Posted by “മോക്ക് രാത്രി കയ്ക്കാന്‍ ന്താ ബേണ്ടെ..”
ഉമ്മ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മൊയ്തീന്‍ അവളുടെ അരികിലെത്തി ചോദിച്ചു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഉമ്മ ഉണ്ടാക്കി വച്ച ചോറും കറികളും അടുക്കളയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവള്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“പറ മോളെ..ബിരിയാണി ബേണോ അതോ പൊരിച്ച കോയീം ചപ്പാത്തീം മത്യോ?”
മൊയ്തീന്റെ ആര്‍ത്തിപൂണ്ട കണ്ണുകള്‍ അതിദ്രുതം വിടര്‍ന്നു കൊഴുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഐഷയുടെ ലഹരിപിടിപ്പിക്കുന്ന സൌന്ദര്യം കൊത്തിവലിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു.
“രണ്ടും..”
ആഹാരപ്രിയയായ ഐഷ പറഞ്ഞു.
“എന്നാ ബാപ്പ പോയി ബാങ്ങീട്ടു ബരാം.മയ ബരുന്നുണ്ട്..”
മൊയ്തീന്‍ വേഗം തന്നെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അയാള്‍ ബൈക്ക് എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് ഐഷ നോക്കി നിന്നു. ഇരുളിനെ കീറിമുറിച്ച് മൊയ്തീന്റെ ബൈക്ക് പാഞ്ഞു. അയാളുടെ മനസ് പിടയ്ക്കുകയായിരുന്നു. ഐഷ അയാളുടെ ഞരമ്പുകളില്‍ ഒരു രോഗമായി മാറി അത് മൂര്‍ധന്യത്തിലേക്ക് നീങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറെ നാളുകള്‍ ആയിരുന്നു. അവളുടെ തുടുത്ത മുഖവും വെണ്ണയില്‍ കടഞ്ഞ ശരീരവും അയാളെ ഒരു മനോരോഗിയാക്കി മാറ്റിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ജയിലില്‍ പോയ റഹീം ആണ് അയാള്‍ക്ക് ഐഷയുടെ കടിയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞുകൊടുത്തത്.
തട്ടിപ്പുകേസില്‍ കുറഞ്ഞത് ആറുവര്‍ഷം എങ്കിലും ശിക്ഷ ഉറപ്പായ റഹീമിനെ കാണാന്‍ അയാള്‍ പോയത് ഭാര്യ പറഞ്ഞിട്ടാണ്. ആങ്ങളയെ കണ്ട് എന്തെങ്കിലും സഹായം നമ്മുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും വേണോന്നു ചോദിക്കാന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവന്‍ കാണിച്ച പണിക്ക് അവന്‍ അനുഭവിക്കണം എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ ചിന്ത. പക്ഷെ ഭാര്യയെ ഭയമുണ്ടായിരുന്ന മൊയ്തീന്‍ അവളുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി പോയി.
ഏതാണ്ട് പത്തുമിനിറ്റില്‍ അധികം അവര്‍ തമ്മില്‍ സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒറ്റത്തടിയായ റഹീമിന് ഭാര്യയോ മക്കളോ ഇല്ല. പക്ഷെ അയാള്‍ പണം ചിലര്‍ക്ക് പലിശയ്ക്ക് നല്‍കിയിരുന്നു. അതൊക്കെ അളിയന് കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നും നല്ലൊരു വക്കീലിനെ ഇടപെടുത്തി തന്നെ രക്ഷിക്കാന്‍ നോക്കണമെന്നും അയാള്‍ മൊയ്തീനോട് പറഞ്ഞു. മൊയ്തീന്‍ പക്ഷെ വലിയ താല്പര്യം കാണിച്ചില്ല. പലിശയ്ക്ക് നല്‍കിയ പണം പിരിക്കാന്‍ പോകാനൊന്നും അയാള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“ശ്രമിക്കാം..”
ഇതായിരുന്നു മൊയ്തീന്റെ ഒഴുക്കന്‍ മട്ടിലുള്ള മറുപടി. മറ്റാരെയും വിശ്വാസം ഇല്ലായിരുന്ന റഹീം അളിയനെ സ്വാധീനിക്കാന്‍ വഴികള്‍ ആലോചിച്ചപ്പോള്‍ ആണ് ഐഷയുടെ കാര്യം മനസിലെത്തിയത്.
