Posted by “അത്, കാലിന്റെ വിരൽ ഒന്ന് വലിച്ചത് ആണ് അപ്പൊ ഒന്ന് വേദനിച്ചു അതാ…” അവൾ വീണ്ടും തിരുത്തി… “ഓഹ് ശെരി, നന്നായി ഒന്ന് കാലു തടക്ക് അന്നേരം വേദന കുറയും…”
അതും പറഞ്ഞു അൻഷുൽ മെല്ലെ തന്റെ വീൽ ചെയർ ഉരുട്ടി വീണ്ടും സോഫയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി പേപ്പർ എടുത്തു വായിക്കാൻ തുടങ്ങി…
ആ സമയത്തു ജയരാജ് സ്വാതിയുടെ മെല്ലെ കിടക്കയിലേക്ക് കിടത്തി. അവളുടെ ബ്ലൗസും സാരിയും എല്ലാം വിയർപ്പിനാൽ നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരുന്നു. വിയർത്തു കുളിച്ച ജയരാജ് അവളുടെ മുകളിലേക്ക് കിടന്നു കാതിൽ മെല്ലെ ചോദിച്ചു… “നിന്റെ വികലാംഗനായ ഭർത്താവിനെ കൊണ്ട് നിന്നെ ഇങ്ങനെ സുഖിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമോ…?”
ഇത്തവണ അവൾക്കു അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഒട്ടും ദേഷ്യം തോന്നിയില്ല. അന്ഷുലിനു പൂർണ ആരോഗ്യം ഉള്ളപ്പോൾ പോലാണ് തന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല എന്ന് അവൾക്കു ഉറപ്പായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ അയാൾ തനറെ ഭർത്താവിനെ അവഹേളിക്കുന്നത് സ്വാതി ഉള്ളിന്റ ഉള്ളിൽ ആസ്വദിക്കുന്നുവോ… അവളുടെ മുഖത്തു വിരിഞ്ഞ ചിരി എന്ത് കൊണ്ട് എന്ന് ജയരാജന് ഒരു പ്ടിടിയും കിട്ടിയില്ല…
മെല്ലെ തന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകൾ അഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയ ജയരാജിനെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു… “അൻഷുൽ അപ്പുറത്തു ഉണ്ട്… രാത്രി ചെയ്താ പോരെ ബാക്കി…?”
ഇത് കേട്ടതുംദേഷ്യം വന്ന ജയരാജ് “നീ രാവിലെ മുതൽ ഓരോ ന്യായം പറഞ്ഞു മുടക്കുന്നു… അവനോടു നിനക്ക് ചെയ്യാം എനിക്ക് പറ്റില്ല. ഇത്രനേരം നിന്ന് സുഖിച്ചിട്ടു ശീലാവതി ചമയുന്നോ…?”
എന്നും പറഞ്ഞു ജയരാജ് ഒറ്റ വലിക്കു ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകൾ വലിച്ചു പൊട്ടിച്ചു ബ്രായിൽ നിന്നും മുലകളെ പുറത്തേക്ക് എടുത്തു രണ്ടു ഞെട്ടുകള് പിടിച്ചു വലിച്ചു. “ആഹ്ഹ…” അയാളുടെ ഒട്ടും ദയ ഇല്ലാത്ത പ്രവർത്തിയിൽ വേദനിച്ച സ്വാതി വീണ്ടും കരഞ്ഞു. അവളുടെ കാലു തടക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന വേദനയിൽ കരഞ്ഞതായിരിക്കും എന്ന് കരുതി ശബ്ദം കേട്ട അൻഷുൽ സോഫയുടെ അടുത്ത് തന്നെ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു…
പിന്നീട് ജയരാജ് രണ്ടു മുലകളെയും മാറി മാറി കൈകൾ കൊണ്ട് കശക്കാനും ചുണ്ടും പല്ലും ഉപയോഗിച്ച് കടിച്ചു വലിക്കാനും തുടങ്ങി. അയാൾ ഇന്നലെ അവളുടെ മുലയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ അടയാളങ്ങളുടെ കൂടെ പുതിയ അടയാളങ്ങൾ കൂടി ഉണ്ടാക്കി. അപ്പോഴെല്ലാം അവള് മെല്ലെ ഞെരങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 4-5 മിനിറ്റോളം അവളുടെ മുലയിൽ കളിച്ച അയാൾ മെല്ലെ അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. അയാൾ നിറുത്തി എന്ന് കരുതി എഴുന്നേൽക്കാൻ പോയ അവളെ കിടക്കയിലേക്ക് തന്നെ കിടത്തിയിട്ട് തന്റെ 8 ഇഞ്ചു കുണ്ണ കൈയിൽ എടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു. ” ഇവനെ താഴ്ത്താതെ നീ എവിടേക്കു പോകുന്നു… അവിടെ കിടക്കു…”