Posted by
ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരമില്ലാതെ ദയനീയമായി കിച്ചു അവളെ നോക്കി. അവളുടെ മുഖത്ത് ചിരി മാറി ആജ്ഞാ ഭാവം നിറഞ്ഞിരുന്നു. എന്ത് സംഭവിച്ചാലും താൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് നടത്തുമെന്ന തീഷ്ണമായ ഭാവം.
പൂർണ : നോക്കി സമയം കളഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. ഇന്ന് വൈകുന്നേരം വരെ ഞാനും നീയും മാത്രമേ ഇവിടുള്ളൂ. ദൈവം എന്റെ കൂടെയാണ് മോനെ. അത്കൊണ്ടല്ലേ ഒറ്റ രാത്രി കഴിഞ്ഞപ്പോ എന്റെ ദിവസം തെളിഞ്ഞു വന്നത്.
കിച്ചു : ചേട്ടത്തി പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ടാൽ എന്നെ പിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കില്ലല്ലോ?
പൂർണ : വിഷമിപ്പിക്കാനോ? ഹഹ.. നീ എന്റെ സ്വന്തം അനിയനെ പോലെ അല്ലേ. ചേട്ടത്തിയെ അനുസരിച്ചു നിന്നാൽ വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ നമ്മൾ നല്ല ഫ്രണ്ട്സ് ആയിരിക്കും. പോരെ?
കിച്ചു : മതി.
പൂർണ : ഇനി നീ പോയി നിന്റെ അച്ഛന്റേം അനിയത്തീടേം ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്തോണ്ട് വരണം. അച്ഛന്റെ മുണ്ടും ഷർട്ടും മതി. ശിലേടെ എല്ലാം വേണം. പാന്റി, ബ്രാ, പിന്നെ അവളുടെ പഴയ സ്കൂൾ യൂണിഫോം പാവാടയും ടോപ്പും.
കിച്ചു : അവളുടെ അലമാര ഡ്രോയറിന്റെ കീ എന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ല. ശില പഴേ യൂണിഫോം എല്ലാം അതിനുള്ളിലാ വയ്ക്കുന്നേ.
പൂർണ : കാര്യങ്ങൾ ഇത്രയും എന്റെ വഴിക്ക് കൊണ്ടുവരാനറിയുമെങ്കിൽ കീ കിട്ടാനാണോ എനിക്ക് കഷ്ടപ്പാട്. ഇന്നാ.. എന്റെ റൂമിലെ അലമാരയും അതും ഒരേ കീ ആണ്. ഇതിൽ ഉണ്ടാവും അതിന്റെ കീ. (മേശയിൽനിന്നും ഒരുകൂട്ടം കീ എടുത്ത് പൂർണ അവന് കൊടുത്തു.)
കിച്ചു ബാബുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. മുണ്ടും ഷർട്ടും രാവിലെ അഴിച്ചിട്ടത് ബെഡിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടുതൽ തിരയാതെ അവൻ അതെടുത്ത് പൂർണയ്ക്ക് കൊണ്ടുകൊടുത്തു.