പൂജ : ” നിന്റെ ഭാഗത്ത് തെറ്റൊന്നുമില്ല….. ഈ പിള്ളേർ എല്ലാം കൂടി പറഞ്ഞു പരത്തിയതാണ്……. ”
ഞാൻ : ” സാരമില്ല…… ”
പൂജ : ” ഞാൻ നിന്റെ ഭാഗം ചിന്തിച്ചില്ല….. നിന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് എന്നെ ഒരു ഗോസിപ്പിൽ ഇടുന്ന ഒറ്റ കാരണം കൊണ്ട് ഞാൻ അത്രയും വെറുപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോ നീ കുറേ വിഷമിച്ചു കാണും അല്ലെ ”
ഞാൻ : ” എല്ലാം കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനി പോട്ടെ ”
പൂജ : ” ഹ്മ്മ്…. പിന്നെ…. എടാ എനിക്ക് നിന്നെ ഒരു ബോയ്ഫ്രണ്ട് ആയിട്ട് ഒന്നും കാണാൻ വയ്യടാ…… എന്നാലും….. ആ സൂരജിനെ നീ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഇനത്തിൽ തോല്പ്പിക്കണം……. അവന്റെ അഹങ്കാരം ഒന്ന് തീർക്കണം ”
ഞാൻ : ” നടക്കുന്ന കാര്യം പറയു പൂജാ…… എനിക്ക് ഒന്നിലും കഴിവില്ല ”
പൂജ : ” ശ്രമിച്ചാൽ നടക്കും പരമു…… ഏതെങ്കിലും ഒരു ഐറ്റത്തിൽ….. ഞാൻ അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നു…… ”
ഞാൻ : ” എവിടുന്ന്….. ഒരിക്കലും നടക്കില്ല. നാല് വരി കവിത പോലും മര്യാദക്ക് കാണാതെ പഠിച്ചു ചൊല്ലാൻ അറിയാത്ത ഞാൻ…… അവനോ രഞ്ജിപണിക്കാർ സിനിമയിൽ പോലെ ആണ് പ്രസംഗിക്കുന്നത്…….. ഓട്ടത്തിലും ചട്ടത്തിലും പിന്നെ പറയണ്ട ”
പൂജ : ” ഹ്മ്മ്…. ഞാൻ നിർബന്ധിക്കുന്നില്ല…… എന്നാൽ പോട്ടെടാ…. എനിക്ക് പിണക്കം ഒന്നുമില്ല കേട്ടോ ”
ഞാൻ : ” ഓക്കേ പൂജ ”
പൂജ അവിടുന്ന് പൊട്ടിക്കഴിഞ്ഞ് കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും തിരികെ പോയി.
ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ക്ലാസ്സിലെ രണ്ടു പോക്കിരികൾ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. കിരണും ബോബിയും. രണ്ടു പേരും എല്ലാ തരികിടയും ഉള്ളവന്മാർ ആണ്.
ബോബി : ” ടാ പരമു ഒരു പരിപാടി ഉണ്ട്…….. കൂടുന്നാ? ”
ഞാൻ : ” എന്താ ”
കിരൺ : ” എടാ… ഒരു കുല്സിത പരിപാടി….. നീയും കൂടി വാ ”
ഞാൻ : ” എന്തുവാ ”
ബോബി : ” എടാ വത്സലയെ കാണാൻ പോകാം നമുക്ക് ”
ഞാൻ : ” അതാരാ ”
കിരൺ : ” അടിപൊളി…….. ”
ബോബി : ” എടാ നീ തുണ്ട് കാണാറുണ്ടോ ”
ഞാൻ : ” ഓഹ് ഇല്ലടാ ”
ബോബി : ” പിന്നെ കമ്പികഥ ആണാ ”
ഞാൻ : ” അതുമില്ല ”
കിരൺ : ” അപ്പോ നീ കൈപ്പണിയും നടത്താറില്ലേ ”
ഞാൻ : ” അതുണ്ട്.. ”
കിരൺ : ” എങ്ങനെ ”
ഞാൻ : ” ഓരോന്ന് സങ്കൽപ്പിച്ച് ”
ബോബി : ” ഓഹ് ദാരിദ്ര്യം ”
ഞാൻ വളിച്ച ഒരു ചിരി ചിരിച്ചിട്ട് എന്റെ ഫോൺ എടുത്ത് അവന്മാരെ കാണിച്ചു.
ഞാൻ : ” എന്റെ കയ്യിൽ ആകെ ഉള്ളത് ഈ ജാമ്പവാന്റെ കാലത്തിലുള്ള ഫോൺ ആണ്. ഇതുവച്ച് ഞാൻ എന്ത് ഉണ്ടാക്കാനാ ”
ബോബി : ” ഹ്മ്മ്മ് ”
കിരൺ : ” നിന്റെ തന്തയ്ക്ക് പൂത്ത കാശുണ്ടല്ലോ മൈരേ ”