Posted by “നിങ്ങൾ ബുദ്ധിമുട്ടിപ്പിക്കാൻ നോക്കുകയാണോ , അല്ലലോ അല്ലേ?”
അയാൾ നെടുവീർപ്പിട്ടു.
ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“കാരണം നിങ്ങൾ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആവുകയാണെങ്കിൽ അത് എന്നെ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കും .”
അദ്ദേഹം കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി . കണ്ണടയില്ലാതെ ആ കണ്ണുകൾ ,അവർ ദുർബലരാണെന്ന് തോന്നി .. അത് അയാൾക്കൊരു സങ്കടകരവും ദുർബലവുമായ രൂപം നൽകുകയും ചെയ്തു.
“എനിക്ക് താങ്കളെ ഈ പ്രശ്നത്തിൽനിന്നു സഹായിക്കാനാകുമോയെന്നറിയാൻ മാത്രമാണ് ഞാൻ ഇവിടെയെത്തിയത്, എന്നാൽ നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെയൊരു ബുദ്ധിമുട്ടാവുകയണെങ്കിൽ പിന്നെ എനിക്ക് ഇതിൽ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല .
നിങ്ങൾ എന്നെ സഹായിക്കാൻ അനുവദിച്ചാൽ ഇതെല്ലാം വളരെ എളുപ്പമാകുമെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ലേ?” ഏഹ് ?
അയാൾ എന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്നത് തുടർന്നു, ആ മുഖം മുഴുവൻ തന്ടെ ഓഫർ സ്വീകരികൂ എന്ന് എന്നോട് അഭ്യർത്ഥിച്ചു.
“ശരി,” ഞാൻ പറഞ്ഞു
“നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ സഹായിക്കാൻ കൃത്യമായി എന്താണ് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നത് ? .”
അവന്റെ രൂപം തിളങ്ങി.
“നിങ്ങൾ എന്നെ പൂർണമായി ട്രസ്റ്റ് ചെയ്യണമെന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.”
“എന്തുകൊണ്ട്?”
ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു.
ഒരു ചെറിയ വിരാമത്തിനുശേഷം അയാൾ കണ്ണട മാറ്റി പകരം പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്തെന്നാൽ , ഞാൻ നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്താണ്.”
രണ്ടാമത്തെ തവണ അയാൾ മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ വാതിൽ വളരെ പതുക്കെ ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ അടയ്ക്കുന്നതിൽ അയാൾ വിജയിച്ചു , അതിൽ അയാൾ എന്തെങ്കിലും ആനന്ദം കണ്ടെത്തിയിരുന്നോ ആവോ ..
ഡോറിന്റെ മൂർച്ചയുള്ള ശബ്ദം ഒരു നുഴഞ്ഞുകയറ്റം പോലെ, അനാവശ്യമായി ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ഡിസ്റ്റർബ് ചെയ്യുന്നു…
എന്നിട്ട് പതിയെ എന്റെ എതിർവശത്തെ കസേരയിൽ കയറി ഒരു എലിയെപ്പോലെ നിശബ്ദനായി ഇരുന്നു.