മനസ്സില് മാത്രം പലവുരു തിരിച്ചും മറിച്ചും കിടത്തി ഞാന് ഊക്കോടെ ഭോഗിച്ചിട്ടുള്ള, എന്റെ സ്വപ്നസുന്ദരിയും മദാലസയുമായ മായ തന്നെയായിരുന്നു കണ്മുന്നിലേക്ക് വിരുന്നെത്തിയിരുന്ന മാദക മാംസസദ്യ! തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിലെ, സതീഷ് എന്ന ഗള്ഫുകാരനായ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ ആറുമാസം മാത്രം പഴക്കമുള്ള, യൌവ്വനയുക്തയും ആരോഗ്യവതിയുമായ ഇരുപത്തിയഞ്ചുകാരിയായ ഭാര്യ. പൂത്തുലഞ്ഞ് ലജ്ജാവിവശയായിട്ടായിരുന്നു അവളുടെ നില്പ്പ്. വീട്ടില് അവളും അവന്റെ മാതാപിതാക്കളും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. തന്തപ്പടി എറണാകുളത്ത് ഒരു സ്ഥാപനത്തിലെ ഡ്രൈവര് ആണ്. ആഴ്ചയില് ഒരിക്കലാണ് അയാള് വീട്ടിലെത്തുന്നത്. ആണുങ്ങളില്ലാത്ത വീടായതിനാല് എന്റെ ഒരു നോട്ടം ഉണ്ടാകണം എന്ന് അയാള് പറഞ്ഞിരുന്നു. മായ വന്നതോടെ ആ നോട്ടം എനിക്കൊരു ഹരമായി മാറി. പക്ഷെ നോട്ടമല്ലാതെ നാളിതുവരെ ഗുണമൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ലായിരുന്നു. വെറും ആറുമാസം മുന്പ് ഒരു പുരുഷന്റെ സ്വത്തായി അവള് തീറെഴുതി നല്കിയ പൂറും മുലകളും ബാക്കി എല്ലാ സാധനങ്ങളും മറ്റൊരാള്ക്ക് നല്കാന് അവള് സ്വയം തീരുമാനിച്ചാല് അല്ലെ നടക്കൂ. പക്ഷെ എനിക്കവളെ കണ്ടനാള് മുതല് മറ്റൊരു പെണ്ണിനേയും ഇഷ്ടപ്പെടാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും മായയുടെ രതാര്ത്തി ഉണര്ത്തുന്ന രൂപം എന്നെ വേട്ടയാടി.
വിവാഹത്തിനു മുന്പ് പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന സാറുമായി മായ ലൈനായിരുന്നു എന്നും അയാളവളെ പണിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നും നാട്ടിലെ ചില പരദൂഷണക്കാര് പറയുന്നത് ഞാന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു പക്ഷെ അത് അവന്മാരുടെ അസൂയ കാരണമാകാം എന്ന് ഞാന് കരുതി. കാരണം മായ അത്രയ്ക്ക് ഊക്കന് ഉരുപ്പടി ആയിരുന്നു. വിടര്ന്നു വിരിഞ്ഞ നല്ല ആരോഗ്യമുള്ള പെണ്ണ്. ഏതാണ്ട് അഞ്ചരയടി ഉയരം. ഇരുനിറത്തില്, ഏറെക്കുറെ വെളുപ്പ് എന്ന് പറയാവുന്ന കൊഴുത്ത ശരീരം. ചുരുണ്ട് നീണ്ടു തഴച്ചുവളര്ന്നിരിക്കുന്ന മുടി. രോമമുള്ള കൈകാലുകള്. തെറിച്ച മുലകളും മടക്കുകളുള്ള വെണ്ണക്കൊഴുപ്പുള്ള വയറും തടിച്ചു കൊഴുത്ത തുടകളും അവള്ക്കുള്ളപോലെ മറ്റൊരു പെണ്ണിനും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതേപോലെതന്നെ കാമാനന്ദകരമായ കാഴ്ചയായിരുന്നു തമ്മിലുരുമ്മുന്ന അവളുടെ വികസിച്ച ചന്തികളുടെ രതിനടനം. മായ ഇടയ്ക്കിടെ ഞങ്ങളുട വീട്ടില് വരും. എന്നോടധികം മിണ്ടില്ലെങ്കിലും ഭാര്യയുമായി അവള് വേഗത്തില് സൌഹൃദത്തിലായി. എന്നെ കാണുമ്പോഴൊക്കെ അവള്ക്ക് ലജ്ജയാണ്.
സോറി, ഞാനെന്നെ പരിചയപ്പെടുത്താന് മറന്നു. ഒന്ന് വേഗം കാര്യം പറയടെ, നിന്റെ വിശേഷം ഇവിടെ ആര്ക്ക് കേള്ക്കണം എന്ന് പറയല്ലേ. പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു വിട്ടേക്കാം. അത് പറഞ്ഞില്ലെങ്കില്, പറച്ചിലിന് ഒരു ഇത് കിട്ടില്ല. അതോണ്ടാ.
ഞാന് ജോസ്; പ്രായം നാല്പ്പത്. ഒരു മദ്രാസ് കമ്പനിയുടെ കേരളത്തിലെ പ്രതിനിധിയായി ജോലി ചെയ്യുന്നു. എന്ന് പറഞ്ഞാല് അവരുടെ ഓര്ഡര്, പേമെന്റ് എന്നിവ കളക്റ്റ് ചെയ്ത് ഹെഡ് ഓഫീസിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്ന പരിപാടി. ഗണ്യമായ കമ്മീഷനും ശമ്പളവും ഉള്ളതുകൊണ്ട് നാട്ടിലെ ഒരു ചെറിയ പണക്കാരനാണ് ഞാന്. വീട്ടില് എന്നെക്കൂടാതെ ഭാര്യ, രണ്ടു മക്കള് എന്നിവരുണ്ട്. ജോലി സംബന്ധമായി ഇടയ്ക്കിടെ യാത്രകള് ചെയ്യാറുണ്ട് എങ്കിലും മാസത്തില് പതിനഞ്ചില് ഏറെ ദിവസങ്ങള് ഞാന് വീട്ടില്ത്തന്നെ ഉണ്ടാകും. ഫോണ്, നെറ്റ് എന്നിവയിലൂടെയാണ് എന്റെ ജോലിയുടെ ഭൂരിഭാഗവും നടക്കുന്നത്. മുകളില് എനിക്കൊരു ഓഫീസ് കം പ്രൈവറ്റ് മുറി ഉണ്ട്. അതില് നെറ്റ് കണക്ഷനുള്ള കമ്പ്യൂട്ടറും പ്രിന്ററും,