അങ്ങേരു ഇനി ഇതു മാമനോടോ മമ്മിയോടൊ പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഇനി ജീവിച്ചിരുന്നട്ടു കാര്യം ഇല്ല…
ഛെ… ഏതു നേരത്താണോ ഇതു അവിടെ വച്ചു ചെയ്യാൻ തോന്നിയെ…. ”
എന്റെ മനസ് ആകെ അമ്ബരപ്പിൽ മുഴങ്ങി….
ഞാൻ എന്റെ നഖം കടിച്ചു…
“അങ്ങേരെ ചെന്നു കണ്ടു ഇതാരോടും പറയരുതെന്ന് പറഞ്ഞാലോ? ”
“അയാളുടെ കാലു പിടിച്ചു പറഞ്ഞാലോ? ”
എന്റെ മനസ്സിൽ ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു വന്നു….
പെട്ടന്ന് വീടിന് മുറ്റത്തേക്കു ആരോ നടന്നു വരുന്ന ശബ്ദം എന്റെ കാതിൽ കേട്ടു….
എന്റെ ഹൃദയം ഇടിപ്പ് വീണ്ടും ഉയർന്നു …..
ഇതു അങ്ങേരു ആയിരിക്കല്ലേ… ആയിരിക്കല്ലേ… ഞാൻ മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടിയിരുന്നു.
ജനാലയുടെ അടുത്തു വന്നു നോക്കി പക്ഷെ മുറ്റത്ത് ആരും ഇല്ല ഞാൻ വാതിൽ തുറന്നു ആരും തന്നെ അവിടെ വന്നില്ല.
പിന്നെ ആ ശബ്ദം എവിടുന്ന് വന്നു?
പേടികൊണ്ടു തോന്നിയതാവും..
എന്റെ പ്രാർത്ഥന ബാലിച്ചു അയാൾ വന്നില്ല.
ഇനി നാളെ ഏങ്ങലും വരുമോ..?
എന്റെ മനസ്സിൽ ചോദ്യം ഉയർന്നു.
അന്നു രാത്രി എനിക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ല.മഴ ആയതു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ നേരത്തെ തന്നെ കിടക്കുകയും ചെയ്തു.
ഒരാളെ ഒത്തിരി പ്രാവിശ്യം മനസ്സിൽ ഓർത്താൽ അയാൾ നമ്മളുടെ സ്വപനത്തിൽ വരുമെന്ന പറയുന്നത് എത്ര സത്യമാണ് അതെനിക് അന്നാണ് മനസിലായത്.
സാദാരണ ഞാൻ കാണാറുള്ളു കാമ സ്വപനങ്ങളിൽ വരാറുള്ള പുരുഷന്മാർക്ക് ഒരു വ്യകതമായ മുഖം ഇല്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ അന്നു ഞാൻ കണ്ട സ്വപനത്തിലെ പുരുഷൻ അങ്ങേര് ആയിരുന്നു അതെ അങ്ങേരുടെ മുഖം.
നല്ല പൊക്കം ഉള്ള കറുത്ത ഉറച്ച ശരീരം.ഞാൻ നേരിൽ കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ള അതെ വേഷം വെള്ള മുണ്ടും ജുബ്ബയും.
ഞാൻ കണ്ട സ്വപനം ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു.
അങ്ങേരെ പിന്തുടരുന്ന ഞാൻ ഇടവഴിയിലേക്ക് നടക്കുന്നു. എന്നിട്ട് ഇടവഴിയിൽ പോകുന്നു. എന്നിട്ട് അയാൾ എന്നെ മതിലിൽ ചേർത്തു നിർത്തുന്നു.ഞാൻ അയാളുടെ കാമം മൂത്ത കണ്ണുകളിൽ നോക്കുന്നു.