അന്തർവാഹിനി [Pavithran]

ഇനി നമുക്കു കുറച്ചു പിറകിലേക്ക് പോകാം .. ഹൈസ്കൂൾ കാലത്തിലേക്ക്( ചില പ്രത്യേക കാരണങ്ങളാൽ സ്കൂളിൽ ചേരാൻ വൈകിയതിനാൽ ഞാൻ പതിനെട്ടു വയസ് കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം ആണ് എട്ടാം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയതെന്ന് ചേർത്ത് വായിക്കുക ).. എട്ടാം ക്ലാസ്സിൽ എത്തപ്പെട്ട ആദ്യദിനത്തിൽ തന്നെയാണ് ബാല്യം വിട്ടുമാറാത്ത മനസിലേക്ക് ലൈംഗികതയുടെ ബീജാവാപം ചെയ്യപ്പെട്ടത് . പ്രിയപ്പെട്ട ബിജു ഇന്ന് ഞാനോ നീയോ പരസ്പരം കണ്ടാൽ തിരിച്ചറിയാൻ ഒരു സാധ്യതയുമില്ലെങ്കിലും നീയെനിക്കു ഈ കാര്യത്തിൽ ഗുരുസ്ഥാനീയൻ ആണ് . അറിഞ്ഞത് എത്രയും വേഗം പരീക്ഷിച്ചറിയാനുള്ള ആഗ്രഹം , സ്കൂൾ വിട്ടതും ട്യൂഷന് കയറാതെ നേരെ വീട്ടിലേക്കു സൈക്കിൾ പറപ്പിച്ചു .. ഗുരോപദേശം അനുസരിച്ചു എന്തിനെന്നറിയാതെ മുൻധാരണകളില്ലാതെ ചെയ്ത പ്രവർത്തിക്കൊടുവിൽ അത് സംഭവിച്ചു .. ഡ്രൈ ഫയർ ! (ഒരു പതിനെട്ടു വയസുകാരന്റെ ഇത്തിരി പോന്ന ലിംഗത്തിൽ എന്താ ണ്ടാവുക .. ഒന്നൂല്യ .. ശംഭോ മഹാദേവ ) . കണ്ണിലിരുട്ടു കയറി ഭൂമിയും ആകാശവും മുഴുവൻ കറങ്ങുന്ന ഒരു ഫീൽ , ആയിരം സർപ്പങ്ങൾ ഇഴയുന്നത് അടഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് കണ്ടു . അന്നനുഭവിച്ച സ്വർഗീയ ആനന്ദം പിന്നീടിന്നു വരെ ഒരിക്കൽ പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം . അന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം ഒരു മുതിർന്ന സ്ത്രീയുടെ നഗ്നത കാണണമെന്നുള്ളതായിരുന്നു . ഇന്നത്തെ പോലെ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ വളർച്ച പ്രാപിക്കാത്ത കാലത്തേ കഥയാണ് . മൊബൈൽ ഫോൺ എന്നത് സങ്കല്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടു പോലും ഇല്ല . ടെലിവിഷൻ , വീഡിയോ കാസ്സറ്റ് പ്ലയെർ ഇവയൊക്കെ ചുരുക്കം വീടുകളിൽ മാത്രം . ആകെ കാണാൻ കഴിയുന്നത് നിറം മങ്ങിയ ഏതെങ്കിലും ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ചിത്രങ്ങൾ ആരെങ്കിലും സ്കൂളിൽ കൊണ്ട് വരുമ്പോൾ ആണ് . മനസിന്റെ സാധ്യതകളെ കൂടു തുറന്നു വിട്ട കാലം .. അന്നൊക്കെ ഇഷ്ടം തോന്നുന്ന ഏതു .സ്ത്രീയുടെയും നഗ്നത ഉൾക്കണ്ണിൽ മിഴിവോടെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ആദ്യമായി മൃദുവക്ഷോജങ്ങളുടെ സ്പർശനസുഖം അറിഞ്ഞതും ആ വര്ഷം തന്നെ ആണ് , വീട് പണി നടക്കുന്നതിനാൽ ആ പുരയിടത്തിൽ തന്നെ ഒരു ഷെഡ് അടിച്ചു അവിടെ ആണ് ജോലിക്കാർക്കുള്ള ഭക്ഷണത്തിനുള്ള അടുക്കളയായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. അച്ഛൻ അവിടെത്തന്നെ ആണ് രാത്രി കിടക്കുന്നതും . അതിനായി ഒരു കട്ടിൽ അവിടെ ഇട്ടിട്ടും ഉണ്ട് . പലപ്പോഴും അവിടെ ചെല്ലുമ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ അവിടെ കിടക്കാറും ഉണ്ട് .