‘അല്ല പെണ്ണ് ബിസ്സിനസ്സെന്താണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല അതാ…’
‘കൊച്ചേ പെണ്വാണിഭം. ബാംഗ്ലൂരൂന്നൊക്കെ പെണ്ണൂങ്ങളെ ഇറക്കുമതി ചെയ്ത് വലിയ ബിസ്സിനസ്സ് കാര്ക്കും മന്ത്രിമാര്ക്കും സിനിമാക്കാര്ക്കും ഒക്കെ കാഴ്ചവെച്ച് സമ്പാദിക്കാനായിരുന്നെ ഈ അപ്പച്ചന്റെ ബിനാമി വീടുകള് ഇന്ത്യ മൊത്തോം കണ്ടേനേം…’
‘അതെന്താ അപ്പച്ചാ ഈ കാഴ്ചവയ്ക്കല്…’ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ റൂബി ചോദിച്ചു.
‘അതിപ്പോ കൊച്ചിനോടെങ്ങനാ ഈ അമ്മായിയപ്പന് പറഞ്ഞു തരിക…’
കുര്യച്ചന് അത് പറഞ്ഞപ്പോള് റൂബി അയാളുടെ കാലിലെ ഒരു രോമത്തില് പിടിച്ച് വലിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു ‘അതെന്താന്നേ പറഞ്ഞാല്…’
‘നിന്റെ ഈ നിഷ്കളങ്കത കാണുമ്പോ അതെങ്ങനാ കൊച്ചേ ഞാന് നിന്നോട് പറയുന്നേ…’ ഡോളറ് കുര്യച്ചന് പിന്നേയും നിഷ്കളങ്കനായി അഭിനയം തുടര്ന്നു.
കുര്യച്ചന് അറിയാം ഇത്രയും വര്ഷത്തെ അനുഭവം കൊണ്ട് അയാള് അറിഞ്ഞതാണ് ഇങ്ങോട്ട് കാമം കാണിച്ചുവരുന്ന പെണ്ണിനെ വിശ്വസിക്കരുത് എന്ന കാര്യം. അങ്ങനെ ഇങ്ങോട്ട് കാമം കാണിച്ച് വരുന്ന പെണ്ണായിരിക്കും എട്ടിന്റെ പണി തിരിച്ചുതരികയെന്ന് അയാള്ക്ക് അറിയാം. അതിനാല് മരുമകളുടെ ഇളക്കത്തില് നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാന് അയാള് മനസ്സില് ആഗ്രഹിച്ചു. അയാളുടെ നോട്ടം ടിവിയിലായിരുന്നു. തന്റെ കട്ടപ്പനയിലെ വീട്ടിലെ ഷൂട്ടിംഗിലെ സീരിയലിലെ ആ പതിനെട്ടുകാരി കൊച്ചിലായിരുന്നു അയാളുടെ നോട്ടമത്രയും.
‘എന്താ മോളേ ആ കൊച്ചിന്റെ പേര്…’
‘ജൂലി റിച്ചാര്ഡ്സ്…’
‘പേരും കിടിലനാണല്ലോ…’ ഡോളറ് കുര്യച്ചന്റെ മുഖം വിടര്ന്നു.
കെളവന് പതിനെട്ട് തെകഞ്ഞ പെണ്ണിലാണ് കണ്ണെന്ന് റൂബിക്ക് മനസ്സിലായി. സീല് പൊട്ടിയ സാധനങ്ങള് എടുക്കില്ലാത്രേ. അല്ലേലും ഈ കിളവന്മാരുടെയെല്ലാം മനസ്സിങ്ങനെ ആണ്. കളിയറിയാത്ത പിള്ളേരെ കളി പഠിപ്പിച്ച് കളിക്കാനാണ് അവര്ക്ക് ഇഷ്ടം. എന്തോ ഓമനത്തമായിരിക്കും അവര്ക്ക് തോന്നുന്നത്… റൂബി ദീര്ഘനിശ്വാസം വിട്ടു.
‘മതി മോളേ തിരുമ്മിയത്… നീ പോയി ജോലി ചെയ്തോ… ‘ കുര്യച്ചന് മരുമകളെ എഴുന്നേല്പ്പിച്ച് വിട്ടു.
അവളുടെ എടുത്താല് പൊങ്ങാത്ത കുണ്ടി നോക്കി അയാള് വെള്ളമിറക്കിയെങ്കിലും ഇങ്ങോട്ട് കളിക്കാന് വരുന്ന ഇരകളെ ഒഴിവാക്കണം എന്നതുകൊണ്ട് മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിച്ച് വീണ്ടും ടീവിയിലേക്ക് നോക്കി.