എന്നെ ഇങ്ങനെ ആക്കിയത് അദ്ദേഹം 4 [കുണ്ടൻ പയ്യൻ]

Posted by

അവർ എനിക്ക് തന്ന കവറുമായി ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി. അകത്തുള്ള ക്ലബ്ബ് മാറിയിരുന്നു ക്ലബ് പകരം ഇപ്പോൾ ഒരു കട്ടിൽ ആയിരുന്നു. കടലിനെ കുറച്ചു ദൂരെ ഒരു ടേബിൾ മൂന്ന് കസേര ഉണ്ടായിരുന്നു..

എനിക്ക് തന്ന കവറിൽ എന്തായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ നോക്കി. അതിനകത്ത് കുറച്ച് വസ്ത്രങ്ങൾ ആയിരുന്നു. അതെല്ലാം ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇട്ടു.

പുറത്തു വീണ വസ്ത്രങ്ങൾ കണ്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി. അതിനകത്ത് സ്ത്രീകൾ ധരിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു ബ്രേസിയറും ഒരു പിങ്ക് കളർ പാന്റീയും പിന്നെ ചുരിദാറും ആയിരുന്നു.

അതെല്ലാം എടുത്തു ഇടാൻ എനിക്ക് നാണം തോന്നി. ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു ഞാൻ ഒരു സ്ത്രീയുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കാൻ പോകുന്നത്. ആലോചിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് ചെറിയ തരത്തിലുള്ള അളവ് അതേപോലെതന്നെ ഒരു ചെറിയ ആശങ്കയും അതേപോലെ ഒരു ചെറിയ ഭയവും മനസ്സിൽ വന്നു.

പറഞ്ഞത് അനുസരിക്കുകയല്ലാതെ എനിക്ക് മറ്റൊരു മാർഗ്ഗം ഇല്ലായിരുന്നു. അവൾ പറഞ്ഞതുപോലെ ഞാൻ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്തണിഞ്ഞു.

ബ്രാ ഇടാൻ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു എന്നാലും ഒരു വിധം ഞാൻ അത് ഇട്ടു. പാന്റീസ് എനിക്ക് ടൈറ്റ് ആയിരുന്നു. എന്റെ കുണ്ടി അതിൽ കൊള്ളാത്ത പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

എന്തിനായിരിക്കും എന്നെക്കൊണ്ട് ഈ വേഷം കെട്ടിയത് എന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചു. അവർ വരാൻ വേണ്ടി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.

പുറത്തു മഴ തോരാതെ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അകത്തു മഴയുടെ തണുപ്പും. ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷയുടെ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു. അവിടേക്ക് ഞാൻ പോയി നോക്കി. അതിൽ നിന്ന് അവർ ഇറങ്ങി വന്നു. ദാസേട്ടനും രഞ്ജുവും പിന്നെ അനീഷും.

ഞാൻ അകത്തുള്ള കട്ടിലിൽ പോയിരുന്നു. രഞ്ജുവും ദാസനും അകത്തേക്ക് കയറി വന്നപ്പോൾ അവർ കാണുന്നത് ചുരിദാറിട്ട ഒരു പെണ്ണിനെ ആയിരുന്നു. ഇതു കണ്ട് ദാസൻ മതിമറന്നു. കയ്യിലുള്ള കവർ സൈഡിൽ വച്ച് അയാൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“ഇപ്പോൾ ഇവളെ കണ്ടാൽ കറക്റ്റ് ഒരു പെണ്ണിനെ പോലെ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ.”

അയാൾ രഞ്ജു വിനോട് പറഞ്ഞു.

ഞങ്ങൾ കയറിവന്ന വാതിൽ താക്കോൽ വെച്ച് പൂട്ടുന്നത് ഞാൻ ശബ്ദംകൊണ്ട് മനസ്സിലാക്കി. ഇനി ഇവർ പറയുന്നതുവരെ എനിക്ക് അവിടെ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോകാൻ പറ്റില്ല എന്ന കാര്യം ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന് അനീഷ് എന്നെ കണ്ടു അൽഭുതപ്പെട്ടു നിന്നു

” എടാ രഞ്ജു നിന്റെ ഒരു ഭാഗ്യം. ഇതുപോലെ ഒരു ചരക്കിനെ നിനക്ക് കിട്ടിയില്ലേ. സത്യം പറയാലോ ഇവൻ വെച്ചുള്ള നിന്റെ സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നിയത് നീയവനെ വളച്ചെടു എന്ന്. നീ ഒരു സംഭവം തന്നെ.

അത് പിന്നെ പറയാനുണ്ടോ ഞാനെത്ര കഷ്ടപ്പെട്ട് തന്നെ ഇവനെ കട്ടിലിൽ എത്തിച്ചത്.

അതിന് നിന്നോട് എനിക്ക് ഒരു നൂറ് നന്ദിയുണ്ട്.

ഹഹഹ അവരെല്ലാവരും കൂടി കൂടി ചിരിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *