അരുൺ വീണ്ടും ചോദിച്ചു “പ്രേമം” റഫീഖ് പറഞ്ഞു
“ങേ…അതിപ്പോ?” വിഷ്ണുവും ചോദിച്ചു
“ഞാനും ഇന്നലെയാണ് അവനെ പൊക്കിയത്…എനിക്ക് ചെറിയ
സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു വൈകുന്നേരം ജംഗ്ഷനിൽ ഇരിക്കുമ്പോ ഒളിച്ചോരു ഫോൺ വിളിയും
മറ്റും പിന്നെ അവളെകാണുമ്പൊ ഒരു വല്ലാത്ത ചിരിയും അതുപോലെ അവൾക്കും ഒരു നാണവും
ഇന്നലെ ഞാൻ ചുമ്മാ ഒരു നമ്പർ ഇട്ടു… അവളെപ്പറ്റി കുറെ അങ്ങ് പറഞ്ഞു …അളിയാ മെർലിൻ
ഒരാറ്റം ചരക്കാണെന്നും അവളെപ്പോലത്തെ മുല വേറാർക്കുമില്ലെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞു അപ്പൊ
കള്ളൻ വിളികേട്ടു”
“ശേ…വന്ന് വന്ന് പെൺപിള്ളേർക്ക് നമ്മളെയൊന്നും ഒരു വിലയില്ലാതായി
ഞാൻ ചെറിയ ഒരു നമ്പർ ഇടാൻ നിൽക്കുകയായിരുന്നു…കളഞ്ഞു”
അരുൺ നിരാശയോടെ പറഞു
“അപ്പൊ ഇന്നാ പുല്ലാനെകൊണ്ട് ചെലവ് ചെയ്യിക്കണം അതെങ്കിലും മിച്ചമാവട്ടെ” അരുൺ തുടർന്നു
“വാ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാം”
വിഷ്ണു എല്ലാരേം വിളിച്ചു ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു
പോകുന്ന വഴിക്ക് പെൺപിള്ളേർ വിഷ്ണുവിനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ചിലർ അവന് ഗുഡ്
മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു
“ഇവന്റെ തലയിൽ വരച്ചത് നമ്മുടെ എവിടേലും ഒന്ന് കൊറിയാൽ മതിയായിരുന്നു”
അരുൺ റെഫീഖിനോട് പിറുപിറുത്തു. അപ്പോഴേക്കും എതിര്ഭാഗത്തുനിന്നും
ഇംഗ്ലീഷ് ടീച്ചർ താര വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവരെക്കണ്ടു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു മൂവരും ഗുഡ് മോർണിംഗ്
പറഞ്ഞു
“എന്താ ഇന്ന് മൂന്നുപേരെ ഉള്ളോ ഒരാളെവിടെ പോയി”
മിസ്സ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“അവൻ മെർ…”
അരുൺ മെർലിന്റെ പേര് പറയാൻ തുടങ്ങിയതും റഫീഖ് അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു
ഞെരിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു
“അവൻ ബാത്റൂമിൽ “
അവന്റെ പരുങ്ങൽ കണ്ട താര ചിരിച്ചിട്ട്
“ങും…എന്തോ കള്ളത്തരമുണ്ടല്ലോ…നടക്കട്ടെ”
എന്നും പറഞ്ഞു നടന്നു നീങ്ങി
“എന്റളിയ എന്നാ ഫിഗർ ആണെന്നോ നമ്മുടെ താര മിസ്സ് സിനിമ നടി മിയയെ പോലുണ്ട്…” റഫീഖ് പറഞ്ഞു
“ശരിയണളിയാ മിസ്സിന്റെ കെട്ടിയോന്റെ ഒരു ഭാഗ്യം ആ ചുണ്ട് കണ്ടോ ചുവന്ന് തുടുത്തു ബാക്കി ഒന്നും പറയാനില്ല”
അരുൺ റഫീഖിനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു, അപ്പോഴേക്കും ബാലു എത്തിയിരുന്നു
“അപ്പൊ നമ്മളറിയാതെ ഇതായിരുന്നു നിന്റെ ബിസിനസ്” വിഷ്ണു ചോദിച്ചു
“ എന്താ മെർലിന്റെ കാര്യമാണോ? നിങ്ങളോട് പറയാൻ ഇരുന്നതാ അപ്പൊ അവളാ പറഞ്ഞത്
കുറച്ചൂടെ കഴിഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞാൽ മതീന്ന്”
“സാരമില്ലാളിയാ ഇതിനു പണിഷ്മെന്റ് ഉണ്ട് മെർലിന്റെ
കൂട്ടുകാരിയില്ലേ ആ സുന്ദരിക്കോത മുംതാസ്…അവളുടെ നമ്പർ വാങ്ങി തന്നാൽ ഇത്