ബാക്കിയായ മദ്യം നൽകിയ വീര്യത്തിന്റെ പുറത്ത് പെട്ടന്നങ്ങനയൊക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അനിതയുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടപ്പോൾ രവിക്ക് അത്രയും പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ലന്ന് തോന്നി…. തലയിണയിൽ മുഖമമർത്തി കൊണ്ട് കരയുന്ന തന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം തോളിൽ അമർന്ന രവിയുടെ കൈ അനിത അനിഷ്ട്ടത്തോടെ തട്ടി മാറ്റി……കുറച്ചു നേരം കൂടി അനിതയുടെ അരികിൽ ഇരുന്ന രവി പിന്നെ ഷർട്ട് എടുത്തിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി…..രവി പോയി അല്പം സമയം കഴിഞ്ഞു ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ അനിത കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് ടവലുമെടുത്ത് ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി….പൂറിലും തുടയിടുക്കിലുമെല്ലാം പറ്റിയിരുന്ന ശുക്ലത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പുകൾ കഴുകി വൃത്തിയാക്കവേ കുറച്ചു മുന്നേ രവി പറഞ്ഞിട്ട് പോയ വാക്കുകൾ അനിതയുടെ കാതുകളിൽ അലയടിച്ചു….. അത് അവളുടെ കണ്ണുകളെ പിന്നെയും ഈറനണിയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു………
പത്തു വർഷമാകുന്നു രവീന്ദ്രന്റെയും അനിതയുടെയും വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് ….രവിക്ക് നാല്പത്തിയൊന്നും അനിതയ്ക്ക് മുപ്പത്തിമൂന്നും വയസ്സായി…..ഇത് വരെയും അവർക്ക് കുട്ടികളൊന്നുമായിട്ടില്ല…ഡോക്ടറെ കണ്ട് പരിശോധനകൾ നടത്തിയപ്പോൾ പ്രോബ്ലെം അനിതയ്ക്കാണെന്നാണ് കണ്ടെത്തിയത്…..എന്നിരുന്നാലും പ്രതീക്ഷ കൈ വിടണ്ടെന്നും അനിതയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചികിത്സ ഫലപ്രദമാകുമെന്നുമുള്ള ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ വിശ്വസിച്ചാണ് രണ്ടാളും കഴിയുന്നത്………സ്വന്തം കുഴപ്പം കാരണമാണ് താൻ ഗർഭം ധരിക്കാത്തതെന്ന തിരിച്ചറിവ് അനിതയെ മാനസികമായി ഒരുപാട് തളർത്തിയിരുന്നു….. ഇപ്പോൾ നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചികിത്സയിലും ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകളിലും പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇടയ്ക്കപ്പോഴോ അനിതയുടെ മനസ്സിലും ഒരു ഭയം സ്ഥാനം പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…ഇനിയിപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും കാരണവശാൽ തനിക്ക് ഒരിക്കലും ഒരമ്മയാകുവാൻ സാധിക്കില്ലേ എന്ന ഭയം തന്നെയാണ് അവളെ അലട്ടുന്നത്…. അത്തരം അനാവശ്യ ചിന്തകളും പേടിയുമെല്ലാം ഉണ്ടാക്കുന്ന അസ്വസ്ഥകൾ കാരണമാണ് കിടപ്പറയിൽ പലദിവസങ്ങളിലും രവിയുടെ സാമീപ്യത്തിൽ നിന്ന് അനിതയെ അകറ്റി നിർത്തുന്നത്…..അത് പലപ്പോഴായി അനിത തുറന്നു പറഞ്ഞുവെങ്കിലും രവി അതൊന്നും അതിന്റെതായ അർത്ഥത്തിൽ പൂർണ്ണമായും ഉൾകൊള്ളാൻ തയ്യാറായിട്ടില്ല….. ഒരു കുഞ്ഞു പിറക്കുന്നതും താൻ അച്ഛനാകുന്നതും സ്വപ്നം കണ്ട് ജീവിക്കുന്ന രവിയുടെ മനസ്സ് മനസ്സിലാക്കുവാൻ അനിതയ്ക്ക് സാധിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഇന്ന് രാവിലെ ഉണ്ടായത് പോലെയുള്ള കുത്ത് വാക്കുകൾ മറക്കുവാനും അവൾക്ക് കഴിയുന്നത്……
ലോറി ഡ്രൈവർ ആണ് രവീന്ദ്രൻ……ദൂരസ്ഥലങ്ങളിൽ ഓട്ടം പോകേണ്ടി വരുമ്പോൾ മിക്കവാറും ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കലാണ് രവി വീട്ടിൽ വരാറുള്ളത്…..അത് ഇന്നലത്തേത് പോലെ കള്ളും കുടിച്ച് പാതിരാത്രിയാണ് കേറി വരുന്നതെങ്കിൽ പിന്നെ പറയുകയും വേണ്ടാ……ഉറക്ക ഗുളികയുടെ സ്വാധീനത്തിൽ ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന അനിതയുടെ ദേഹത്ത് ആയിരിക്കും പിന്നീടുള്ള ആളുടെ പരാക്രമങ്ങൾ…പല തവണ ഇത് ആവർത്തിച്ചപ്പോഴെല്ലാം അനിത വിലക്കിയെങ്കിലും മദ്യലഹരിയിൽ സംഭവിക്കുന്നതാണെന്ന് പറഞ്ഞ് രവി സ്വയം ന്യായീകരിക്കും……
അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോയി…ലോഡ്മായി കോയമ്പത്തൂർക്ക് ഓട്ടം വന്നതാണ് രവി….അപ്പോഴാണ് നാട്ടിൽ നിന്നും അനിതയുടെ ഫോൺ വരുന്നത്…….
“”ഹലോ രവിയേട്ടാ…’”