Posted by “ പ്രായം കൂടുന്തോറും ന്റെ മോൾടെ സൌന്ദര്യം കൂടിക്കൂടി വരുമ്പോ എങ്ങനാ ന്റെ പൂതി മാറണേ… “ തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ വലതുചന്തിയിൽ പതിയെ വലതുകയ്യുടെ പുറത്താൽ അടിച്ചു കൊണ്ട് നാരായണൻ പറഞ്ഞു… അടിവസ്ത്രമില്ലാതെ ചന്തിപ്പാളികളിൽ പറ്റിപിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ആ ചന്തിക്കുടം ഒന്ന് കുലുങ്ങി…
“ ഞാൻ പോട്ടെ… അലക്കുന്നിടത്തു നിന്നാ ഓടി വന്നേ… പൂതിയൊക്കെ ഞാൻ തീർത്തു തരുന്നുണ്ട്… “ അതും പറഞ്ഞ് സ്മിത അകത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി… അവളുടെ കള്ളിമുണ്ടിൽ തുള്ളിതുളുമ്പുന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങളുടെ താളത്തിലേക്ക് നോക്കി തന്റെ നരച്ച മീശയിലും താടിയിലും കയ്യോടിച്ച് നാരായണൻ പഴയകാലത്തേക്ക് തന്റെ മനസ്സ് പായിച്ചു… ഇപ്പൊ തനിക്ക് പ്രായം അമ്പത്തഞ്ച്… തന്റെ മരുമകൾ സ്മിതക്ക് 30-ഉം… പത്ത് വർഷങ്ങൾക്ക് പുറകിലേക്ക് നാരായണന്റെ ചിന്തകൾ ഒഴുകി…
രമേശൻ ഒരു പണിയുമില്ലാതെ തെണ്ടി കറങ്ങിനടക്കുന്ന കാലം… ചെക്കന് ഇരുപത്തിരണ്ട് വയസ്സായി… അവനെ കെട്ടിച്ചുവിടാൻ നാരായണൻ നായരുടെ ഭാര്യ സരോജത്തിന് ധൃതിയായി… രമേശന് ഒന്നിലും ഒരു ശ്രദ്ധയില്ല… എന്തെങ്കിലും സമയത്തിന് കഴിക്കണം… കറങ്ങണം… ഉറങ്ങണം… ഇതു തന്നെ ചിന്ത… പത്താം ക്ലാസ് തോറ്റിട്ട് പിന്നെ അച്ഛനെ കടയിൽ സഹായിക്കുകയാണ് മൂപ്പരുടെ പണി… അതിനിടയിലും മുങ്ങിനടന്ന് പിള്ളേരുടെ കൂടെ കറക്കവും സിനിമ കാണലും തന്നെ പരിപാടി… ചെക്കനെ കെട്ടിച്ചാൽ ഒരു ഉത്തരവാദിത്ത്വ ബോധമൊക്കെ ഉണ്ടാകുമെന്ന് നാരായണൻ നായർക്കും തോന്നി…
“ നമ്മടെ തെക്കേലെ ഗോവിന്ദൻ ചേട്ടൻ ഒരു നല്ല ആലോചന കൊണ്ടുവന്നിട്ടിണ്ട്… നമുക്കൊന്ന് നോക്കിയാലോ… “ നാരായണന്റെ കയ്യിലേക്ക് പെണ്ണിന്റെ ഫോട്ടോ കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഭാര്യ പറഞ്ഞപ്പോൾ പാതിമനസ്സോടെ ആ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കിയ നാരായണന്റെ കണ്ണുകൾ സ്വർണ്ണം കണ്ടെന്ന പോലെ ശോഭിച്ചു… നല്ല മുഖകാന്തി… ഇതുപോലൊരു പെണ്ണിനെ ഈ കരയിലൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ല… ചെറിയ വട്ടമുഖത്തിൽ നീണ്ട പീലികളുള്ള ലാസ്യത പരന്നു കിടക്കുന്ന മുഖം… പാതിമയങ്ങിയ കണ്ണുകൾ… കൂട്ടുപുരികത്തിന്റെ അറ്റങ്ങൾ ത്രഡ് ചെയ്ത് മനോഹരമാക്കിയിരിക്കുന്നു…
ചിരിക്കുന്ന മുഖത്തിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നുണക്കുഴി… അൽപം തടിപ്പുള്ള ചുണ്ടുകൾ… അതിൽ നാരായണന്റെ ശ്രദ്ധ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആകർഷിച്ചത് മേൽചുണ്ടിനു ഇടത് അറ്റത്തായി കണ്ട കാക്കപ്പുള്ളിയായിരുന്നു… ഒരു മൊതലു തന്നെ… നെഞ്ചിന്റെ തുടക്കം മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ… എന്നാലും ഫോട്ടോയിൽ കാണുന്ന മാറിടത്തിന്റെ ചെറിയ ഉയർച്ച അതും മോശമാകാൻ സാധ്യതയില്ലെന്ന കണക്കുകൂട്ടലിൽ നാരായണനെ കൊണ്ടെത്തിച്ചു…
“ ഉം… കുഴപ്പമില്ല… “ ഉള്ളിലെ ആശ്ചര്യം ഒതുക്കി നാരായണൻ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പെട്ടു…