Posted by “നീ തന്നെ പോ. എനിക്കെന്റെ തട്ടുകട നോക്കണം” ഞാമ്പറഞ്ഞു.
“ഉണ്ട. ഒരു ചവിട്ടു തരും ഞാന്‍. മനുഷ്യാ നിങ്ങള് ലോകമൊക്കെ ഒന്ന് കാണ്. ഒരു തട്ടുകടേം ഒലക്കേടെ മൂടും. മര്യാദയ്ക്ക് വന്നില്ലേല്‍ ഞാന്‍ അച്ഛനോട് പറേം”
ഞാഞ്ഞെട്ടി. പണ്ടെന്റെ ചന്തിക്ക് പുളിമരക്കമ്പ് കൊണ്ട് അങ്ങേരു പെടച്ച പെട ആയുസ്സൊള്ള കാലം മറക്കാന്‍ ഒക്കുവോ?
“അപ്പം എന്റെ കട” ഞാമ്പരുങ്ങി.
“പിന്നെ വല്യ ഫൈവ് സ്റ്റാര്‍ ഹോട്ടല്‍ അല്ലെ നിങ്ങള് നടത്തുന്നെ. മര്യാദയ്ക്ക് നാളെ റെഡി ആയിക്കോണം. കേട്ടല്ലോ?”
“നാളെയോ”
“നാളെ” അവളു കണ്ണുരുട്ടി. ആ മൊഹഫാവം കണ്ട് പ്വേടിച്ച് ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചു. അപ്പഴാ എനിക്ക് വേറൊരു കാര്യം ഓര്‍മ്മ വന്നെ.
“എടീ എന്തരായാലും എന്റെ കട അടച്ചുപൂട്ടും. അവിടെ നീ കത എഴുതുന്ന സമയത്ത് ഞാന്‍ വല്ല ചൊമട് ചൊമക്കാനും പോയാലോ?”
“ദേ ഞാന്‍ ചേട്ടനാന്നൊന്നും നോക്കൂല്ല കേട്ടോ”
തള്ളേ അവളെന്നെ കൊന്നില്ലന്നെ ഒള്ളു.
“ശരി ശരി. എടീ അതു പോട്ടെ, അവിടെ ഷാപ്പ് ഒണ്ടോ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ ഒണ്ട്. ഇവിടുത്തെപ്പോലെ ഗുളിക കലക്കിയല്ല, നല്ല ഒന്നാന്തരം തെങ്ങിന്‍ കള്ളും പനങ്കള്ളും പോരാഞ്ഞ് നല്ല പ്യുവര്‍ വാറ്റ് ചാരായവും ഒക്കെ കിട്ടും. പക്ഷെ ചേട്ടാ മറ്റേ സാധനം വേണം. എന്നാലെ എഴുത്ത് നടക്കൂ” അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“മറ്റേ സാധനവോ?” എനിക്ക് മനസിലായില്ല.
“ങാ, നമ്മളെ ആരും കാണാതിരിക്കാന്‍ പുരട്ടുന്ന ആ വാനിഷിംഗ് ക്രീം ഇല്ലേ? അത്”
“അതോ? അതിനീ ആ മന്ത്രവാദിയെ കണ്ട് മേടിക്കണം. വാളത്തല കറി വച്ചത് കൊടുത്താലേ അങ്ങേരത് തരൂ”
“എന്ത് പണ്ടാരമെങ്കിലും കൊടുത്ത് വാങ്ങ്. പക്ഷെ സംഗതി നടക്കുവല്ലോ അല്ലെ?”
“എടീ ഈ ഫൂമീല്‍ എനിക്ക് മാത്രവേ അങ്ങേര് ആ മരുന്ന് തരൂ. എന്താ കാര്യം? ഞാനൊണ്ടായ സമയത്തിന്റെ കൊണം. എന്റെ തള്ള കൂറ ആണേലും നല്ലനേരം നോക്കിയാ അവരെന്നെ എറക്കി വിട്ടേ. എനിക്കല്ലാതെ ഈ ലോകത്ത് വേറെ ആര്‍ക്കും ആ മരുന്ന് പിടിക്കത്തില്ല. എനിക്കും ഞാന്‍ കൊടുക്കുന്ന ഒരാക്കും മാത്രം. പഷേ അതൊണ്ടാക്കുന്ന വിദ്യ വാളത്തല കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി അങ്ങേരു പറഞ്ഞു തരത്തും ഇല്ല. എന്തരായാലും ഞാമ്പോയി ഏതേലും ഷാപ്പീന്ന് വാളത്തല കിട്ടുവോന്നു നോക്കട്ടെ’
“വേഗം പോ. അതുണ്ടെങ്കിലെ നമുക്ക് കോളജിലും ഹോസ്റ്റലിലും ഒക്കെ സുഖമായി കേറിയെറങ്ങാന്‍ പറ്റൂ”