വേലു: നിങ്ങളുടെയൊക്കെ ജീവിതം ഞാന് ഈ രാത്രി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില് അതിന് കാരണം മോഹേശ്വരനാണ്. ആ ദേവന് നിങ്ങളെ ഭൂതക്കാലം എന്നെകൊണ്ട് പറയിപ്പിച്ചു. ഇനി പറയൂ. നിങ്ങള്ക്ക് വിശ്വാസമാണോ മോഹേശ്വരനെ
മീര: വിശ്വാസമാണ് സ്വാമി
ആര്യ: വിശ്വമാണ്
പുഷ്പ: വിശ്വാസം ഉണ്ട്
വേലു: ശരി എന്നാല് വിളക്കില് നിന്ന് എണ്ണയെടുത്ത് മോഹേശ്വരന്റെ കുണ്ണയില് മൂന്ന് തവണ അഭിഷേകം ചെയ്യൂ.
എന്നു പറഞ്ഞു പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന വേലു. ഇതുകേട്ട് മൂവരും വരിവരിയായി എണ്ണകൊണ്ട് മോഹേശ്വരന്റെ കുണ്ണയില് എണ്ണ കൈകള്കൊണ്ട് കോരി ഒഴിച്ചു. അവര് ഒഴിച്ച എണ്ണ കുണ്ണയില്നിന്ന് താഴോട്ട് ഒലിച്ചിറങ്ങി.
കണ്ണുതുറന്ന് ഇവരെ നോക്കി വേലു: പൂജയുടെ ഒടുക്കം നിങ്ങള് ഇതുപോലെ ചെയ്യണം. പറഞ്ഞു തന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഓര്മ്മയുണ്ടല്ലോ…?
മൂവരും തലയാട്ടി.
വേലു: എഴുന്നേറ്റോളൂ.. ഇനി നിങ്ങള്ക്ക് തോര്ത്തുമുണ്ടുകള് മുറുക്കിയുടുക്കാം.
പുഷ്പയും മീരയും ആശ്വസത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് തോര്ത്തുമുണ്ടുകള് മുറുക്കിയുടുത്തു. അപ്പോള് അരയുടെ താഴെ നഗ്നയായി നില്ക്കുന്ന ആര്യയെ കണ്ട് തന്റെ അടുത്ത് അഴിഞ്ഞുവീണ അവളുടെ തോര്ത്തുമുണ്ട് കൊടുത്തുകൊണ്ട്
വേലു: പുഷ്പയുടെ മരുമക്കള് എല്ലാം മിടുക്കികളാണ്. തെറ്റുകുറ്റങ്ങള് ഏവര്ക്കും പറ്റും. മൂപരുടെയും ഭൂതക്കാലം പരസ്പരം അറിയുന്നതുകൊണ്ട് മറ്റൊരാളോട് ഇത് വെളിപ്പെടുത്തരുത്. കാരണം നിങ്ങളെകൊണ്ട് പറയിപ്പിച്ചത് മോഹേശ്വരനാണ്. അദ്ദേഹത്തെ എതിര്ത്ത് ഒന്നും ചെയ്യരുത്. പരസ്പര സ്നേഹത്താലും വിശ്വാസത്താലും നിങ്ങള് ജീവിക്കണം. കുളപ്പുരയില് ചെന്ന് ഈ തോര്ത്ത് മുണ്ട് അഴിച്ച് അയലിലിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ.
മൂവരും വേലുവിനെ കൈകൂപ്പി വണങ്ങികൊണ്ട് : ശരി സ്വാമി
എന്നു പറഞ്ഞുപോവുന്നു. അപ്പോളേക്കും സമയം ഒരു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. രാത്രിയുടെ കഴിഞ്ഞ യാമങ്ങളില് അവര് ഏതോ ഗന്ധര്വ്വ ലോകത്ത് എത്തിയപ്പോലെ മൂവര്ക്കും തോന്നി. അവരിപ്പോള് മോഹേശ്വരന്റെ വിശ്വാസികള് മാത്രമല്ല. ഭാര്യമാര് കൂടെയാണ്. ഇനിയുള്ള 50 ദിവസങ്ങളിലെ പൂജ എങ്ങനെയായിരിക്കും എന്നത് ആയിരുന്നു അവരുടെ മനസിലെ ആശങ്ക. അവര് ഏവരും ഉറക്കത്തിലേക്ക് കടന്നു.ഈ കഥ തുടരണോ..? വേണ്ടയോ എന്നത് നിങ്ങളാണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. കാരണം നിങ്ങള് തരുന്ന പ്രോത്സാഹനമാണ്. എന്നെ കഥ എഴുതാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട കമന്റ് ചെയ്യാന് മറക്കല്ലേ…
മീര: വിശ്വാസമാണ് സ്വാമി
ആര്യ: വിശ്വമാണ്
പുഷ്പ: വിശ്വാസം ഉണ്ട്
വേലു: ശരി എന്നാല് വിളക്കില് നിന്ന് എണ്ണയെടുത്ത് മോഹേശ്വരന്റെ കുണ്ണയില് മൂന്ന് തവണ അഭിഷേകം ചെയ്യൂ.
