“ദൃതി വയ്ക്കാതെ സാറേ വണ്ടി എടുക്കവല്ലേ.”
പ്രകാശന് എന സുമുഖന്‍ ഔസേപ്പച്ചനെയും കൊണ്ട് ആ കാറില്‍ മുന്നോട്ടു പറന്നു…കാറില്‍ ഇരുന്നു കൈയില്‍ കിട്ടിയ ബോട്ടിലിലെ മദ്യം കുടിച്ചുകൊണ്ട് ഔസേപ്പച്ചന്‍ പ്രകാശനെ നോക്കി.
“ഡാ ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യം എന്തായി?”
“എന്ത് കാര്യമാ സാറേ?”
“ഹാ മരക്കഴുതെ നിന്നോട് ഞാന്‍ ഒരാളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ?”
“അയ്യോ സാറേ അതപ്പോഴേ എനിക്ക് പറ്റില്ലാന്നു ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ…മാധവന്‍ സാറോ വിനു സാറോ അറിഞ്ഞാല്‍ എന്‍റെ കഥ കഴിയും”
“എടൊ വിനു അവനറിഞ്ഞാല്‍ ഒരു ചുക്കുമില്ല..അവനും അതാഗ്രഹിക്കുണ്ടാകും പിന്നെ മാധവന്‍ അവനറിയാതെ ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം..എന്‍റെ പണ്ട് മുതലേ ഉള്ള ഒരു അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹം ആണത്…അഞ്ജനാ”
അത് പറയുമ്പോള്‍ ഔസേപ്പച്ചന്റെ കണ്ണില്‍ കാമം നുരഞ്ഞു പോന്തുകയായിരുന്നു…ഒരു നിമിഷം അയാള്‍ ചിന്തയില്‍ ആണ്ടു പുറത്തേക്കു നോക്കി..
“അയ്യോ സാറേ എന്‍റെ ജീവിതം കൊലക്ക് കൊടുക്കരുത്..ഒന്നുമില്ലങ്കിലും സാറിന്‍റെ കൂട്ടുക്കാരന്റെ മകള്‍ അല്ലെ”
“എടൊ നിനക്കൊന്നും വരാതെ ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാ..പിന്നെ കൂട്ടുക്കാരന്‍..ഹും..നിനക്കറിയോ ഞങ്ങളുടേത് എന്ന് പറയുന്ന ബിസ്സിനെസ് എല്ലാം ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് ഉണ്ടാക്കിത്ത എന്നിട്ടിപ്പോ അവനു എന്നെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ഷെയര്‍ സമ്മതിക്കില്ല ഞാന്‍…നിനക്ക് പറ്റുമെങ്കില്‍ പറ..നീ സ്വപനം കാണാന്‍ പോലും കഴിയാത്തത്ര പണം ഞാന്‍ തരാം”
പണം എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ പ്രകാശന്റെ കണ്ണില്‍ പ്രകാശം നിറഞ്ഞു,
“എടൊ നീ എപ്പോളും അവളുടെ വാല് പോലെ നടക്കുകയല്ലേ..പിന്നെ നിനക്കെന്താ ഇത്ര പ്രയാസം…ഞാന്‍ അറിഞ്ഞടത്തോളം അവളും വിനുവും തമ്മില്‍ ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല…ആളുകളുടെ മുന്നില്‍ ഭാര്യാ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ എന്ന് പറയുന്നതിലുപരി ..അവള് കൊടുപ്പ് മുഴുവനും പുറത്തുള്ളവര്‍ക്ക അല്ല്യോടാ?”
കൊതിയൂറുന്ന കണ്ണുകളോടെ ഔസേപ്പച്ചന്‍ പ്രകാശനെ നോക്കി..പ്രകാശന് ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചു..
“എന്‍റെ സാറേ നിങ്ങളിങ്ങനെ പറയുന്നതല്ലാതെ ഞാന്‍ ഇതുവരെ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല..സംഭവം മാടത്തിനെ എപ്പോളും കൊണ്ട് പോകുന്നതും കൊണ്ട് വരുന്നതും എല്ലാം ഞാന..പക്ഷെ ഈ പറയുന്ന രീതിയില്‍ എവിടേക്കും മാഡം പോകുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല”
“പിന്നെ ഇതൊക്കെ എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടാണോ എല്ലാവരും ചെയ്യുന്നേ …മണ്ടാ…ടോ എന്‍റെ ഊഴം കഴിഞ്ഞാല്‍ അവള് പിന്നെ നിനക്ക…പലപ്പോളും തോന്നിട്ടിലെ നിനക്ക് അവളെ ഒന്ന് മതിയാകുവോളം സുഖിക്കാന്‍”
അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ പ്രകാശന്റെ കുണ്ണ പാന്റിസിനുള്ളില്‍ കൂടാരം കെട്ടി..അഞ്ജന എന്നും ഒരു കിട്ടാ കനിയാണ് പ്രകാശന്…ഓരോ ദിവസവും അവളുടെ മാദക ശരീരം ഓര്‍ത്തുകൊണ്ടാണ് അവന്‍ സ്വയം നിര്‍വൃതി അടയുന്നത്…വിനുവിന്‍റെ ഭാഗ്യം ആണ് അവളെ പോലെ ഒന്നിനെ അല്ല കൂടെ ആ അഞ്ജനയെ വെല്ലുന്ന മരിയയും ഹോ ആ മൈരന്‍ വിനുവിന്‍റെ ഒക്കെ യോഗം…പ്രകാശന് എന്നും മനസില്‍ ഓര്‍ക്കാറുള്ള ഒരു കാര്യം ആണിത്..
അനുവാദത്തിനായി [അച്ചു രാജ്]
Posted by