തങ്കമ്മ ഭർത്താവിന്റെ കവക്കിടയിലേക്കു നോക്കി.
കുണ്ണയും ഉണ്ടയും അപ്പം പോലെ പരന്നു പോയിരിക്കുന്നു….
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ വിനായകൻ പറി ചികിത്സക്കായി വീടു വിട്ടിറങ്ങി. നാട്ടുകാരറിയാതിരിക്കാൻ ഹരിദ്വാറിലുള്ള പ്രസിദ്ധ ലാടവൈദ്യൻ പ്രഗസ്ത്യമുനിയുടെ അടുത്തേക്കായിരുന്നു യാത്ര…
ചിരിയടക്കാനായി ചെറിയാൻ നായർ ഒരു മിനിറ്റു ഗ്യാപ്പു തന്നു…
” എന്നിട്ടു പറി ശരിയായോ ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
” ഉവ്വെന്നും ഇല്ലായെന്നും പറയാം ”
നായർ തുടർന്നു…
ഒരു വർഷത്തെ അപൂർവ്വമരുന്നകളാലുള്ള ചികിത്സ കൊണ്ട് പറിയുടെ ചതവൊക്കെ മാറി. ഉണ്ടകൾ പഴയ സ്ഥിതിയിലായി. പക്ഷേ കുണ്ണ പഴയപടി ആയില്ല. പലകയായിപ്പോയി…
കുണ്ണപ്പലക…
” ഇപ്പഴും അങ്ങനാണോ ” ഞാൻ.
” അതേ. വിനായകൻ പലകക്കുണ്ണനാ ” നായർ.
” അപ്പോഴെങ്ങനാ കളി “
” രണ്ടടി വീതിയിലുള്ള പലകക്കുണ്ണ കേറ്റാൻ പറ്റിയ പൂറുകൾ നാട്ടിലില്ലാത്തതിനാൽ വല്ലപ്പോഴും ഒരു റ്റിറ്റ്ജോബ് നടത്തി പാലു കളയും. പിന്നാ തൊടയ്ക്കിടയിൽ വച്ചു കളിക്കുന്നതാ സുഖമെന്നു വിനായകനു മനസ്സിലായത്. അതോടെ അങ്ങനെയായി കളി. ക്രമേണ അതു കുണ്ടന്മാരുടെ തൊടയ്ക്കിടയിൽ വച്ചായി. പൂറിനോടുള്ള പേടിയും കൂടായപ്പോൾ പുള്ളി കുണ്ടനായി മാറി…”
നായർ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
എനിക്കു മന്ത്രി വിനായകനോടു സഹതാപം തോന്നി.
” അപ്പോ പിന്നെങ്ങനാ നായരേ പുള്ളിക്ക് ഒരു മോളുണ്ടായത് ” ഞാൻ സംശയിച്ചു.
” അതോ… ഒരു വർഷത്തെ ചികിത്സ കഴിഞ്ഞ് വിനായകൻ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോഴേക്കും തങ്കമ്മ പ്രസവിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു “
” പിന്നേം ട്യൂഷൻ ?”