എന്നു പറഞ്ഞു പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന വേലു. ഇതുകേട്ട് മൂവരും വരിവരിയായി എണ്ണകൊണ്ട് മോഹേശ്വരന്റെ കുണ്ണയില് എണ്ണ കൈകള്കൊണ്ട് കോരി ഒഴിച്ചു. അവര് ഒഴിച്ച എണ്ണ കുണ്ണയില്നിന്ന് താഴോട്ട് ഒലിച്ചിറങ്ങി.
കണ്ണുതുറന്ന് ഇവരെ നോക്കി വേലു: പൂജയുടെ ഒടുക്കം നിങ്ങള് ഇതുപോലെ ചെയ്യണം. പറഞ്ഞു തന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഓര്മ്മയുണ്ടല്ലോ…?
മൂവരും തലയാട്ടി.
വേലു: എഴുന്നേറ്റോളൂ.. ഇനി നിങ്ങള്ക്ക് തോര്ത്തുമുണ്ടുകള് മുറുക്കിയുടുക്കാം.
പുഷ്പയും മീരയും ആശ്വസത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് തോര്ത്തുമുണ്ടുകള് മുറുക്കിയുടുത്തു. അപ്പോള് അരയുടെ താഴെ നഗ്നയായി നില്ക്കുന്ന ആര്യയെ കണ്ട് തന്റെ അടുത്ത് അഴിഞ്ഞുവീണ അവളുടെ തോര്ത്തുമുണ്ട് കൊടുത്തുകൊണ്ട്
വേലു: പുഷ്പയുടെ മരുമക്കള് എല്ലാം മിടുക്കികളാണ്. തെറ്റുകുറ്റങ്ങള് ഏവര്ക്കും പറ്റും. മൂപരുടെയും ഭൂതക്കാലം പരസ്പരം അറിയുന്നതുകൊണ്ട് മറ്റൊരാളോട് ഇത് വെളിപ്പെടുത്തരുത്. കാരണം നിങ്ങളെകൊണ്ട് പറയിപ്പിച്ചത് മോഹേശ്വരനാണ്. അദ്ദേഹത്തെ എതിര്ത്ത് ഒന്നും ചെയ്യരുത്. പരസ്പര സ്നേഹത്താലും വിശ്വാസത്താലും നിങ്ങള് ജീവിക്കണം. കുളപ്പുരയില് ചെന്ന് ഈ തോര്ത്ത് മുണ്ട് അഴിച്ച് അയലിലിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ.
മൂവരും വേലുവിനെ കൈകൂപ്പി വണങ്ങികൊണ്ട് : ശരി സ്വാമി
എന്നു പറഞ്ഞുപോവുന്നു. അപ്പോളേക്കും സമയം ഒരു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. രാത്രിയുടെ കഴിഞ്ഞ യാമങ്ങളില് അവര് ഏതോ ഗന്ധര്വ്വ ലോകത്ത് എത്തിയപ്പോലെ മൂവര്ക്കും തോന്നി. അവരിപ്പോള് മോഹേശ്വരന്റെ വിശ്വാസികള് മാത്രമല്ല. ഭാര്യമാര് കൂടെയാണ്. ഇനിയുള്ള 50 ദിവസങ്ങളിലെ പൂജ എങ്ങനെയായിരിക്കും എന്നത് ആയിരുന്നു അവരുടെ മനസിലെ ആശങ്ക. അവര് ഏവരും ഉറക്കത്തിലേക്ക് കടന്നു.ഈ കഥ തുടരണോ..? വേണ്ടയോ എന്നത് നിങ്ങളാണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. കാരണം നിങ്ങള് തരുന്ന പ്രോത്സാഹനമാണ്. എന്നെ കഥ എഴുതാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട കമന്റ് ചെയ്യാന് മറക്കല്ലേ…