Posted by തിങ്കളാഴ്ച മുതൽ അച്ഛൻ സ്കൂളിൽ പോയി തുടങ്ങി. അതോടെ എനിക്ക് വല്ലാതെ ബോറടി ആയിരുന്നു. 20 ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ അച്ഛൻ പെൻഷൻ ആകും. അച്ഛന്റെ ചിത്രം മനസ്സിൽ ഓടിയെത്തി. ശ്രീയേട്ടന്റെ തനി പകർപ്പ്. മുടിയിഴകൾ അല്പം അവിടവിടെ നരച്ചു തുടങ്ങി എന്ന് മാത്രം. ബാക്കിയെല്ലാം ശ്രീയേട്ടൻ തന്നെ. അച്ഛൻ കുറേക്കാലമായി ഏകനായിരുന്നല്ലോ. ഒരു തികഞ്ഞ അധ്യാപകൻ ആണ് അച്ഛൻ. എല്ലാവരും ബഹുമാനിക്കുന്ന മണിസാർ. തന്റെയും അധ്യാപകൻ ആയിരുന്നല്ലോ.
ഇന്ന് അച്ഛൻ അധ്യാപകവൃത്തിയോട് വിട പറയുന്നു. അച്ഛനെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു വിടാൻ കുറേ സഹാധ്യാപകർ വരും. യാത്ര അയപ്പിൽ പങ്കെടുക്കാൻ മണിസാറിന്റെ മരുമകളും പൂർവ വിദ്യാര്ഥിനിയുമായ എന്നെയും വിളിച്ചു. വളരെ നല്ല ഒരു യാത്ര അയപ്പ് അച്ഛനു ലഭിച്ചു. വൈകുന്നേരം വരുന്നവർക്ക് പാർട്ടി നൽകാൻ ഒരു കാറ്ററിങ്ങിൽ പറഞ്ഞിരുന്നു. അധ്യാപകരും കുറേ കുട്ടികളുമായി പത്തു നാൽപതു പേര് വന്നിരുന്നു. എല്ലാരും പിരിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛൻ തന്റെ ചാരു കസാലയിൽ ഇരുന്നു. വസ്ത്രമൊന്നും മാറിയില്ല. ഞാനെടുത്തു ചെന്നു അച്ഛനെ നോക്കി. അച്ഛന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്നു. 35 വർഷം ആയിരക്കണക്കിന് ശിഷ്യസമ്പത്തുണ്ടാക്കിയ അച്ഛനു പെൻഷൻ എന്നത് ഒരു വല്ലാത്ത നോവായിരുന്നിരിക്കണം. അച്ഛാ വിഷമിക്കാതെ അച്ഛാ. ഞാൻ അച്ഛന്റെ കണ്ണീർ ഷാൾ കൊണ്ടു ഞാൻ ഒപ്പിയെടുത്തു. എന്നെ ഒരു കൈകൊണ്ടു ചുറ്റി അച്ഛൻ വിതുമ്പി. ഞാൻ അച്ഛന്റെ തല എന്നിലേക്ക്‌ ചേർത്തു.
അച്ഛൻ പെൻഷൻ ആയതോടെ എന്റെ പകലത്തെ ഏകാന്തതക്കു വിരാമമായി. അച്ഛനിലൂടെ ഞാൻ ശ്രീയേട്ടനെ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. വെറുതെ ഇരിക്കുന്ന സ്വഭാവക്കാരൻ ആയിരുന്നില്ല അച്ഛൻ. എപ്പോഴും എന്തെങ്കിലും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കും. ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ വായന. ഒരു ദിവസം അച്ഛൻ എന്നോടുപറഞ്ഞു മോളേ ബോറടിക്കുന്നുവെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും ജോലിക്കൊ അതല്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും പഠിക്കുകയോ ചെയാം. ഉം ഞാനൊന്നു മൂളി. അറിയാതെ ഞാൻ അച്ഛനെ പലപ്പോഴും നോക്കി നിന്നുപോകാറുണ്ട്. ശ്രീയേട്ടന്റെ രൂപ സാദൃശ്യം കൊണ്ടാകാം അങ്ങിനെ.
അന്ന് രാവിലെ ഉറക്കമുണർന്നപ്പോൾ പുറത്തു നല്ല മഴയാണ്. ഞാൻ മഴ കാണാൻ പുറത്തു ചെല്ലുമ്പോൾ അച്ഛൻ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നു. കാലവർഷം തുടങ്ങി മോളേ. അച്ഛാ തണുക്കുന്നില്ലേ. ഷർട്ട് ഇട്ടുകൂടായിരുന്നോ? ഓഹ് സാരമില്ല. മോളും ഒരു നൈറ്റി അല്ലേ ഇട്ടിട്ടുള്ളു. അയ്യോ….. നൈറ്റിക്കുള്ളിൽ ഒന്നുമില്ലെന്ന് അച്ഛൻ മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഞാൻ പോയി നൈറ്റി ഊരി ബ്രായും പാവാടയും ധരിച്ചു നൈറ്റി ഇട്ടു പോയി കാപ്പിയിട്ടു അച്ഛനും കൊടുത്തു. ഞാനും കാപ്പിയുമായി ഇറയത്തുവന്നിരുന്നു ചൂടുകാപ്പി കുടിച്ചു. അച്ഛനും ഇടയ്ക്കിടെ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. അന്ന് 5 മണിയായപ്പോഴേക്കും കറന്റ്‌ പോയി. അടുത്ത വീടുകളിൽ അച്ഛൻ ഫോൺ ചെയ്തു. അവിടൊന്നും കറന്റ്‌ ഇല്ല. ട്രാന്സ്ഫോര്മർ എന്തോ തകരാർ ആണു. മഴയായതിനാൽ ചൂടില്ല. പക്ഷേ മെഴുതിരി വെട്ടത്തിൽ മാത്രം ഭയങ്കര ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. എനിക്കാണെങ്കിൽ ഇരുട്ടിനെ ഭയമാണ്. എങ്ങിനെ തനിയെ കിടക്കും. അച്ഛാ എനിക്ക് ഭയമാണ്. അച്ഛൻ എന്റെ റൂമിൽ കിടക്കാമോ. ഉം നോക്കാം കറന്റ്‌ വരുമോന്നു. കറന്റ്‌ വന്നില്ല. തിരിച്ചു വെളിച്ചത്തിൽ ഊണ് കഴിച്ചു. പാത്രമൊക്കെ രാവിലെ കഴുകാമെന്നു വെച്ചു മുറിയിലിട്ടു കതകെല്ലാം അടച്ചു ബെഡ്‌റൂമിൽ വന്നു. അച്ഛാ വരു. ഞാൻ വിളിച്ചു അച്ഛൻ വന്നു. അച്ഛനും ഒരു പുതപ്പുകൂടി തപ്പിയെടുത്തിട്ടു ഞങ്ങൾ കിടന്നു. എന്തോ ഓർത്തു കിടന്നു ചെറുതായി മയങ്ങി. എന്നാൽ അത് ഏറെ നേരം നീണ്ടു നിന്നില്ല. പുറത്തു മഴ തകർത്തു പെയ്യുന്നു. ശക്തമായ കാറ്റും ഇടിയും തുടങ്ങി.