വേഴാമ്പല്
vezhampal | Author : krishana
വല്ല്യമ്മയുടെ വീടിന്റെ പടിഞ്ഞാറ് വശത്ത് അമ്മ എന്റെ കൈയില് പിടിച്ച് വലിച്ച് ചവിട്ട് പടിയിലേക്ക് ഇരുത്തുകയാണ്. ഞാനും അമ്മയും മാത്രമാണ് ആ വീട്ടിലുള്ളത്. അടുത്ത വീട്ടിലെ ചേട്ടന് തന്ന മാസികകളും വാരികകളും വായിക്കാന് ആണ് അമ്മയും ഞാനും അവിടെ ഇരിക്കുന്നത്. അത് വായിക്കാന് ഞാനും അമ്മയും മത്സരമാണ്.
” വാ ഇവിടിരിക്ക് നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് വായിക്കാം…”
അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് പിന്നെ എതിര്ത്തില്ല. ഞാന് ഇരുന്നു. അമ്മ എന്നോട് ചേര്ന്നിരുന്നു ശരിരങ്ങള് തൊട്ടുരുമ്മി. അമ്മ ഞങ്ങളുടെ മടിയില് മംഗളം വാരിക നിവര്ത്തി വച്ചു. അടിയില് ഞങ്ങളുടെ കൈകള് തൊട്ടുരുമ്മി ഇരുന്നു. എന്റെ ഇടത് കൈയും അമ്മയുടെ വലത് കൈയും. മറുകൈ കൊണ്ട് വാരികയുടെ അറ്റം മാത്രം പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഞാനും അമ്മയും വാരിക വായിക്കന് തുടങ്ങി. മംഗളം ഞങ്ങളുടെ ഇരുവരുടേയും ഒരോ തുടമാത്രം മറക്കുന്നുണ്ട്. വാരികയുടെ തുടക്കം വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ ഞാന് അമ്മയിലേക്ക് കൂടുതല് ശ്രദ്ധിച്ചു. വളയിട്ട അമ്മയുടെ കൈയും എന്റെ കൈയും ചേര്ന്നാണിരിക്കുന്നത്, ഞങ്ങളുടെ തുടകളും ഒട്ടിചേര്ന്നിരിക്കുന്നു. കഴുത്തില് സ്വര്ണ്ണമാല ഭംഗികൂട്ടൂന്നുണ്ട് മാറത്തെ മുഴുത്ത മുലകള് ശ്വാസഗതിക്കനുസരിച്ച് ഉയര്ന്ന് താഴുന്നു. അപ്പുരത്തിരിക്കുന്ന തുട ശ്രദ്ധിച്ചു എന്തൊരു കനത്ത തുട. ഇരു തുടകള്ക്കിടയിലേക്ക് കയറികിടക്കുന്ന സാരിഞൊറിവുകള്. ഇങ്ങിനെ ഇരിക്കുന്നത് കാരണം വയറ് കാണാന് പറ്റുന്നില്ല. കാല്നങ്ങള് ചുവന്ന ക്യൂട്ടക്സ് ഇട്ട് മനോഹരമായിരിക്കുന്നു. സ്വര്ണ്ണ പാദസരം ഒരു കാല് പാദത്തില് കാണാം. മറുകാലില് അടിയിലണിഞ്ഞ അടിപാവാടകൊണ്ട് മറഞ്ഞ് കിടക്കുന്നു.
” വായിച്ച് തിര്ന്നോ…” അമ്മയുടെ ചോദ്യമാണെന്നെ ഉണര്ത്തിയത്.
” ഉം… ” ഞാന് മൂളി.
അതോടെ അമ്മ എന്റെ ഭാഗത്ത് ഇരുന്ന പേജ് അപ്പുരത്തേക്ക് മറിച്ചു. ഒപ്പം അമ്മയുടെ കൈ എന്റെ കൈക്ക് മുകളിലൂടേ ഇപ്പുറത്ത് വച്ചു. ഇപ്പോള് ഞങ്ങളുടെ കൈകള് കൂടൂതല് ചേര്ന്നു. കൈ വിരലുകള് കോര്ത്തെന്ന പോലെ ഇരുന്നു. ഒപ്പം എന്റെ കൈ അമ്മയുടെ തുടയിലേക്കും അമ്മയുടെ കൈ എന്റെ തുടയിലേക്കും കയറി ഇരുന്നു. അത് എന്നില് അമോദമുണര്ത്തി അമ്മയുടെ കൊഴുത്ത തുടയില് കൈ അമര്ന്നപ്പോള് വാരികയില് നിന്നും പൂര്ണ്ണമായും ശ്രദ്ധമാറി. അടുത്ത പേജ് വായിച്ച് തീരുന്നതിനു മുന്പ് തന്നെ ഞങ്ങളുളെ വിരലുകള് തമ്മില് കോര്ത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അടുത്ത പേജ് വായിച്ച് കഴിഞ്ഞോ എന്ന് ആരും ചോദിച്ചില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാന് പേജ് മറിച്ചപ്പോള് അമ്മ അത് മറിക്കാന് സഹായിച്ചു. രണ്ട് പേരും വാരികക്കടിയില് ഇരുന്ന കൈകള് വിടര്ത്തിയില്ല. ഇരുട്ടാകുന്നത് വരെ ഞങ്ങള് അങ്ങിനെ ഇരുന്നു. പേജുകള് പലപ്രാവിശ്യം മറഞ്ഞിട്ടും കൈകള് കോര്ത്തു പിടിച്ച് തന്നെ ഇരുന്നു.
വിളക്ക് കൊളുത്താന് സമയമായപ്പോള് ഞങ്ങള് മനസില്ലാ മനസോടെ ഞങ്ങള് എണീറ്റു. അമ്മ പെട്ടന്ന് തന്നെ വിളക്ക് കൊളുത്തി. പിന്നെ ഞാന് കേള്ക്കേ പറഞ്ഞു.