Posted by സാഹിറാത്തയുടെ ഉറച്ച ശബ്ദം രണ്ടുപേരെയും കുലുക്കി ഉണർത്തി. തെല്ലൊരു ചമ്മലോടെ വസന്ത അകത്തേക്ക് കേറി. സാഹിറയുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ കള്ള ചിരിയുടെ അർത്ഥമോർത്തു വസന്തയ്ക്കു നാണം തോന്നി. ആമിന ഇതെല്ലം കണ്ടു ഒന്നും മനസിലാവാതെ നിന്നു. ഒടുവിൽ സാഹിറ പറഞ്ഞാണ് ആമിന ചന്തുവിന്റെ വസന്തയുമായുള്ള ബന്ധം അറിയുന്നത്.
“എടാ, അപ്പൊ നീ അനാഥൻ ഒന്നുമല്ല അല്ലെ?” ആമിനയിൽ നിരാശ ഉണ്ടായോ എന്ന് ചന്തു സംശയിച്ചു.
“അവൻ പാതി അനാഥനാ …അച്ഛന് ഇവനെ വേണ്ട..” സാഹിറാത്ത മകളോട് പറഞ്ഞു.
“അവനു നമ്മളൊക്കെ ഇല്ലേ?” ആമിന അവനെ ഏറുകണ്ണിട്ടു നോക്കി.
“ങും … എന്തായാലും സുമയുടെ ഭാവി കൊളമായി. ഇനി ഇവന്റെ കാര്യം ആര് നോക്കും????” സാഹിറാത്തയുടെ ചോദ്യം വസന്തയോടായിരുന്നു. “ഇവനെ കൂടെ നിർത്തിയാൽ പലതിനും ഒരു സഹായമായേനെ അല്ലെടീ?” സാഹിറാത്ത അർത്ഥവത്തായി വസന്തയുടെ തോളിൽ ഒന്ന് കുത്തി.
“അതിനു അങ്ങേരു , ഇവനെ കണ്ടാൽ വെട്ടി കൊല്ലും.” വസന്ത അവളുടെ നിസ്സഹായത വെളിപ്പെടുത്തി.
“അതെന്താ ചേച്ചി? ഇവൻ അത്ര വല്യ തെറ്റ് വല്ലോം ചെയ്തോ?” ഒന്നും അറിയാതെ ആമിന ചോദിച്ചു.
രണ്ടാനമ്മയായ തന്റെ കഴപ്പ് അടക്കിയ വീരൻ ആണ് ചന്തുവെന്നും, അത് തന്ത കണ്ടുപിടിച്ചെന്നുമുള്ള കഥയൊക്കെ എങ്ങനെയാണു ആമിനയോടു പറയുക. വസന്ത സാഹിറയെ നോക്കി.
“കയ്യിലിരുപ്പ് മോശമായോണ്ടല്ലേ?….അല്ലേടാ ചന്തു?”
ചന്തു ആദ്യമായി നാണത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവന്റെ മുഖം തുടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആമിനയ്ക്കു ചിലതൊക്കെ മനസ്സിലാവാൻ തുടങ്ങി.
“എടീ വസന്തേ … ഈ കോലാഹലം ഒന്നടങ്ങും വരെ അവൻ ഇവിടെ നിക്കട്ടെ. ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ആൺ തുണ ആവുമല്ലോ.” സാഹിറാത്ത വസന്തയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി.” ഇവൻ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു തന്തയോട് പറയണ്ട. അപ്പൊ, ഇടയ്ക്കു നിനക്കും വന്നു ഇവനെ ഒന്ന് കാണാമല്ലോ.”
വസന്തയും സാഹിറയും പരസ്പരം കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവരുടെ ഉള്ളിലിരുപ്പ് കൈമാറി. “എടീ, ഇവൻ ഇന്നൊന്നും കഴിച്ചുകാണില്ല. നീ എന്തേലും വിളമ്പി കൊടുക്ക്. ” സാഹിറാത്ത ആമിനയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് വിശക്കണില്ല” ചന്തുവിന്റെ മനസ് അപ്പോഴും അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു.
“ഓ പിന്നെ! ഇങ്ങോട്ടു വാടാ ..” ആമിന അവനെ അടുക്കളയിലേക്കു ക്ഷണിച്ചു.
“എത്ര പൂറികളെ നീ ഊക്കിയെടാ കള്ളാ?” അടുക്കളയിൽ ചെന്ന അവനെ പുറകിൽ നിന്നും കെട്ടി പിടിച്ചിട്ടു ആമിന ചോദിച്ചു.
“പോ ചേച്ചീ, എല്ലാം കിളവികൾ ആയിരുന്നു. എനിക്ക് അറപ്പായി ..”
“എന്നാലും കൊറേ സുഖിച്ചില്ലേ?”
“ഛെ! നല്ല സുഖമൊന്നും ഇല്ലാരുന്നു.” അവൻ അവളെ തല ചരിച്ചു നോക്കി.
“കിളവികളെ അറപ്പാ പോലും!, കുളിമുറിയിൽ ഞാൻ കണ്ടതാ…അന്ന്..ഉമ്മയുടെ കൂടെ..”
