”മോള് കരയണ്ട… എന്റെ ഭാര്യ കാര്ത്ത്യായനി ഇരുപത് വര്ഷം കഴിഞ്ഞു എനിക്ക് പൂശാന് തന്നിട്ട്… അതോണ്ടാ.. പിന്നെ ബാലന്… അവനിതൊന്നും അറിയാന് പോണില്ല…. ഇനി ആര്ക്കറിയാം അവന് ഇടയ്ക്ക് തമിഴ്നാട്ടില് പോയി രാമലിംഗം മാമ്മന്റെ മോളേ പൂശുന്നുണ്ടോയെന്ന്… നീ കിടക്ക് … ജീവിതം ഒന്നേയുള്ളു… നമുക്ക് സുഖിക്കണം…”
അതൊക്കെ കേള്ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും നീലിമ ഏങ്ങലടിച്ച് കരയുകയായിരുന്നു.
ശശാങ്കന് അവളോട് അലിവുതോന്നി. പാവം. കരയുകയാണ് ഏങ്ങി ഏങ്ങി കരയുകയാണ്. ശശാങ്കന് അവളുടെ മുകളില് നിന്നിറങ്ങി. എന്നിട്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നിട്ട് പറഞ്ഞു….
”അണ്ണന് അറുപത്തഞ്ചായി വയസ്സ്… അണ്ണന് സുഖിപ്പിക്കാനറിയുംപോലൊന്നും നിനക്ക് അഞ്ചെണ്ണത്തെ വയറ്റിലാക്കി തന്ന ബാലന് അറിയേലാ… നീയൊന്ന് മനസ്സ് വെച്ചാല് ഇരുചെവി അറിയാതെ നമുക്ക് സുഖിക്കാം… രാവിലെ മോളേ തുണിയില്ലാതെ കണ്ടപ്പോള് മുതല് മനസ്സില് വന്ന പൂതിയാ… ഈ വയസ്സന്റെ ഒടുക്കത്തെ ആഗ്രഹമാ….” ശശാങ്കനും സങ്കടം പറഞ്ഞ് ഏങ്ങി.
ഇരുവരും കട്ടിലില് കിടന്ന് പരസ്പരം കണ്ണുകള്കൊണ്ട് നോക്കി.
നീലിമയുടെ കണ്ണുകള് വിടര്ന്നു.
ശശാങ്കന് കണ്ടു അതില് കാമത്തിന്റെ നേരിയ തിരയിളക്കം.
(തുടരും)