വാസു: കിച്ചുവിന്റെ നട്ടും ബോൾട്ടും എല്ലാം ഇളകി കിടക്കുവാ. അവനെ പേടിക്കാതെ. എന്നാലും ശാലുവിനെ നിങ്ങള് കഞ്ഞിയെന്നു പറഞ്ഞത് ശെരിയായില്ല. നമ്മുടെ റെസിഡെൻസിയിലെ പിള്ളേർക്ക് തൊട്ട് കിളവന്മാർക്ക് വരെ ശാലുവൊരു ദംബിരിയാണിയാ.
ബാബു: എന്റെ ഭാര്യയാണ് മൈരേ. നിന്റെ പെണ്ണിനെ പോലെ ഗൾഫിൽ അറബിക്ക് കാലും കവച്ചുകൊടുത്ത് നടക്കുവല്ല എന്റെ പെണ്ണ്. എത്രയൊക്കെ ദേഷ്യക്കാരി ആണേലും അവളൊരു കുടുംബത്തിൽ പിറന്ന പെണ്ണാ.
വാസു: കുടുംബത്തിൽ പിറന്ന പെണ്ണ് സാരിയും ഉടുത്തു ചന്തിയും കുലുക്കി നടന്നുപോകുന്നത് കാണാൻ നല്ല ചന്തമാണ് അല്ലെ അളിയാ.
ബാബു: പ്ഫാ ..
വാസു: ഞാനൊരു പൊതു തത്വം പറഞ്ഞതാണളിയാ. നിങ്ങടെ പെണ്ണിനെ അല്ല. അല്ലേലും നിങ്ങളെന്റെ ഭാര്യ അറബിക്ക് കാലുകവച്ചു കൊടുക്കുവാണെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ വല്ലോം പറഞ്ഞോ. എന്താ കാര്യം?
ബാബു: എന്താ കാര്യം?
വാസു: ഇതൊക്കെ കള്ളുകുടിക്കുമ്പോ മാത്രം കിട്ടണ സന്തോഷമല്ലെ അളിയാ. അവളുമാരോടുള്ള കലിപ്പ് ഇങ്ങനെ തീർക്കണം. അല്ല പിന്നെ.
ബാബു: ആ പറഞ്ഞതിൽ കാര്യമില്ലാതില്ല. ചില നേരത്തെ അവളുടെ ഭരിക്കുന്ന സംസാരം കേൾക്കുമ്പോ എനിക്കും ചൊറിഞ്ഞു വരും. പോട്ടെന്ന് വച്ച് മിണ്ടാതിരിക്കണതാ.
വാസു: മിണ്ടാതിരുന്നില്ലേൽ അവളുമാർ അടുക്കളയ്ക്കും തുളയ്ക്കും ലോക്കിടും. വായ്ക്കും കുണ്ണയ്ക്കും പട്ടിണി.
ബാബു: പട്ടിണി കിടക്കാൻ നമ്മളെകൊണ്ട് പറ്റില്ലെന്ന ഉറപ്പുള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ ഈ ഭാര്യ പൂറികളൊക്കെ ആണുങ്ങളുടെ തലേൽ കേറി നിരങ്ങണത്.