Posted by പുഷ്പവല്ലി : അങ്ങനെ പറയല്ലേ മോളെ.. അയാളുടെ അമ്മാവന്‍ പേരുകേട്ട മന്ത്രവാദിയായിരുന്നു. ചുട്ട കോഴിയെ പറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. എനിക്ക് അനുഭവമുണ്ട്.
ആര്യ : ന്നാലും അമ്മേ ഈ കാലത്ത് ഇതൊക്കെ വെറും തട്ടിപ്പാ.
കല്ല്യാണി : മക്കളെ. നിങ്ങള്‍ക്ക് പ്രായം കുറവാ. അനുഭവം ഉള്ളവര്‍ ധാരാളം ഉണ്ട്. നിങ്ങളിപ്പോള്‍ ഒന്നും വിശ്വസിക്കേണ്ട. അനുഭവത്തില്‍ വരുമ്പോള്‍ വിശ്വസിച്ചാല്‍ മതി. അയാളെ ചെന്നു തമ്പ്രാട്ടി കാണ്.
പുഷ്പവല്ലി : അതിന് എനിക്കയാളെ വീട് അറിയില്ലല്ലോ കല്ല്യാണി
കല്ല്യാണി : കുട്ടപ്പേട്ടന് വീടറിയാം. തമ്പ്രാട്ടി ചെന്നാല്‍ മതി.
ഒന്നാലോചിച്ചു കൊണ്ട് പുഷ്പവല്ലി : ശരി കല്ല്യാണി. ഇനി ആ വഴിയൊന്ന് നോക്കാം.
സന്തോഷത്തോടെ കല്ല്യാണി : ന്നാ ഞാന്‍ കുട്ടപ്പേട്ടനെ ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞുവിടാം. തമ്പ്രാട്ടി പുറപ്പെട്ടോ..?
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന കല്ല്യാണി. ഇതുകേട്ട് പുഷ്പവല്ലിയോടായി മീര : എല്ലാം തട്ടിപ്പാണമ്മേ..? പൈസയുണ്ടാക്കാന്‍ ഒരു ഏര്‍പ്പാട്
ആര്യ: ശരിയാ ഇതുപോലെ ഒരുപാട് പേരുണ്ട്. കല്ല്യാണി ചേച്ചിയെ പോലുള്ളവരാ ഇവര്‍ക്ക് പബ്ലിസിറ്റി കൊടുക്കുന്നത്.
പുഷ്പവല്ലി: മക്കളെ വന്ദിച്ചില്ലെങ്കിലും നിന്ദിക്കരുത്. ഇതുംകൂടെ ഒന്ന് ശ്രമിക്കാം. ഞാന്‍ ഏതായാലും പോയി നോക്കാം. മക്കളിവിടെയിരിക്ക്.
—————————————————————————————————————————–അങ്ങനെ പുഷ്പകവല്ലിയമ്മയും കുട്ടപ്പനുംകൂടെ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരനായ വേലുക്കുട്ടിയെ കാണാന്‍ യാത്രയായി. ഏതാണ്ട് മുപ്പത് കിലോമീറ്ററോളം സഞ്ചരിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. തിരക്കുള്ള റോഡുകളില്‍ നിന്ന് ഗ്രാമപ്രദേശത്തെ റോഡിലൂടെയാണ് വാഹനം സഞ്ചരിക്കുന്നത്. റോഡെല്ലാം കുണ്ടും കുഴിയും. ഒരു ചെറിയ വളവിലെ കടയുടെ മുമ്പില്‍ കാര്‍ നിര്‍ത്തി കുട്ടപ്പന്‍ വിക്കിക്കൊണ്ട് വഴി ചോദിച്ചു. കടക്കാരന്‍ പറഞ്ഞവഴിയിലൂടെ കാര്‍ ഓടിച്ചു നിര്‍ത്തി. കാറില്‍ നിന്നിറങ്ങുന്ന കുട്ടപ്പനെ കണ്ട് ഇറങ്ങി പുഷ്പകവല്ലി: എന്താ കുട്ടപ്പാ.
അടുത്തുള്ള ചെറിയൊരു കുന്നിന്റെ മുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടികൊണ്ട് കുട്ടപ്പന്‍: ത ത തമ്പ്രാട്ടി ആ കാണുന്ന കുന്നിന്റെ മുകളിലെ വേലു വേലുക്കുട്ടിയുടെ വീട്
കയറിപോവാന്‍ കുന്നില്‍ ചെറിയൊരു സ്‌റ്റെപ്പ് കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അതിലൂടെ മുകളിലേക്ക് പുഷ്പകവല്ലിയും കുട്ടപ്പനും കയറി. കുന്നിന് മുകളില്‍ ഓലമേഞ്ഞ രണ്ടുമുറികളോടുകൂടിയ ഒരു വീട്. മുണ്ടും ബ്‌ളൈസും ധരിച്ച് ആ വീട്ടുമുറ്റത്തിരുന്നു ഓല മേയുന്ന ജാനകി.
അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ട് കുട്ടപ്പന്‍: വേ വേ വേലുക്കുട്ടി
തലയുയര്‍ത്തി അവരെ നോക്കികൊണ്ട് ജാനകി: ആരാ…?
പുഷ്പവല്ലി: ഞങ്ങള് കുറച്ചകലേന്ന് വരികയാ. വേലുക്കുട്ടിയെ ഒന്ന് കാണണം.
ഉം എന്ന് മൂളികൊണ്ട് വീടിനകത്തേക്ക് പോകുന്ന ജാനകി. പുഷ്പകവല്ലി ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. വൃത്തിയില്ലാതെ കിടക്കുന്ന മുറ്റം. വീടിനുള്ളില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിവരുന്ന കറുത്ത് മെലിഞ്ഞ് മുന്നോട്ട് വളഞ്ഞ ദേഹവും മുന്നിലെ രണ്ട് പല്ല് പുറത്തേക്ക് തള്ളിയ ഒട്ടിയ കവിളുള്ള ഒരു 62 വയസ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാള്‍. കീറിയ തുണിയുമുടത്ത അയാള്‍ പുഷ്പകവല്ലിയെയും കുട്ടപ്പനെയും മാറി മാറി നോക്കി.
ഞെട്ടലോടെ വേലുക്കുട്ടി: അയ്യോ ഇതാര്…? മേലേടത്തെ തമ്പ്രാട്ടിയോ..? വാ വന്ന് കയറിയിരിക്ക്
ചിരിച്ച് വേലുക്കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് വരുന്ന പുഷ്പകവല്ലിയോട് വേലുക്കുട്ടി: ടീ ഇത് മേനോന്‍ തമ്പ്രാന്റെ മോളാ.. ചെന്ന് കുടിക്കാനെന്തെങ്കിലും എടുക്ക്.
ചാണകമെഴുകിയ കോലായിലേക്ക് കയറികൊണ്ട് പുഷ്പകവല്ലി: ഒന്നുംവേണ്ട വേലുക്കുട്ടി. എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.
കോലായിലെ കീറി പൊളിഞ്ഞ പ്ലാസ്റ്റിക് വയറിന്റെ കമ്പികൊണ്ടുള്ള കസേരയില്‍ ഇരുന്നകൊണ്ട് പുഷ്പകവല്ലി: ഞാനും എന്റെ മക്കളും വലിയ കഷ്ടത്തിലാ. ശശിയേട്ടനും മക്കളും ദുബൈയിലെ ജയിലിലാ
ആര്യ : ന്നാലും അമ്മേ ഈ കാലത്ത് ഇതൊക്കെ വെറും തട്ടിപ്പാ.
കല്ല്യാണി : മക്കളെ. നിങ്ങള്‍ക്ക് പ്രായം കുറവാ. അനുഭവം ഉള്ളവര്‍ ധാരാളം ഉണ്ട്. നിങ്ങളിപ്പോള്‍ ഒന്നും വിശ്വസിക്കേണ്ട. അനുഭവത്തില്‍ വരുമ്പോള്‍ വിശ്വസിച്ചാല്‍ മതി. അയാളെ ചെന്നു തമ്പ്രാട്ടി കാണ്.
പുഷ്പവല്ലി : അതിന് എനിക്കയാളെ വീട് അറിയില്ലല്ലോ കല്ല്യാണി
കല്ല്യാണി : കുട്ടപ്പേട്ടന് വീടറിയാം. തമ്പ്രാട്ടി ചെന്നാല്‍ മതി.
ഒന്നാലോചിച്ചു കൊണ്ട് പുഷ്പവല്ലി : ശരി കല്ല്യാണി. ഇനി ആ വഴിയൊന്ന് നോക്കാം.
സന്തോഷത്തോടെ കല്ല്യാണി : ന്നാ ഞാന്‍ കുട്ടപ്പേട്ടനെ ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞുവിടാം. തമ്പ്രാട്ടി പുറപ്പെട്ടോ..?
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന കല്ല്യാണി. ഇതുകേട്ട് പുഷ്പവല്ലിയോടായി മീര : എല്ലാം തട്ടിപ്പാണമ്മേ..? പൈസയുണ്ടാക്കാന്‍ ഒരു ഏര്‍പ്പാട്
ആര്യ: ശരിയാ ഇതുപോലെ ഒരുപാട് പേരുണ്ട്. കല്ല്യാണി ചേച്ചിയെ പോലുള്ളവരാ ഇവര്‍ക്ക് പബ്ലിസിറ്റി കൊടുക്കുന്നത്.
പുഷ്പവല്ലി: മക്കളെ വന്ദിച്ചില്ലെങ്കിലും നിന്ദിക്കരുത്. ഇതുംകൂടെ ഒന്ന് ശ്രമിക്കാം. ഞാന്‍ ഏതായാലും പോയി നോക്കാം. മക്കളിവിടെയിരിക്ക്.
