ചിട്ട് വെള്ളം സ്റ്റൗവ്വിൽ കേറ്റുന്നതിനിടെ ഗോമതി തലയാട്ടി. കുഞ്ഞിന്റെ ഭാര്യേടെ ഭാഗ്യം. രണ്ടുപേരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഹേമന്തിന്റെ മുഖം ഇത്തിരി ചുവന്നെങ്കിലും അവനും ചിരിച്ചുപോയി.
ഹേമന്ത് ചായയുണ്ടാക്കുന്ന പോർസലീൻ പാത്രം ചൂടുവെള്ളത്തിൽ കഴുകി. എന്നിട്ട് വെട്ടിത്തിളയ്ക്കുന്ന വെള്ളം നിറച്ചു. നാലു സ്പൂൺ ചായപ്പൊടിയിട്ട് അടച്ചുവെച്ചു. പാലു ചൂടാക്കി. അഞ്ചു കപ്പുകൾ ചൂടുവെള്ളത്തിൽ കഴുകി. പത്തുമിനിറ്റായപ്പോൾ അരിപ്പവെച്ച് കപ്പുകളിൽ കട്ടൻചായ നിറച്ചു. ഇത്തിരി പാലു വീതം വീഴ്ത്തി. നന്നായി ഇളക്കി. എത്ര സ്പൂൺ പഞ്ചാര വേണം ആന്റീ?
സുമതിയും ഗോമതിയും അവന്റെ മിതത്വമുള്ള ചലനങ്ങൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നുപോയി. ചേട്ടന് മധുരം പാടില്ല. എനിക്കും പ്രിയയ്ക്കും ഗോമതിയ്ക്കും ഓരോ സ്പൂൺ. ഹരി ചായ കുടിക്കില്ല.
എനിക്കറിയാം. അഞ്ചാമത്തെ കപ്പെനിക്കാണ്. അവൻ ചിരിച്ചു.
ആഹാ. നല്ല ചായ. പുതിയ തേയിലയാണോടീ സുമീ? നല്ല ഫ്ലേവറുണ്ട്. ചായ ഒരിറക്കു കുടിച്ചിട്ട് വിശ്വൻ പറഞ്ഞു.
ആ…പുതിയതാ… സുമതി ഹേമന്തിനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു. അവനോട് ചേർന്നു നിന്നു.
ആ കേട്ടോ ഹേമന്ത്. സൂക്ഷിച്ചില്ലെങ്കിൽ നിന്റെ ആന്റി നിന്നെയങ്ങു ദത്തെടുക്കും. കൊഴപ്പമൊന്നുമില്ല. പണിയെടുത്തു നടുവൊടിയും. ഞങ്ങടെ സന്താനങ്ങളാണേൽ എന്തെങ്കിലും പണിയേപ്പിച്ചാൽ… പിന്നെ പോയ വഴി നോക്കിയാ മതി.
എന്റെ മോനാണിവൻ. സുമതിക്കുട്ടിയമ്മ അവന്റെ അരയിൽ കൈചുറ്റി. അവന്റെ കൈയും തന്റെഅരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിയതറിഞ്ഞ് അവരൊന്നുഞെട്ടി. മുണ്ടിനു മുകളിൽ ഇടുപ്പിലെ മാംസളമായ മടക്കുകളിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ മൃദുവായി അമർന്നപ്പോൾ അവർ മെല്ലെ മേൽമുണ്ടു വലിച്ച് അവന്റെ വിരലുകൾ മറച്ചു. നീ ആന്റി പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കൂല്ലേടാ മോനേ? അവളവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
എന്റെ ഹേമന്ത്. വടക്കുന്നാഥൻ വിചാരിച്ചാലുംനിനക്ക് രക്ഷയില്ലടാ. വിശ്വൻ തിരികെ പത്രത്തിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി.