”ഉച്ച ആഹാരം.ഊണെന്നു പറയും.”
തുറന്നു വെച്ച പാത്രങ്ങളിലും അവളെയും അയാൾ മാറി മാറി നോക്കി. ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ ആകാത്ത പോലെ.
എപ്പോഴും പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞ ആ മുഖത്ത് നിന്നു കണ്ണെടുക്കാനെ മാഷിനു കഴിഞ്ഞില്ല.
” മാഷിന് തന്നെയാ… കഴിക്കൂ…”
അപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന വിസ്മയം വിടരുന്ന മുഖമായിരുന്നു അൻസിക്ക്.
”എനിക്ക് വേണ്ട അൻസി കഴിക്കൂ.
….”
”അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. മാഷിനായിട്ട് കൊണ്ട് വന്നതാ… എനിക്ക് വേറെയുണ്ട് .”
എന്തു തൻമയത്തോടെയാണ് അവൾ മേശയിൽ ആഹാരം വിളമ്പി വയ്ക്കുന്നത്. നല്ലൊരു കുടുംബിനിയെ പോലെ, അച്ചടക്കമുള്ള ഒരു ഭാര്യയെ പോലെ …
‘ വെളുപ്പിന് എഴുനേൽറ്റ് ഞാനും ഉമ്മയും കൂടി ഉണ്ടാക്കിയതാ… കഴിച്ചിട്ട് എന്തേലും കുറവുണ്ടെങ്കിൾ പറയണം കേട്ടോ… മാഷേ…”
”ഇതൊരു ഫൈസ്റ്റാർ മെത്തേഡ് പോലുണ്ടല്ലൊ ”
അവൾ ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണെങ്കിലും മാഷ് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവർ മൂന്നു പേരും സംസാരിച്ചും തമാശകൾ പറഞ്ഞും ആസ്വദിച്ച് കഴിച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ സ്മിത ഇടംകണ്ണിട്ട് മാഷിനെ നോക്കുന്നത് അൻസി കണ്ടു.ഇന്നലെയും അവളത് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
ഊണ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അൻസി തന്നെയാണ് പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെച്ചതും. അയാൾക്ക് മാത്രമല്ല അവൾക്കും അതൊരു അനുഭവം തന്നെയായിരുന്നു.
ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷവും അവൾ തന്നെയാണ് ക്ലാസ്സെടുത്തത് .വിഷയം കെമിസ്ട്രിയായിരുന്നു. മാഷ് അതെല്ലാം സാകൂതം വീക്ഷിച്ചു.
എന്ത് പരിജ്ഞാനമാണ് ഇവൾക്ക്. രാസ നാമങ്ങളും മറ്റുമൊക്കെ സ്വായത്തമാക്കാനുള്ള എളുപ്പവഴികളും ഈസിയായി തന്നെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നു.
ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് വിജയൻ മാഷ് ക്ലാസ്സിൽ കയറി. വളരെ നിർബന്ധിച്ചപ്പോഴാണ് അവൾ മഷിന് അവസരം കൊടുത്തത് തന്നെ.
പുസ്തകങ്ങളിൽ ഇല്ലാത്ത വിഷയമായിരുന്നു മാഷിന്റെ ക്ലാസ്സ് .അൻസിക്ക് അതൊരു അത്ഭുതമായി തോന്നി.
മൈന്റ് പവർ ആയിരുന്നു വിഷയം. Conscious and Sub Conscious തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങൾ ,അതിന്റെ പൊരുത്തകേടുകൾ… sub Conscious ന്റെ പ്രവർത്തന മേഘലകൾ, കൊടുക്കേണ്ട നിർദ്ദേശങ്ങൾ .. ഉയർച്ചയിലേയ്ക്കുള്ള സന്ദേശം കൈമാറൽ അങ്ങനെ നീളുന്നു മാഷിന്റെ മോട്ടിവേഷൻ ക്ലാസ്സ്.
കേട്ടിട്ടുണ്ടെന്നല്ലാതെ ആഴത്തിൽ ഈ വിഷയത്തെ ഗൗനിച്ചിട്ടില്ലന്നു അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സിലിരുന്ന് അൻസി ഓർത്തു.കുട്ടികളെ ഉയർച്ചയിലേക്ക് നാടത്താനുള്ള മറ്റൊരു വഴി തുറന്നുകൊടുക്കുകയാണ് ഒരദ്ധ്യപകന്റെ ലക്ഷ്യമെന്ന് ഓർമിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു മാഷിന്റെ ക്ലാസ്സ് .
അവൾ കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചു.
തുറന്നു വെച്ച പാത്രങ്ങളിലും അവളെയും അയാൾ മാറി മാറി നോക്കി. ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ ആകാത്ത പോലെ.
എപ്പോഴും പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞ ആ മുഖത്ത് നിന്നു കണ്ണെടുക്കാനെ മാഷിനു കഴിഞ്ഞില്ല.
” മാഷിന് തന്നെയാ… കഴിക്കൂ…”
അപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന വിസ്മയം വിടരുന്ന മുഖമായിരുന്നു അൻസിക്ക്.
”എനിക്ക് വേണ്ട അൻസി കഴിക്കൂ.
….”
”അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. മാഷിനായിട്ട് കൊണ്ട് വന്നതാ… എനിക്ക് വേറെയുണ്ട് .”
എന്തു തൻമയത്തോടെയാണ് അവൾ മേശയിൽ ആഹാരം വിളമ്പി വയ്ക്കുന്നത്. നല്ലൊരു കുടുംബിനിയെ പോലെ, അച്ചടക്കമുള്ള ഒരു ഭാര്യയെ പോലെ …
‘ വെളുപ്പിന് എഴുനേൽറ്റ് ഞാനും ഉമ്മയും കൂടി ഉണ്ടാക്കിയതാ… കഴിച്ചിട്ട് എന്തേലും കുറവുണ്ടെങ്കിൾ പറയണം കേട്ടോ… മാഷേ…”
”ഇതൊരു ഫൈസ്റ്റാർ മെത്തേഡ് പോലുണ്ടല്ലൊ ”
അവൾ ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണെങ്കിലും മാഷ് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവർ മൂന്നു പേരും സംസാരിച്ചും തമാശകൾ പറഞ്ഞും ആസ്വദിച്ച് കഴിച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ സ്മിത ഇടംകണ്ണിട്ട് മാഷിനെ നോക്കുന്നത് അൻസി കണ്ടു.ഇന്നലെയും അവളത് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
ഊണ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അൻസി തന്നെയാണ് പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെച്ചതും. അയാൾക്ക് മാത്രമല്ല അവൾക്കും അതൊരു അനുഭവം തന്നെയായിരുന്നു.
ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷവും അവൾ തന്നെയാണ് ക്ലാസ്സെടുത്തത് .വിഷയം കെമിസ്ട്രിയായിരുന്നു. മാഷ് അതെല്ലാം സാകൂതം വീക്ഷിച്ചു.
എന്ത് പരിജ്ഞാനമാണ് ഇവൾക്ക്. രാസ നാമങ്ങളും മറ്റുമൊക്കെ സ്വായത്തമാക്കാനുള്ള എളുപ്പവഴികളും ഈസിയായി തന്നെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നു.
ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് വിജയൻ മാഷ് ക്ലാസ്സിൽ കയറി. വളരെ നിർബന്ധിച്ചപ്പോഴാണ് അവൾ മഷിന് അവസരം കൊടുത്തത് തന്നെ.
പുസ്തകങ്ങളിൽ ഇല്ലാത്ത വിഷയമായിരുന്നു മാഷിന്റെ ക്ലാസ്സ് .അൻസിക്ക് അതൊരു അത്ഭുതമായി തോന്നി.
മൈന്റ് പവർ ആയിരുന്നു വിഷയം. Conscious and Sub Conscious തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങൾ ,അതിന്റെ പൊരുത്തകേടുകൾ… sub Conscious ന്റെ പ്രവർത്തന മേഘലകൾ, കൊടുക്കേണ്ട നിർദ്ദേശങ്ങൾ .. ഉയർച്ചയിലേയ്ക്കുള്ള സന്ദേശം കൈമാറൽ അങ്ങനെ നീളുന്നു മാഷിന്റെ മോട്ടിവേഷൻ ക്ലാസ്സ്.
കേട്ടിട്ടുണ്ടെന്നല്ലാതെ ആഴത്തിൽ ഈ വിഷയത്തെ ഗൗനിച്ചിട്ടില്ലന്നു അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സിലിരുന്ന് അൻസി ഓർത്തു.കുട്ടികളെ ഉയർച്ചയിലേക്ക് നാടത്താനുള്ള മറ്റൊരു വഴി തുറന്നുകൊടുക്കുകയാണ് ഒരദ്ധ്യപകന്റെ ലക്ഷ്യമെന്ന് ഓർമിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു മാഷിന്റെ ക്ലാസ്സ് .
അവൾ കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചു.