Posted by ആ സ്വപ്നത്തിലൂടെ കുറച്ചു മുന്നേ ഞാൻ ജീവിക്കുവായിരുന്നു. ചെയുന്നത് തെറ്റാണു എന്ന് പൂർണ ബോദ്യം ഉണ്ട്. പക്ഷെ ആ തെറ്റിനും ഒരു വല്ലാത്ത സുഖം ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നു. ഇതുവരെ എന്റെ മനസ് അത് ഉൾകൊള്ളാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ കുറേശ്ശയായി ഞാൻ അത് ഉൾകൊള്ളാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എവിടേക്കാണ്‌ ഞാൻ എന്റെ ചിതകളെ കൊണ്ടുപോകുന്നത് എന്നോ, എന്തായിരിക്കും ഇതിന്റെ പരിണിത ഫലം എന്നോ ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ ഞാൻ എന്റെ ചിന്തകളുടെ കടിഞ്ഞാൺ അഴിച്ചു വിടുവാൻ തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു.
ഞാൻ പതിയെ എഴുനേറ്റു നന്ദുട്ടി മുറിയുടെ വാതുക്കൽ ചെന്ന് മുട്ടി, വാതിൽ തുറന്നു ഉള്ളിൽ കേറി നോക്കി. അവൾ മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ബാത്‌റൂമിൽ വള്ളം വീഴുന്ന വച്ചാൽ കേൾക്കുണ്ട്. ഞാൻ അവിടെ നിക്കണോ അതോ പോകണോ എന്ന ചിന്ത കുഴപ്പത്തിൽ ആയി. നീതു ചെയ്യണം എന്ന് അറിയില്ല ഒരുവിൽ ബാത്റൂമിലെ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ട്. ഞാൻ പെട്ടാണ് റൂമിൽ നിന്നും അവൾകാണുന്നതിനും മുന്നേ പുറത്തിറങ്ങാൻ ശ്രെമിച്ചു. പക്ഷെ ഞാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോളേക്കും നന്ദുട്ടി എന്നെ കണ്ടു. ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ പെട്ടന്നു തന്നെ എന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. ശേ എന്തിനായിരുന്നു ഞാൻ മോൾടെ റൂമിൽ പോയത്. അത് പോകട്ടെ, അവൾ വന്നപ്പോൾ എന്തിനാണ് ഞാൻ പെട്ടന്നു അവിടെ നിന്നും മാറിയത്. ഒരുമാതിരി കള്ളനെ പോലെ. അവൾ എന്ടുഹ് കരുതിക്കാണും എന്നെ കുറിച്ച്. എന്ന് തന്നെ അവൾക്കു സംശയങ്ങൾ തോന്നാൻ ഒരുപാടു അവസരങ്ങൾ ഞാൻ ആയി ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു. വാട്ട് ഈസ് ഹാപ്പനിംഗ് വിത്ത് മി!!!!!!
അന്ന് രാത്രിയെതെ അത്താഴം കഴിക്കുമ്പോൾ ഞാനോ നന്ദിട്ടിയോ പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“ഇതെന്താ പപ്പടെ അസുഹം മോൾക്കും തുടങ്ങിയോ?” ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു. അതിനു ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും പരസ്പരം നോക്കിയതല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പിന്നെ ലക്ഷമി കാര്യമായി ഒന്നും ചോദിച്ചതും എല്ലാ. അവൾ ഇടക്ക് എന്തെക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അത്താഴം കഴിച്ചു എഴുനേൽക്കാൻ നേരത്തു നന്ദുട്ടി എന്നെ വെറുതെ ഒന്ന് നോക്കി. ഞാനും അപ്പോൾ അവളെ ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.