(എന്റെ ജീവിതത്തിലുണ്ടായ ചില സംഭവങ്ങളിൽ. ചില ഭാവനകൾ കൂടി ചേർത്താണു)

വളരെ പാവപ്പെട്ട ഒരു കൊച്ചു കുടുംബം ആണ് ഞങ്ങളുടേത്. അച്ഛനും അമ്മയും അമ്മുമ്മയും കൊച്ചച്ചനും

അടങ്ങുന്നതാണ് ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം. അച്ഛൻ ശശാങ്കൻ 56 വയസ്സ്. കൂലിപ്പണിയാണ്. അമ്മ മോളി 49വയസ്സ്. തൊഴിലുറപ്പ് ജോലിക്ക് ഒക്കെ പോകും. അമ്മുമ്മ വാമക്ഷി 70 വയസ്സ്. കൊച്ചച്ചൻ ശങ്കരൻ 46 വയസ്സ് പുള്ളി ടൗണിൽ ലോഡിങ് തൊഴിലാളി ആണ്. ഇടക്ക് ഒക്കെ വീട്ടിൽ വരു. ഭാര്യയും മക്കളുമായി ഒക്കെ പിണങ്ങി ഒറ്റക്കാണ്. അമ്മുമ്മയ്ക്ക് അച്ഛനെക്കൾ ഇഷ്ടം ഇളയ മോനായ കൊച്ചച്ചനോടാണ്. പുള്ളി അതികം ഒന്നും മിണ്ടുന്ന ആളല്ല.. ദേഷ്യം കേറിയാൽ പിന്നെ പിടിച്ചാൽ കിട്ടില്ല.. വരുമ്പോഴൊക്കെ അമ്മുമ്മക്ക് പണം കൊടുക്കും പുള്ളി.. അത്കൊണ്ട് ഒക്കെ കൂടിയാണ് ഞങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോകുന്നത്.

 

അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് ഈ കഴിഞ്ഞ പ്രളയം വന്നത്.. ഞാനും അമ്മുമ്മയും അമ്മയും മാത്രമേ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാർന്നൊള്ളു. ഞങ്ങൾ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ ക്യാമ്പിൽ എത്തപെട്ടു. എന്നാൽ രാവിലെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പണിക്ക് പോയ അച്ഛനെയും കൂട്ടളികളെയും കാണാതായി. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അവർക്കുവേണ്ടിയുള്ള തിരച്ചിലായിരുന്നു. അവർ എവിടെപ്പോയാന്നോ. എങ്ങനെ ഉണ്ടന്നോ ആർക്കും അറിയില്ല. പിന്നീട് കൊച്ചാചനൊക്കെ നാട്ടിലെത്തി. ക്യാമ്പിൽ നിന്ന് ഒക്കെ ഞങ്ങൾ വീട്ടിലെത്തി. അങ്ങനെ കുറെനാളുകൾ അവർക്ക് വേണ്ടി തിരിഞ്ഞു.

 

കുറെ ആളുകൾ ഒക്കെ ദൂരെ സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് പോയിരുന്നു അവരിൽ പലരും തിരിച്ചെത്തി. ചിലരൊക്കെ മരണപെട്ടിരുന്നു എന്നാൽ അച്ഛനെയും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മൂന്നാലുപേരെയും പറ്റി ഒരു വിവരവും ഇല്ലാരുന്നു. അങ്ങനെ കുറച്ചു മാസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. അച്ഛൻ കുറച്ചു കടങ്ങൾ ഒക്കെ വരുത്തി വെച്ചിരുന്നു. അതൊക്കെ പിന്നെ കൊച്ചച്ചന്റെ തലയിലായി പുള്ളിയാണ് ഇപ്പോൾ അതെല്ലാം കൊടുത്ത് കൊണ്ടിരുന്നത്. പുള്ളി ഞായറാഴ്ചകളിൽ മാത്രമേ വീട്ടിൽ നിൽക്കാറ്. എന്നോടും അമ്മയോടും ഒന്നും അതികം സംസാരിക്കാറില്ല. എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അമ്മുമ്മയോട് പറയും.