ചന്തു ഒന്ന് ഞെട്ടി. ‘ദൈവമേ സാഹിറാത്തയെ കളിക്കുന്നത് ഇവൾ കണ്ടോ?’!!!!
പെട്ടെന്നവൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിച്ചു. “നന്നായി, ഇനി എനിക്ക് ആരെയും പേടിക്കണ്ടല്ലോ.”
“എടാ, അപ്പൊ നീ അനാഥൻ ഒന്നുമല്ല അല്ലെ?” ആമിനയിൽ നിരാശ ഉണ്ടായോ എന്ന് ചന്തു സംശയിച്ചു.
“അവൻ പാതി അനാഥനാ …അച്ഛന് ഇവനെ വേണ്ട..” സാഹിറാത്ത മകളോട് പറഞ്ഞു.
“അവനു നമ്മളൊക്കെ ഇല്ലേ?” ആമിന അവനെ ഏറുകണ്ണിട്ടു നോക്കി.
“ങും … എന്തായാലും സുമയുടെ ഭാവി കൊളമായി. ഇനി ഇവന്റെ കാര്യം ആര് നോക്കും????” സാഹിറാത്തയുടെ ചോദ്യം വസന്തയോടായിരുന്നു. “ഇവനെ കൂടെ നിർത്തിയാൽ പലതിനും ഒരു സഹായമായേനെ അല്ലെടീ?” സാഹിറാത്ത അർത്ഥവത്തായി വസന്തയുടെ തോളിൽ ഒന്ന് കുത്തി.
“അതിനു അങ്ങേരു , ഇവനെ കണ്ടാൽ വെട്ടി കൊല്ലും.” വസന്ത അവളുടെ നിസ്സഹായത വെളിപ്പെടുത്തി.
“അതെന്താ ചേച്ചി? ഇവൻ അത്ര വല്യ തെറ്റ് വല്ലോം ചെയ്തോ?” ഒന്നും അറിയാതെ ആമിന ചോദിച്ചു.
രണ്ടാനമ്മയായ തന്റെ കഴപ്പ് അടക്കിയ വീരൻ ആണ് ചന്തുവെന്നും, അത് തന്ത കണ്ടുപിടിച്ചെന്നുമുള്ള കഥയൊക്കെ എങ്ങനെയാണു ആമിനയോടു പറയുക. വസന്ത സാഹിറയെ നോക്കി.
“കയ്യിലിരുപ്പ് മോശമായോണ്ടല്ലേ?….അല്ലേടാ ചന്തു?”
ചന്തു ആദ്യമായി നാണത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവന്റെ മുഖം തുടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആമിനയ്ക്കു ചിലതൊക്കെ മനസ്സിലാവാൻ തുടങ്ങി.
“എടീ വസന്തേ … ഈ കോലാഹലം ഒന്നടങ്ങും വരെ അവൻ ഇവിടെ നിക്കട്ടെ. ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ആൺ തുണ ആവുമല്ലോ.” സാഹിറാത്ത വസന്തയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി.” ഇവൻ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു തന്തയോട് പറയണ്ട. അപ്പൊ, ഇടയ്ക്കു നിനക്കും വന്നു ഇവനെ ഒന്ന് കാണാമല്ലോ.”
വസന്തയും സാഹിറയും പരസ്പരം കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവരുടെ ഉള്ളിലിരുപ്പ് കൈമാറി. “എടീ, ഇവൻ ഇന്നൊന്നും കഴിച്ചുകാണില്ല. നീ എന്തേലും വിളമ്പി കൊടുക്ക്. ” സാഹിറാത്ത ആമിനയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് വിശക്കണില്ല” ചന്തുവിന്റെ മനസ് അപ്പോഴും അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു.
“ഓ പിന്നെ! ഇങ്ങോട്ടു വാടാ ..” ആമിന അവനെ അടുക്കളയിലേക്കു ക്ഷണിച്ചു.
“എത്ര പൂറികളെ നീ ഊക്കിയെടാ കള്ളാ?” അടുക്കളയിൽ ചെന്ന അവനെ പുറകിൽ നിന്നും കെട്ടി പിടിച്ചിട്ടു ആമിന ചോദിച്ചു.
“പോ ചേച്ചീ, എല്ലാം കിളവികൾ ആയിരുന്നു. എനിക്ക് അറപ്പായി ..”
“എന്നാലും കൊറേ സുഖിച്ചില്ലേ?”
“ഛെ! നല്ല സുഖമൊന്നും ഇല്ലാരുന്നു.” അവൻ അവളെ തല ചരിച്ചു നോക്കി.
“കിളവികളെ അറപ്പാ പോലും!, കുളിമുറിയിൽ ഞാൻ കണ്ടതാ…അന്ന്..ഉമ്മയുടെ കൂടെ..”
ചന്തു ഒന്ന് ഞെട്ടി. ‘ദൈവമേ സാഹിറാത്തയെ കളിക്കുന്നത് ഇവൾ കണ്ടോ?’!!!!
പെട്ടെന്നവൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിച്ചു. “നന്നായി, ഇനി എനിക്ക് ആരെയും പേടിക്കണ്ടല്ലോ.”