—————————————————————————————————————————–അങ്ങനെ പുഷ്പകവല്ലിയമ്മയും കുട്ടപ്പനുംകൂടെ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരനായ വേലുക്കുട്ടിയെ കാണാന്‍ യാത്രയായി. ഏതാണ്ട് മുപ്പത് കിലോമീറ്ററോളം സഞ്ചരിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. തിരക്കുള്ള റോഡുകളില്‍ നിന്ന് ഗ്രാമപ്രദേശത്തെ റോഡിലൂടെയാണ് വാഹനം സഞ്ചരിക്കുന്നത്. റോഡെല്ലാം കുണ്ടും കുഴിയും. ഒരു ചെറിയ വളവിലെ കടയുടെ മുമ്പില്‍ കാര്‍ നിര്‍ത്തി കുട്ടപ്പന്‍ വിക്കിക്കൊണ്ട് വഴി ചോദിച്ചു. കടക്കാരന്‍ പറഞ്ഞവഴിയിലൂടെ കാര്‍ ഓടിച്ചു നിര്‍ത്തി. കാറില്‍ നിന്നിറങ്ങുന്ന കുട്ടപ്പനെ കണ്ട് ഇറങ്ങി പുഷ്പകവല്ലി: എന്താ കുട്ടപ്പാ.
അടുത്തുള്ള ചെറിയൊരു കുന്നിന്റെ മുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടികൊണ്ട് കുട്ടപ്പന്‍: ത ത തമ്പ്രാട്ടി ആ കാണുന്ന കുന്നിന്റെ മുകളിലെ വേലു വേലുക്കുട്ടിയുടെ വീട്
കയറിപോവാന്‍ കുന്നില്‍ ചെറിയൊരു സ്‌റ്റെപ്പ് കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അതിലൂടെ മുകളിലേക്ക് പുഷ്പകവല്ലിയും കുട്ടപ്പനും കയറി. കുന്നിന് മുകളില്‍ ഓലമേഞ്ഞ രണ്ടുമുറികളോടുകൂടിയ ഒരു വീട്. മുണ്ടും ബ്‌ളൈസും ധരിച്ച് ആ വീട്ടുമുറ്റത്തിരുന്നു ഓല മേയുന്ന ജാനകി.
അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ട് കുട്ടപ്പന്‍: വേ വേ വേലുക്കുട്ടി
തലയുയര്‍ത്തി അവരെ നോക്കികൊണ്ട് ജാനകി: ആരാ…?
പുഷ്പവല്ലി: ഞങ്ങള് കുറച്ചകലേന്ന് വരികയാ. വേലുക്കുട്ടിയെ ഒന്ന് കാണണം.
ഉം എന്ന് മൂളികൊണ്ട് വീടിനകത്തേക്ക് പോകുന്ന ജാനകി. പുഷ്പകവല്ലി ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. വൃത്തിയില്ലാതെ കിടക്കുന്ന മുറ്റം. വീടിനുള്ളില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിവരുന്ന കറുത്ത് മെലിഞ്ഞ് മുന്നോട്ട് വളഞ്ഞ ദേഹവും മുന്നിലെ രണ്ട് പല്ല് പുറത്തേക്ക് തള്ളിയ ഒട്ടിയ കവിളുള്ള ഒരു 62 വയസ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാള്‍. കീറിയ തുണിയുമുടത്ത അയാള്‍ പുഷ്പകവല്ലിയെയും കുട്ടപ്പനെയും മാറി മാറി നോക്കി.
ഞെട്ടലോടെ വേലുക്കുട്ടി: അയ്യോ ഇതാര്…? മേലേടത്തെ തമ്പ്രാട്ടിയോ..? വാ വന്ന് കയറിയിരിക്ക്
ചിരിച്ച് വേലുക്കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് വരുന്ന പുഷ്പകവല്ലിയോട് വേലുക്കുട്ടി: ടീ ഇത് മേനോന്‍ തമ്പ്രാന്റെ മോളാ.. ചെന്ന് കുടിക്കാനെന്തെങ്കിലും എടുക്ക്.
ചാണകമെഴുകിയ കോലായിലേക്ക് കയറികൊണ്ട് പുഷ്പകവല്ലി: ഒന്നുംവേണ്ട വേലുക്കുട്ടി. എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.
കോലായിലെ കീറി പൊളിഞ്ഞ പ്ലാസ്റ്റിക് വയറിന്റെ കമ്പികൊണ്ടുള്ള കസേരയില്‍ ഇരുന്നകൊണ്ട് പുഷ്പകവല്ലി: ഞാനും എന്റെ മക്കളും വലിയ കഷ്ടത്തിലാ. ശശിയേട്ടനും മക്കളും ദുബൈയിലെ ജയിലിലാ