അര്ജുനോദയം [Van Persey II]

അവളല്ലേ ഇതു,ഇന്ന് അവൾ നീല ചുരിദാർ ആയിരുന്നില്ലേ..??

ഉച്ചയ്ക്ക് പോയതല്ലേ അവൾ,പിന്നെ ഇവിടെ ഇപ്പൊ എന്തിനാവും വന്നത് ??

ഈശ്വരാ,അവൾ..ഇതു അവൾ ആണെങ്കിൽ അകത്തു നടന്നതും പറഞ്ഞതും ഒക്കെ അവൾ കേട്ടു കാണില്ലേ..?

അവൾ ആണെങ്കിൽ…?
കണ്ണിലേക്ക് ഇരുട്ടു വന്നു നിറഞ്ഞു,മരവിപ്പ് ബാധിച്ച കാലുകളെ
പൊക്കിയേറിഞ്ഞു അവൾക്കു പിന്നാലെ ഓടാൻ മനസ്സ് പറഞ്ഞെങ്കിലും കാലുകൾക്ക് ഠണ് കണക്കിന് ഭാരം പോലെ,ഓടാൻ പോയിട്ട് കാലൊന്നു അനക്കാൻ പോലും ആവുന്നില്ല..

ഒരു വിധം അനക്കി പൊക്കി,ആവുമ്പോലെ നടന്നു സച്ചിന്റെ ബൈക്കിലേക്ക് വീണു,സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു നേരെ രമ്യാ പോയ വഴിയേ വെച്ചു പിടിച്ചു…

മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും കുറച്ചു മാറിയായിരുന്നു സച്ചൂന്റെ വീട്,അതു കൊണ്ട് തന്നെ രമ്യാ റോഡിൽ എത്തും മുൻപ് കാണാം എന്നെനിക്കുറപ്പായിരുന്നു..

മൂന്നാലു വളവുകഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും റോക്കറ്റ് വിട്ട പോലെ നടന്നു പോവുന്ന നീല ചുരിദാർ ധാരിണിയെ കണ്ടു,തമ്മിൽ ഉരസിതല്ലി തുളുമ്പുന്ന വിരിഞ്ഞ നിതംബങ്ങൾ കണ്ടപ്പോഴേ ഉറപ്പിച്ചു,രമ്യ തന്നെ..

ആധി കൊണ്ടോ,നല്ലൊരു സൗഹൃദം നഷ്ടപെട്ടലോ എന്ന പേടി കൊണ്ട് മറ്റെല്ലാ നാണക്കേടും മറന്നു വണ്ടി ഞാൻ,രമ്യക്കടുത്ത് കൊണ്ട് പോയി ബ്രേക്ക് പിടിച്ചു.

മുഖത്തേക് നോക്കാനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു,കള്ളത്തരം പിടിക്കപ്പെട്ടവന്റെ ഭീരുത്വം മുഖത്തു അങ്ങനെ നിറഞ്ഞു നിന്നു..

വിക്കി വിറച്ചു,ഒരുവിധം വിളിച്ചു..

രെ… രമ്യാ…

എന്താടാ,
പൊതുവെ ഗംഭീര്യമുള്ള ശബ്ദം ഒന്നൂടെ കനത്തു..

രമ്യ,നീ എന്താ ഇവിടെ..?
കപടമുഖം അഴിഞ്ഞു വീണ ദൈന്യതയിൽ വിറയാർന്ന വാക്കുകൾ..

അതെന്താ,എനിക്ക് വരാൻ പാടില്ലേ ഇവിടെ..?

അതല്ലാ,

ഏതല്ലാന്നു…?

ഒന്നുമില്ല..
(പറയാൻ വാക്കുകളില്ലാതെ എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു)

ആ ഒന്നുമില്ലാതെ പെണ്ണുങ്ങളെ കാണാനാ നിനക്കൊക്കെ ഇഷ്ടമെന്നു ഇന്നാ അറിഞ്ഞത്..

അവളുടെ വാക്കുകൾ ന്റെ ചെവികളെ തുളച്ചു കയറി,ചമ്മി നാറി നാക്കുളുക്കി അറിവില്ലാ പൈതലിനെപോലെ ഞാൻ നിന്നു..