ആദ്യത്തെ ഭാഗം കുറച്ചു പേർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു കുറച്ചു പേർക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. കുറച്ച് പേർ അവരുടെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞിരുന്നു. അതൊക്കെ വായിച്ച് ഞാൻ ഈ ഭാഗത്തിൽ കുറച്ചൊക്കെ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ ഞാൻ ശ്രെമിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്തായാലും നമുക്ക് കഥയിലേക്ക് തിരിച്ചുവരാം…

അവസാനം പറഞ്ഞു നിർത്തിയത് പോലെ ഞാൻ ടീച്ചറുടെ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോന്നു. വീട്ടിൽ എത്തിയ എനിക്ക് വളരെ വലിയ സന്തോഷവും അതുപോലെ തന്നെ കുറ്റബോധവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

എനിക്ക് എന്തോ പോലൊരു ഫീൽ ആയിരുന്നു. എനിക്ക് ഒരു മനസ്സമാധാനവും ഇല്ലായിരുന്നു. ഇനി ടീച്ചർ എങ്ങാനും ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞാലോ  ? സ്‌കൂളിലോ വീട്ടിലോ മറ്റോ അറിയിച്ചാലോ ?  എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല. അങ്ങനൊക്കെ ആലോചിച്ചു എന്റെ മനസമാധാനം പോയി…

എനിക്ക് എങ്ങനെ എങ്കിലും ടീച്ചറോട് സംസാരിക്കണം. പക്ഷെ അതിനു ധൈര്യമില്ല. അങ്ങനെ രാത്രി ആയപ്പോൾ രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു ഞാൻ ടീച്ചറിന് മെസ്സേജ് ചെയ്തു…
ഞാൻ : Teacher…..??
ടീച്ചർ മെസ്സേജ് കണ്ടു പക്ഷെ റിപ്ലൈ ചെയ്തില്ല. എനിക്ക് വല്ലാതെ പേടി ആയി. ഇനി ടീച്ചറിന്റെ ഭർത്താവിനോടോ മറ്റോ പറഞ്ഞു കാണുമോ? എനിക്ക് ഇരിക്ക പൊറുതി ഇല്ലാതായി… ഞാൻ വീണ്ടും മെസ്സേജ് ചെയ്തു ബട്ട്‌ റിപ്ലൈ ചെയ്തില്ല.

അടുത്ത ദിവസം സ്കൂളിൽ പോയപ്പോൾ ആദ്യം അന്വേഷിച്ചത് ടീച്ചറെ ആണ് . അപ്പോഴാണ് ടീച്ചർ ഇന്ന് ലീവ് ആണ് എന്ന് മനസിലായത്. അപ്പൊ എന്റെ പേടി ഇരട്ടിയായി… ഇനി ടീച്ചർ ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞു കാണുമോ??

അങ്ങനെ അന്നത്തെ ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും ഒരു സമാധാനവും ഇല്ല. എങ്ങനെ എങ്കിലും ടീച്ചറെ contact ചെയ്യണം അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പേടിച് ചാകും.. അങ്ങനെ വീണ്ടും ഞാൻ ടീച്ചർക്ക്‌ മെസ്സേജ് ചെയ്തു. ഇത്തവണ ടീച്ചർ എനിക്ക് റിപ്ലൈ തന്നു.
ഞാൻ : ടീച്ചർ ?
ടീച്ചർ : എന്താ അരുണേ  ?
ഞാൻ : ടീച്ചർ ഇന്ന് എന്താ സ്കൂളിൽ വരാത്തെ ?
ടീച്ചർ : എനിക്ക് സുഖമില്ലായിരുന്നു…
ഞാൻ : ടീച്ചർ, കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ കാര്യങ്ങൾ  !
ടീച്ചർ : അതിനെ കുറിച്ച് ഒന്നും നീ ഇപ്പൊ സംസാരിക്കേണ്ട. നാളെ സ്കൂളിൽ വെച്ച് കാണുമ്പോ സംസാരിക്കാം…
ഞാൻ : പക്ഷെ ടീച്ചർ…..
ടീച്ചർ : നീ ഇനി ഒന്നും പറയണ്ട. അപ്പൊ ശെരി ബൈ…

അപ്പൊ ഞാൻ ശെരിക്കും പേടിച്ചു പോയി. ഇനി ടീച്ചർ നാളെ ഈ സംഭവം സ്കൂളിൽ അറിയിക്കോ ?  എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല. ഇനി എന്ത് ചെയ്യും ?  ഏതായാലും എല്ലാം സംഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. ഇനി വരുന്നിടത്തു വെച്ച് കാണാം…