ഗീതയെ പരിശോദിച്ചിട്ട് അവര്‍ ഇത്തരം അസുഖങ്ങള്‍ ചില ഗര്‍ഭിണികള്‍ക്ക് ഉണ്ടാകുമെന്നും പിന്നെ വിശദമായ ചെക്കപ്പിനുവേണ്ടി അവര്‍ ജോലിചെയ്യുന്ന ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ടുവരാനും പറഞ്ഞു.
അങ്ങിനെ രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ അവളേയും കൊണ്ട്, പ്രമീള വാസുദേവന്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോയി. പോകുന്ന വഴിയില്‍ രണ്ടു മൂന്ന് നല്ല ആശുപത്രികള്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും, ഏതാണ്ട് ഇരുപത് കിലോമിറ്റര്‍ ദൂരം യാത്രചെയ്ത് പ്രമീള വാസുദേവന്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന അവരുടെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ തന്നെ പോയി.
പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ സ്‌കാനിങ്ങ് നടത്താന്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു. അതിന്റെ റിസല്‍റ്റ് കണ്ടിട്ട് അവര്‍ പറഞ്ഞു. അനു… ഗീതയുടെ ഓവറിക്ക് ഒരു തുന്നല്‍ വേണമെന്നും, അതിനുശേഷം നല്ല വിശ്രമം വേണമെന്നും പറഞ്ഞു.
പിന്നെ ഗീതയെ പുറത്തിരുത്തി, എന്നെ മാത്രം വിളിച്ച്, ഇനി ഗീതയെ കുറച്ച് കാലത്തേക്ക് മറ്റൊന്നിനും നിര്‍ബന്ധിക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞു.
എന്റെ അപ്പോഴത്തെ ഇരുപ്പില്‍ എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ലാ എന്ന് അവര്‍ക്ക് തോന്നിക്കാണും. അതുകൊണ്ട് എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി………എന്താ അനൂ…….ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലെ……..കുറച്ച് മാസത്തേക്ക് ഗീതയെ തനിച്ച് വിടണമെന്ന്………………
സംഗതി അവര്‍ ഒന്നു കൂടി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക് മനസ്സിലായെങ്കിലും ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പൊട്ടന്‍ കളിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ച ഞാന്‍ എന്റെ ഡോക്ടറെ തനിച്ച് വിടുകാ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍.
എടാ മണ്ടുസേ തനിച്ച് വിടുകാ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ നീ അവളെ പഴയപോലെ എന്നും രാത്രിയില്‍ പ്രതീക്ഷിക്കണ്ടാ. കല്യാണത്തിനുമുന്‍പ് രാത്രിയില്‍ എന്തൊക്കെ ചെയ്താണോ നീ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്നത് ഇനി അവളുടെ പ്രസവം കഴിയുന്നതുവരെ അങ്ങിനെയൊക്കെ ചെയ്ത് കിടന്നാല്‍ മതിയെന്ന്.
എങ്ങും തൊടാതെ എന്നാല്‍ കേള്‍ക്കുന്ന ആള്‍ക്ക് മനസ്സിലാകുന്ന പോലെയുള്ള വര്‍ത്തമാനം ലേഡി ഡോക്ടറായ അവരില്‍ നിന്നും കേട്ട ഞാന്‍ ആദ്യം ഒന്ന് അന്തം വിട്ടെങ്കിലും അധികം താമസിയാതെ ഞാന്‍ സമചിത്തത വീണ്ടെടുത്തു. അതിനുമുന്‍പും പലവട്ടം അവരെ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അപ്പോഴാണ്‍് ഞാന്‍ അവരെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. വയസ്സ് മാക്‌സിമം 35 – 36. നല്ല വെളുത്ത നിറം. ബോബ് ചെയ്ത മുടി. സ്ലീവെലസ്സ് ബ്ലൗസ്സ്. ഒരിക്കല്‍ എന്തോ ആവശ്യത്തിനു ഇടതു കൈ പൊക്കിയപ്പോള്‍, വടിച്ച് വെടിപ്പാക്കിയ അവരുടെ കക്ഷം കണ്ടു. ഭര്‍ത്താവ് മെക്കാനിക്കല്‍ എഞ്ചിനീയര്‍ വാസുദേവന്‍ ഗള്‍ഫിലെ ഒരു കമ്പനിയില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നു. ആകെയുള്ള ഒരേ ഒരു മോള്‍ ഊട്ടിയില്‍ പഠിക്കുന്നു.
ശരി ഡോക്ടറെ……എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍…….
എന്താ ഇത്ര തിടുക്കം. എന്നെ കാണാന്‍ ഇന്ന് വേറെ രോഗികള്‍ ആരുമില്ല. നമുക്കെന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ച് ഇരിക്കാം. അതും മനുവിനു ബുദ്ധിമുട്ടില്ലെങ്കില്‍ മാത്രം…….
എന്റെ ഭാര്യ പുറത്തിരിക്കുകയാണ്‍്. എങ്കിലും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു…..എനിക്ക് എന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട് ഡോക്ടറെ……..
എന്നാല്‍ നമുക്ക് ഓരോ കപ്പ് ചായകുടിക്കാം……എന്ന് പറഞ്ഞു…..അവര്‍ ഫ്‌ളാസ്‌ക് തുറന്ന് രണ്ടു കപ്പിലായി ചായ ഒഴിച്ചു…….
അവരോടെന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കണ്ടേ എന്ന് വിചാരിച്ച്….ഞാന്‍ ഡോക്ടറെ……ഹസ് എന്ന് വരും.
അമ്മായിയമ്മ ഹേമ [അപ്പന്‍ മേനോന്‍]
Posted by