Posted by ഒത്തിരിനേരം എന്റെ പഴുത്തു ഒഴുകുന്ന പപ്പയുടെ സ്വന്തം മാമ്പഴത്തിൽ പപ്പ ആസ്വദിച്ച് കാമകേളിയാടി.
ഓരോ അടി പപ്പയുടെ ഞാൻ ഏറ്റുവാങ്ങുമ്പോളും അടുത്ത് വെച്ച മാമ്പഴത്തെ വേദനകൊണ്ട് ഞെരിച്ചു.
അതിന്റെ ജ്യൂസ് ഇടക്കൊക്കെ ഞങ്ങൾ ഇരുവരുടെയും മുഖത്തു ആയി.
മാബഴത്തോടപ്പം പപ്പയുടെ കൊഴുത്ത പാലും ഞാൻ കുടിച്ചുകൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ശരിയാക്കി മുഖം തുടച്ചു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
ഞങ്ങളുടെ അന്നത്തെ ആഗ്രഹം നിറവേറിയപ്പോൾ കുറച്ചു ആശ്വാസം കിട്ടി, രണ്ടു ദിവസം കടിച്ചു പിടിച്ചിരുന്നപ്പോൾ മാധവമാമ്മയുംകുടുംബവും വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
ഞാനും പപ്പയും അടുക്കളയിലും ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്റൂമിലും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് തുടർന്ന്.
പക്ഷെ അമ്മയുടെ അസുഖം അതിനിടയിൽ മൂർച്ഛിച്ചു,
ആശുപത്രിയിൽ ഒരു ദിവസം icu യില് ആയിരുന്നു, ഒടുവിൽ ഞങ്ങളെ തനിച്ചാക്കി മമ്മ വിടപറഞ്ഞു.
ആ ഒരുമാസത്തോളം ഞാനും പപ്പയും മൂകമായി ആ വീട്ടിൽ തനിചിരുന്നു. അമ്മയില്ലാതെ ആ വീട്ടിൽ കഴിയുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഞങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളെ തന്നെ നഷ്ടപെടുന്ന പോലെ ആയിരുന്നു.
അമ്മയെ ഞങ്ങൾ ചതിച്ചെങ്കിലും മമ്മ ഞങ്ങളെ വിട്ടു പോണമെന്നു ഞാനും പപ്പയും ഇതുവരെ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല. പപ്പയോടൊപ്പം കഴിയുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ സ്വാർത്ഥത ഉള്ളവളായിരുന്നു. എങ്കിലും അമ്മയോടുള്ള സ്നേഹത്തിനോ അമ്മയെ പരിചരിക്കുന്നതിലോ ഇക്കാലമത്രയും ഒരുകുറവും വരുത്തിയിട്ടില്ല.
ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ പോകും തിരിച്ചു വരും പപ്പയും ജോലി സ്‌ഥലത് നിന്ന് തിരിച്ചു വരും. അമ്മയുടെ ഓർമകളുമായി കഴിയും. ഇടയ്ക്ക് പപ്പയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയും, ഇതായിരുന്നു പതിവ്.
ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം പഴയപോലെ ആവുന്നില്ലെന്നു ഞങ്ങൾക്ക് നല്ല പോലെ മനസിലായി.
അതുകൊണ്ടാവാം പപ്പ എന്നെയും കൂട്ടി നോർത്തിലേക്ക് കുറച്ചു ദിവസം യാത്ര പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു. എല്ലാ വര്ഷവും ഞങ്ങൾ പോകുന്നതാണ്. അമ്മയില്ലാതെ വരാൻ എനിക്കൊരു താല്പര്യവുമില്ലായിരുന്നു.
ഞാൻ പറഞ്ഞു “യാത്രയൊന്നും വേണ്ട പപ്പാ. എന്റെ കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞിട്ട് നമുക്ക് ദൂരെ എവിടെയെങ്കിലും പോയി താമസിക്കാം” എന്ന്.
പപ്പയും അതിനു സമ്മതം മൂളി.
പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ എപ്പോഴും അമ്മയുടെ മുഖമാണ്
പപ്പ എന്നെ ബെഡിൽ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുമ്പോ അപ്പുറത്ത് മമ്മ എന്നെ വിളിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നും.
ഒന്നിനും ഒരു താല്പര്യമില്ലാതെ എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ പപ്പയ്ക്ക് ഉള്ളിൽ നല്ല സങ്കടം വന്നു , പപ്പയുടെ വിഷമം മാറ്റാൻ ഞാൻ ചിരിക്കുന്ന പോലെ അഭിനയികുമായിരുന്നു.
“മോളെ …”
“എന്താ പപ്പാ ..”
“മോൾടെ ക്രിസ്മസ് വെക്കേഷന് എപ്പോഴാ തുടങ്ങുക ?”
“അടുത്തയാഴ്ച …”
“ഇവിടെ നിന്നാൽ നമുക്ക് ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചു വിഷമിക്കുന്നതിലും നല്ലത് , അറ്റ്ലീസ്റ്റ് നമുക്കൊരാഴ്ച എവിടെയെങ്കിലും മാറി നിൽകാം” എന്ന് പറഞ്ഞു.