“ജ്ജ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് ഞമ്മളെ ഒയിവാക്കരുത്..പണം ഒരു പ്രശ്നമല്ല..നല്ലൊരു ബക്കീലിനെ കിട്ടിയാല്‍ ശിക്ഷയില്‍ ഇളവെങ്കിലും കിട്ടും..” മൊയ്തീന്റെ നിസംഗത കണ്ടു റഹീം പറഞ്ഞു.
“ഞമ്മക്ക് ബക്കീലന്മാരെ പരിചയമില്ല..” മൊയ്തീന്‍ വീണ്ടും ഒഴിയാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“ബക്കീലന്മാരെ ഒക്കെ ഞമ്മക്ക് അറിയാം..അളിയന് ഓരെ കണ്ടൊന്നു സംസാരിച്ചാ മതി..പിന്നെ അളിയന് ഞമ്മള്‍ ബേറെ ഒരു രഹസ്യം പറഞ്ഞു തരാം..അളിയന് പെരുത്ത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു കാര്യം….പച്ചെ ബക്കീലിനെ കാണും എന്നുറപ്പ് തരണം..” കള്ളച്ചിരിയോടെ റഹീം തല ചൊറിഞ്ഞു.
“ന്ത്‌ രഹസ്യം..” അവന്‍ എന്തോ ഉടായിപ്പ് പറയുകയാണ് എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മൊയ്തീന്‍ ചോദിച്ചു.
“ഒക്കേണ്ട്..അളിയന് ബക്കീലിനെ കാണ്വോ?”
“ജ്ജ് കാര്യം പറ..ന്താ ത്ര ബല്യ രഹസ്യം?”
“ഞമ്മള്‍ അളിയന്മാര്‍ ആയിക്കൊണ്ട് ഇത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ പറേന്നത് മോസാണ്..പച്ചെങ്കില്‍ അളിയന് നല്ലൊരു കാര്യം കിട്ടുന്നതില്‍ ഞമ്മക്ക് സന്തോസം ഉള്ളോണ്ട് പറേന്നതാ…”
“ജ്ജ് ചുറ്റിക്കളിക്കാതെ കാര്യം പറ..”
ഉമ്മ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മൊയ്തീന്‍ അവളുടെ അരികിലെത്തി ചോദിച്ചു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഉമ്മ ഉണ്ടാക്കി വച്ച ചോറും കറികളും അടുക്കളയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവള്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“പറ മോളെ..ബിരിയാണി ബേണോ അതോ പൊരിച്ച കോയീം ചപ്പാത്തീം മത്യോ?”
മൊയ്തീന്റെ ആര്‍ത്തിപൂണ്ട കണ്ണുകള്‍ അതിദ്രുതം വിടര്‍ന്നു കൊഴുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഐഷയുടെ ലഹരിപിടിപ്പിക്കുന്ന സൌന്ദര്യം കൊത്തിവലിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു.
“രണ്ടും..”
ആഹാരപ്രിയയായ ഐഷ പറഞ്ഞു.
“എന്നാ ബാപ്പ പോയി ബാങ്ങീട്ടു ബരാം.മയ ബരുന്നുണ്ട്..”
മൊയ്തീന്‍ വേഗം തന്നെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അയാള്‍ ബൈക്ക് എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് ഐഷ നോക്കി നിന്നു. ഇരുളിനെ കീറിമുറിച്ച് മൊയ്തീന്റെ ബൈക്ക് പാഞ്ഞു. അയാളുടെ മനസ് പിടയ്ക്കുകയായിരുന്നു. ഐഷ അയാളുടെ ഞരമ്പുകളില്‍ ഒരു രോഗമായി മാറി അത് മൂര്‍ധന്യത്തിലേക്ക് നീങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറെ നാളുകള്‍ ആയിരുന്നു. അവളുടെ തുടുത്ത മുഖവും വെണ്ണയില്‍ കടഞ്ഞ ശരീരവും അയാളെ ഒരു മനോരോഗിയാക്കി മാറ്റിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ജയിലില്‍ പോയ റഹീം ആണ് അയാള്‍ക്ക് ഐഷയുടെ കടിയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞുകൊടുത്തത്.
തട്ടിപ്പുകേസില്‍ കുറഞ്ഞത് ആറുവര്‍ഷം എങ്കിലും ശിക്ഷ ഉറപ്പായ റഹീമിനെ കാണാന്‍ അയാള്‍ പോയത് ഭാര്യ പറഞ്ഞിട്ടാണ്. ആങ്ങളയെ കണ്ട് എന്തെങ്കിലും സഹായം നമ്മുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും വേണോന്നു ചോദിക്കാന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവന്‍ കാണിച്ച പണിക്ക് അവന്‍ അനുഭവിക്കണം എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ ചിന്ത. പക്ഷെ ഭാര്യയെ ഭയമുണ്ടായിരുന്ന മൊയ്തീന്‍ അവളുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി പോയി.
ഏതാണ്ട് പത്തുമിനിറ്റില്‍ അധികം അവര്‍ തമ്മില്‍ സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒറ്റത്തടിയായ റഹീമിന് ഭാര്യയോ മക്കളോ ഇല്ല. പക്ഷെ അയാള്‍ പണം ചിലര്‍ക്ക് പലിശയ്ക്ക് നല്‍കിയിരുന്നു. അതൊക്കെ അളിയന് കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നും നല്ലൊരു വക്കീലിനെ ഇടപെടുത്തി തന്നെ രക്ഷിക്കാന്‍ നോക്കണമെന്നും അയാള്‍ മൊയ്തീനോട് പറഞ്ഞു. മൊയ്തീന്‍ പക്ഷെ വലിയ താല്പര്യം കാണിച്ചില്ല. പലിശയ്ക്ക് നല്‍കിയ പണം പിരിക്കാന്‍ പോകാനൊന്നും അയാള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“ശ്രമിക്കാം..”
ഇതായിരുന്നു മൊയ്തീന്റെ ഒഴുക്കന്‍ മട്ടിലുള്ള മറുപടി. മറ്റാരെയും വിശ്വാസം ഇല്ലായിരുന്ന റഹീം അളിയനെ സ്വാധീനിക്കാന്‍ വഴികള്‍ ആലോചിച്ചപ്പോള്‍ ആണ് ഐഷയുടെ കാര്യം മനസിലെത്തിയത്.
“ജ്ജ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് ഞമ്മളെ ഒയിവാക്കരുത്..പണം ഒരു പ്രശ്നമല്ല..നല്ലൊരു ബക്കീലിനെ കിട്ടിയാല്‍ ശിക്ഷയില്‍ ഇളവെങ്കിലും കിട്ടും..” മൊയ്തീന്റെ നിസംഗത കണ്ടു റഹീം പറഞ്ഞു.
“ഞമ്മക്ക് ബക്കീലന്മാരെ പരിചയമില്ല..” മൊയ്തീന്‍ വീണ്ടും ഒഴിയാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“ബക്കീലന്മാരെ ഒക്കെ ഞമ്മക്ക് അറിയാം..അളിയന് ഓരെ കണ്ടൊന്നു സംസാരിച്ചാ മതി..പിന്നെ അളിയന് ഞമ്മള്‍ ബേറെ ഒരു രഹസ്യം പറഞ്ഞു തരാം..അളിയന് പെരുത്ത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു കാര്യം….പച്ചെ ബക്കീലിനെ കാണും എന്നുറപ്പ് തരണം..” കള്ളച്ചിരിയോടെ റഹീം തല ചൊറിഞ്ഞു.
“ന്ത്‌ രഹസ്യം..” അവന്‍ എന്തോ ഉടായിപ്പ് പറയുകയാണ് എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മൊയ്തീന്‍ ചോദിച്ചു.
“ഒക്കേണ്ട്..അളിയന് ബക്കീലിനെ കാണ്വോ?”
“ജ്ജ് കാര്യം പറ..ന്താ ത്ര ബല്യ രഹസ്യം?”
“ഞമ്മള്‍ അളിയന്മാര്‍ ആയിക്കൊണ്ട് ഇത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ പറേന്നത് മോസാണ്..പച്ചെങ്കില്‍ അളിയന് നല്ലൊരു കാര്യം കിട്ടുന്നതില്‍ ഞമ്മക്ക് സന്തോസം ഉള്ളോണ്ട് പറേന്നതാ…”
“ജ്ജ് ചുറ്റിക്കളിക്കാതെ കാര്യം പറ..”