” ഇതിത്തിരി ഓവർ അല്ലെ… ???”
എല്ലാർക്കും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്… അതിന്റെ പേരിൽ ഇങ്ങനെ ചടഞ്ഞു കൂടി ഇരിക്കാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ഭയങ്കര ബോറാ രേഷ്മേ…”
” പറ്റുന്നില്ല ടി… ”
രേഷ്മ ഇടറുന്ന ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു…
” ഞാൻ കൊറേ നോക്കി… അച്ഛനും അമ്മയും ആകെ വിഷമത്തിലാ… അവരെ ഒന്ന് കൂൾ ആക്കാണെങ്കിലും ഇടക്കോക്കെ ഞാൻ ചിരിച്ചു നടക്കാൻ ഒക്കെ നോക്കാറുണ്ട്… പക്ഷെ
അതിനൊന്നും വലിയ ആയുസ്സില്ല…
” അന്ന് ഞാൻ എല്ലാവരുടേം കാല് പിടിച്ച് പറഞ്ഞതാ അവനെ ഒന്ന് … രേഷ്മ പൊട്ടികരഞ്ഞു… അവൾ ആ കിടക്കയിൽ കമിഴ്ന്ന് കിടന്ന് തന്റെ ശബ്ദം പുറത്ത് വരാതെ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു… പക്ഷെ തോരാത്ത സങ്കടത്തിന്റെ അല പോലെ അവളുടെ വേദനിക്കുന്ന ശബ്ദം ആ മുറിക്കുള്ളിൽ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
ആൻസി അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങി ടേബിളിൽ വച്ചു… എന്നിട്ട് രേഷ്മയെ പിടിച്ച് എണീപ്പിച്ചു…
” കരയല്ലേ… ചെ… എടി നീ ഇപ്പൊ വല്യേ പെണ്ണായി… ” അവൾ രേഷ്മയുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊടുത്തു…
” നീ ഇങ്ങോട്ട് ഇരുന്നെ…” രേഷ്മയുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ കൈകൾ ഇട്ട് ആൻസി പറഞ്ഞു…
നിന്റെ കൂടെ കുറച്ച് നേരം ഇരിക്കാൻ കൊതിച്ച് വന്നപ്പോ നീ ഇങ്ങനെ ബോറാക്കല്ലേ പെണ്ണേ… ”
രേഷ്മക്ക് ചിരി വന്നു…
” പോടി…”
നീ പറ… എന്തൊക്കെ ഉണ്ട് വിശേഷം…
” വിശേഷം വല്ലതും ആയോ??? ”
രേഷ്മ ചിരി കലർന്ന ശൈലിയിൽ ചോദിച്ചു…
” എന്റെ പൊന്നു മോളെ ഇനി അതിന്റെ കുറവേ ഉള്ളു… ”
ഇപ്പൊ തന്നെ നിക്കക്കളി ഇല്ല… ”
അന്സിയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് രേഷ്മ മനസ്സിലാക്കി…
” അങ്ങനെ ഒഴിഞ്ഞു മാറാം എന്ന് വിചാരിക്കേണ്ട… നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട ചെക്കനെ കെട്ടിയ ഒരേ ഒരാള് നീയാ… അതും എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് സിയദിനെ… “
[കുറ്റബോധം 12 [Ajeesh]
Posted by