തുടർന്നു…………….
അവളുടെ നാടിന് ഒരു പത്തിരുപത് കിലോ മീറ്ററിന് അടുത്ത് ഞങ്ങൾ അപ്പോൾ എത്തിയിരുന്നു……………
അവളുടെ ധൃതി കണ്ടതുകൊണ്ട് തന്നെ സമർ എവിടെയും വണ്ടി നിർത്തിയില്ല………………
അവളുടെ നാട് എത്താറായതും ഷാഹിയുടെ ഉത്സാഹം വർധിച്ചു…………….
നഗരങ്ങളിൽ നിന്നും വളരെ ഒഴിഞ്ഞുമാറി ഒരു നാട്ടിൻപുറമാണ് അവളുടെ നാട് എന്ന് എനിക്ക് അവളുടെ നാട് എത്താനായതോടെ മനസ്സിലായി………………..
അവളുടെ നാട് എത്താനായതോടെ റോഡിൽ വണ്ടികൾ ഒന്നും അധികം കാണാനില്ലാതായി…………..
തിരക്ക് പിടിച്ച അന്തരീക്ഷം ഒഴിഞ്ഞുപോയി…………..
കടകളുടെയും ആളുകളുടെയും ശബ്ദം ഇല്ലാണ്ടായി…………….
പൊടി നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷം മാറി…………
പകരം…………
ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷം…………..
കിളികളുടെയും മരങ്ങളിൽ വന്നിടിക്കുന്ന കാറ്റിന്റെയും പേരറിയാത്ത ജീവികളുടെയും ശബ്ദം എന്നിലേക്കെത്തി………….. ഒപ്പം ഷാഹിയുടെ സംസാരത്തിന്റെ ശബ്ദവും ഉണ്ട്………….
ചുറ്റും മരങ്ങൾ………..റോഡിനിരുവശവും പച്ചയിൽ പുതഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രകൃതി…………
പൊടി മാറി എനിക്ക് ശുദ്ധമായ വായു കിട്ടാൻ തുടങ്ങി……….വളരെ ശുദ്ധമായ വായു…………
ഇടതൂർന്നു നിൽക്കുന്ന മരങ്ങൾ കാരണമാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഒരു പ്രത്യേക തരം എന്നിലേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങി……………..
എന്തോ എന്റെ മനസ്സ് വളരെ റീഫ്രഷ് ആയപോലെ തോന്നി……………
ആ അന്തരീക്ഷം എനിക്ക് കാരണമറിയാത്ത സന്തോഷം നൽകി…………….
“ഇത് കൊറ്റൂർ…………അടുത്തത്…………”…………..ഷാഹി എന്നോട് പറഞ്ഞു………….
ഞാൻ ആ അന്തരീക്ഷം ആസ്വദിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് തിരികെ വന്നു……………
ഞാൻ മൂളിക്കൊടുത്തു…………….
“അടുത്തത്…………?……….”…………അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു……………
“പറ………..എനിക്കെങ്ങനെ അറിയാനാ……………”……………ഞാൻ പറഞ്ഞു……………..
“സ്റ്റോപ്പ്……………”………..ഷാഹി വണ്ടി നിർത്താൻ പറഞ്ഞു……………
ഞാൻ വണ്ടി നിർത്തി……………
“അങ്ങോട്ട് നോക്ക്………….”………….അവൾ ഇടത്തെ സൈഡിലുള്ള ഒരു ബോർഡിലേക്ക് കൈചൂണ്ടി………….
ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി……………
“രാമപുരത്തേക്ക് സ്വാഗതം……….”……..
മരത്തടികൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു ബോർഡിൽ ഞാൻ എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നത് വായിച്ചു…………..
ഞാൻ ഷാഹിയെ നോക്കി………….
“രാമപുരം………….എന്റെ നാട്………..”……….ഷാഹി ചിരിച്ചുകൊണ്ടും അഭിമാനത്തോടെയും പറഞ്ഞു…………..