ഹേമോഹനം [ManuS]

Posted by

വൽസലെ….. ഹേമ വിളിച്ചു…..

ചേച്ചി വിളിച്ചോ……..

നീ ഇതുവരെ പോയില്ലെ……

മോഹന് കാപ്പി കൊടുത്തോ?….. മം വൽസല മൂളി….

ചോറും കറികളും മൂടി വച്ചിട്ടുണ്ട്….. ചേച്ചിക്കെന്തെങ്കിലും……????

ഒന്നും വേണ്ട…… എല്ലാം മടുത്തു വൽസലെ……

ഒരാഴ്ച കൂടി ഉപ്പില്ലാത്ത കഞ്ഞിയും പപ്പടവും കഴിക്കാനല്ലെ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്….. വൽസല ചോദിച്ചു…..

അത് കഴിഞ്ഞാൽ…….. ഉം ഹേമ മൂളി……

നേരം ഇരുട്ടായി ഞാൻ പോട്ടെ….

ഒറ്റക്ക് പോകണ്ട മോഹനെ വിളിച്ചോളു……

വേണ്ട ഞാൻ ഒറ്റക്ക് പൊയ്ക്കൊള്ളം…… വലിയ നിതംബങ്ങൾ കുലുക്കി വൽസല പോയി…..
പോയ വഴിക്ക് അവൾ മോഹൻ്റെ ജനാലയ്ക്കരുകിൽ ചെന്നിട്ട്… ശ്ലൂ…. എന്ന് വിളിച്ചു…. |

ഞാൻ പോട്ടെ….അവൾ വികാരത്തോടെ ചുണ്ട് കടിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു….. അപ്പം വേണ്ടല്ലെ… അവൻ പുസ്തകം എടുത്ത് വീശി…. അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ കാണിക്കാനെന്നോണം ആ വലിയ ചന്തികൾ തെന്നിച്ച് പോയി…..

സമയം കടന്നുപോയി…. ഹേമ ഉറക്കം വരാതെ കിടന്നു…..

പുസ്തകം വായിച്ചു കിടന്ന മോഹൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് ക്ലോക്കിൽ നോക്കി….സമയം രാത്രി പത്ത് മണിയായി ….

അവൻ പെട്ടന്ന് ഹേമയെ ഓർത്തിട്ട്….. ഹേമയുടെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു…..

ഹേമേടത്തി…… മോഹൻ വിളിച്ചു….. ഉറങ്ങിയോ….

ഹേമ കിടന്നു കൊണ്ട് തന്നെ തല ചരിച്ചു നോക്കി….

ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ട് ദിവസങ്ങളായി…. മോഹൻ

മരുന്ന് കഴിച്ചോ….. അവൻ ചോദിച്ചു…..

അവൾ പാട് പെട്ടു എഴുന്നേറ്റ് ചാരിയിരുന്നു…..

എല്ലാം…. മടുത്തിരിക്കുന്നു…..

മോഹൻ വല്ലതും കഴിച്ചോ…..

ഇല്ല…. അവൻ പറഞ്ഞു

കറികളൊന്നും നന്നായി കാണില്ല അല്ലെ’……

അതൊന്നും അല്ല….. ഞാൻ ഹേമേട്ടത്തിക്ക് ആഹാരം കൊണ്ട് വരട്ടെ…….

വേണ്ട…. ഇഷ്ടം പോലെ കഴിക്കാമായിരുന്നപ്പോ….. വിശപ്പ് തോന്നാറില്ല,,,, ഇപ്പോ വിശക്കുമ്പോൾ…. ഉപ്പില്ലാത്ത കഞ്ഞി…. ഹോ അവൾ നെടുവീർപ്പെട്ടു…..

സാരമില്ല ഹേമേട്ടത്തി….. എല്ലാം കൂട്ടി ഊണ് കഴിക്കാം……

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *