Posted by
“വാ.. നമുക്ക് പോകാം… ”
വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുന്ന അവരെ ഒന്നൂടെ നോക്കിയിട്ട്, മഴയിൽ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനായി വളരെ വേഗം നടന്ന് നീങ്ങുന്ന എൽസമ്മയുടെ പുറകേ ആന്റോ ഓടി. മുകളിൽ ചാഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന റബ്ബർ മരങ്ങളുടെ തണലിനും മഴയുടെ ശക്തി കുറക്കാൻ ആയില്ല. ഒരുതരം സന്ദർഭത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം പോലെ അന്റോയ്ക് തോന്നി. വഴിയും ദിശയും ഒന്നും അറിയില്ല, എൽസമ്മ പോകുന്ന പുറകേ അന്റോയും പോയി. മനസ്സിൽ മൊത്തം കണ്ട ‘കാഴ്ചകൾ’ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓടികൊണ്ടിരുന്നു. മഴയിൽ കുതിർന്ന ശരീരത്തിൽ രതിപരവേശത്തിന്റെ വികൃതികൾ തുടങ്ങി. സ്വന്തം പ്രേരണയാൽ അല്ലാതെ തന്റെ ‘സുഹൃത്ത്’ ഉണർന്നേണീറ്റത്തായി ആന്റോ അറിഞ്ഞു. അത് നിയന്ത്രിക്കാൻ ആന്റോ നന്നേ ബുദ്ധിമുട്ടി. വീട് എത്താറായപ്പോൾ മുമ്പിൽ നടന്ന്-ഓടുന്ന എൽസമ്മയെ ആന്റോ ഒന്ന് നോക്കി. നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരുന്ന അവരുടെ ഇളം വെള്ള നൈറ്റി ശരീരത്തിനോട് ഒട്ടിയിരുന്നു. അകത്തേ കറുത്ത പാവാടയും വെള്ള നിറത്തിൽ ഉള്ള ബ്രായും തെളിഞ്ഞു കാണാം.
മഴ പൂർണ ശക്തിയിൽ ആയി. മുറ്റത്ത്‌ കയറിയ എൽസമ്മ തൊഴുത്തിന്റെ വരാന്തയിൽ കയറി നിന്നു.
“മോനെ.. ഇങ്ങ് കയറി നിക്ക്.. ” തണുത്ത് ചെറുതായി വിറക്കുന്നതിനിടയിൽ എൽസമ്മ പറഞ്ഞു.
അനുസരണയോടെ ആന്റോ തൊഴുത്തിന്റെ മുമ്പിലുള്ള നീണ്ട വരാന്തയിൽ, എൽസമ്മ നിന്നതിന്റെ അങ്ങേ മൂലയ്ക്ക് കയറി നിന്നു.
മഴ ശമിക്കുന്ന ലക്ഷണം ഒന്നും കണ്ടില്ല. ഇരുവരും പരസ്പരം നോക്കുകയോ സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല. അങ്ങനൊരു മൂകത അവർക്കിടയിൽ തീർത്തും അസ്വാഭാവികം ആയിരുന്നു. ഇടക്കൊന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ നനഞ്ഞ തലമുടി പിഴിഞ്ഞ് കൈകൊണ്ട് തല തോർത്തുന്ന എൽസമ്മയെ ആന്റോ കണ്ടു. ഒരു മണിക്കൂർ പോയിക്കാണും മഴ അല്പം ഒന്ന് ശമിച്ചു. നിശബ്ദതയാൽ ആകെ ആസ്വസ്ഥനായിരുന്ന ആന്റോ എൽസമ്മയോട് എന്തേലും സംസാരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
“മഴ കുറഞ്ഞെന്ന് തോന്നുന്നു…ഞാൻ അങ്ങ് പോയാലോ മമ്മി… അമ്മച്ചി വിചാരിക്കും ഞാൻ എന്തിയെ എന്ന്.. ”
“മഴ അല്പം കൂടി ഒന്ന് കുറെയെട്ടെടാ.. വെറുതേ പനി പിടിപ്പിക്കണ്ട.. അകത്തായിരുന്നെൽ തോർത്ത്‌ എടുത്ത് തരാമായിരുന്നു” കൈകൾ വെളിയിലേക്ക് നീട്ടി നോക്കിയതിന് ശേഷം എൽസമ്മ പറഞ്ഞു.
“ചാച്ചൻ രാവിലെ വിളിച്ചാരുന്നോ മമ്മി.. ”
“ഇല്ല.. ഇന്നലെ രാത്രി വിളിച്ചു.. ”
സംസാര ശ്രമങ്ങൾ അധികം ഫലം കാണാഞ്ഞപ്പോൾ ആന്റോ വീണ്ടും മഴ നോക്കി നിന്നു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ “ആന്റോ… ” എന്ന എൽസമ്മയുടെ വിളി അവനെ ഉണർത്തി.
“എന്താ.. മമ്മി.. ”
“മോനെ… മുമ്പ് കണ്ട കാര്യമേ… അവിടെ കണ്ടതേ… ആരോടും ഒന്നും പറയണ്ട.. കേട്ടോ.. ” ജാള്യത കലർന്ന മുഖത്താൽ അല്പം പരിഭ്രമത്തിൽ അന്റോയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ എൽസമ്മ പറഞ്ഞു.
“ഇല്ല മമ്മി…. ഞാൻ ആരോട് പറയാനാ..വേറെ പണിയില്ലേ”
“ആരേലും അറിഞ്ഞാലേ… നാണക്കേടാ” എൽസമ്മ പരിഭവം പറഞ്ഞു.
“എന്തോന്ന് നാണക്കേടാ മമ്മി.. ഇതൊക്കെ എല്ലാരും ചെയ്യുന്നതല്ലേ!!” പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് തന്റെ വാക്കുകളുടെ കനം അന്റോയ്ക്ക് മനസിലായത്. ഒന്ന് ചൂളി ആന്റോ എൽസമ്മയെ നോക്കി. അന്റോയെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം എൽസമ്മ വീണ്ടും മുടി ഉണക്കൽ തുടർന്നു.