മാസ്റ്റർ 2 [Story in collaboration with Master] [Mater]

Posted by

“ഡോക്ടറേറ്റ്; സാഹിത്യത്തില്‍”

“അപ്പം നിന്റെ പ്വേരിന്റെ കൂടെ ഡോക്ടര്‍ എന്ന് എഴുതി വച്ചേക്കുന്നതോ?”

“അതെ, ഞാനും ഡോക്ടറാ. പക്ഷെ ഇതൊരു സ്ഥാനമാണ്, അല്ലാതെ തൊഴിലല്ല”

എനിക്കെന്റെ കൊണം വന്നു. പണ്ടൊക്കെ ഒരൊറ്റ ഡോക്ടറെ ഒള്ളാരുന്നു. മരുന്നും കുത്തിവപ്പും ഒക്കെ ചെയ്യുന്ന ഡോക്ടര്‍. ഇതിപ്പം വേറെ ഏതാണ്ട് ഉടായിപ്പ് പരിപാടി നടത്തി അവള് ഡോക്ടര്‍ ആയേക്കുന്നു; എന്തരോ എന്തോ. എന്തരായാലും അവള്‍ടെ വീട്ടീ അനാസിന്‍ ഒണ്ടാരുന്നു. അതേല്‍ രണ്ടെണ്ണം തിന്നപ്പം എനിക്കൊരു സമാതാനം തോന്നി. അപ്പഴാ അവളെന്നോട് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞത്.

“അതെ ചേട്ടാ, ചേട്ടന് ഒരു കഥ എഴുതിക്കൂടെ?”

എന്റെ വായീ പുഴുത്ത തെറി വന്നതാ. പഷേ എവളോട് മാത്രവെനിക്ക് തെറി പറയാന്‍ ഒക്കൂല്ല. എന്റെ എളേ പെങ്ങളല്ലേ. പെങ്ങളാണേലും ഞങ്ങള് തമ്മീ കൂട്ടുകാരെപ്പോലാ കേട്ടാ. അവക്ക് വല്യ പടിത്തക്കാരീടെ പത്രാസൊന്നും ഇല്ല. എന്നെ ഇപ്പഴും ചേട്ടാന്നു തന്നാ വിളീം. ചെലപ്പോ പടിത്തക്കാരീടെ രൂവത്തീന്നു മാറി തനി തറ വര്‍ത്താനോം പറേം. എന്റെ നെലവാരത്തിലോട്ട് എറങ്ങി എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നതാ അവളെന്ന് എനിക്കറിയാം. അതോണ്ടെന്താ, തന്തപ്പടി ഷാപ്പീന്ന് നല്ല മീനോ എറച്ചിയോ കൊണ്ടുവന്നാ ഞാനത് മോട്ടിച്ച് എവക്ക് കൊണ്ടക്കൊടുക്കും. ഷാപ്പിലെ കറിക്ക് ഭയങ്കര രുചിയാന്നാ ഇവള് പറേന്നെ. പഷേ എവക്ക് കള്ളുകുടിക്കുന്ന പരിപാടി ഇല്ല. അപ്പം അവളോട്‌ ദേഷ്യപ്പെടാന്‍ ഒക്കാത്തോണ്ട് ഞാന്‍ പാന്‍ തൊടങ്ങി. അന്നേരം അവളോടി എന്റെ മുമ്പീ വന്നു വട്ടമൊരു നിപ്പക്കം.

“ചേട്ടാ ഞാന്‍ കളി പറഞ്ഞതല്ല. നമുക്ക് രണ്ടാള്‍ക്കും കൂടെ ഒരു കഥ എഴുതാം. എനിക്കിപ്പം എഴുത്താണ് പണി”

മീന്‍കാരന്റെ കൂടെ ഓടിപ്പോയ എന്റെ തള്ളയാണെ എനിക്ക് ചൊറിഞ്ഞു കേറിയതാ. പത്തീ രണ്ടു തവണ പരൂഷ എഴുതി മൊത്തം അമ്പത് മാര്‍ക്ക് വാങ്ങിക്കാത്ത ഞാന്‍ കത എഴുതാന്‍!

“ആളെ ഊശിയാക്കാതെ പോടീ” ഞാമ്പറഞ്ഞു.

“ചേട്ടന് പറ്റും. ചേട്ടനെക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ എഴുതിപ്പിച്ചോളാം; അതുവിട്‌. എനിക്ക് ചേട്ടന്റെ ഒരു സഹായം വേണം”

“എന്തരു സഹായം?”

“എന്റെ കൂടെ മേദിനിപ്പുരീ വരെ ഒന്ന് വരണം; മറ്റേ സാധനോം വേണം”

“മേദിനിപ്പുരിയോ? അതെവിടെ? ആറ്റിങ്ങലിന് അടുത്തെങ്ങാനം ആന്നോ?”

“ഹോ, എന്റെ മനുഷ്യാ ഈ തിരുവനന്തപുരത്തിനും അപ്പുറത്തും ഉണ്ട് ലോകം. ഞാനീ പറഞ്ഞ സ്ഥലം അങ്ങ് വടക്കാ. മംഗലാപുരത്ത്. അവിടെ ഞാന്‍ പഠിച്ച കോളജില്‍ എനിക്കൊന്നു പോണം. എന്നിട്ട് അവിടുത്തെ പുതിയ ജനറേഷന്റെ ചില കാര്യങ്ങള്‍ നേരില്‍ കണ്ട് കടലാസില്‍ പകര്‍ത്തണം”

ഞാന്‍ വാ പൊളിച്ചു. ഇന്നേവരെ ഞാന്‍ കൊല്ലം പോലും കണ്ടിട്ടില്ല. ബസിന്റെ ബോര്‍ഡീന്നും അങ്ങനൊരു സലം ഒള്ളതായി അറിഞ്ഞിട്ടൊണ്ട്‌. ആ എന്നോടാ അവള് അങ്ങ് ദൂരെ എങ്ങാണ്ട് പോന്ന കാര്യം പറേന്നത്! മാത്രവോ, എന്റെ തട്ടുകട; ഞാമ്പോയാ അതാര് നോക്കും.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *